หน้าส่วนตัว
สิ่งดีดีเคยมีลึกซึ้งในใจ
บัดนี้หายไปยามใครเดินจาก
น้ำตาผู้ชายไม่เคยไหลพราก
วันนี้รินหลากรักจากพรากเลือน
สิ่งดีดีเคยมีอบอุ่นเสมอ
งามซึ้งเธอเผลอยิ้มอิ่มเอ่ยเอื้อน
รื่นคำด่ำดื่มลืมดาราเดือน
ความสุขเสมือนเกลื่อนฟ้ากลืนดิน
สุดท้ายฝากสายน้ำตาก่อนลาลับ
คือกับดักใจใครไห้ถวิล
ผิดอะไรไยมิให้ยลยิน
คงเห็นสิ้นไร้ค่ารอยอาลัย
หากให้ผิดคงผิดยอมถนอมสนิท
มิยื่นพิษปลิดรักหักล้างได้
ดังดวงจิตนิจกาลวาดหวานไว้
แม้นหมองไหม้ไม่หมางหม่นทางคนดี
เธอเลือกแล้วแก้วจำรัสประภัสสร
พึงละจิตอโคจรเร่าร้อนรี่
รักมากหลากทุกข์ขุกเข็ญฉะนี้
สวรรค์มีในจิตคิดกระไร
ที่สุดแห่งจุดหมายแม้นตายจาก
ยังย้ำฝากคำว่าอย่าร้องไห้
คนบุญน้อยด้อยค่า..กล้ารักใคร
โปรดจำตลอดไป....ขอได้รัก
๑๑๑๑๑
plaing_piu 9 ต.ค. 2547 03:13 น. - ID 63191 
1199
11
0
9 ตุลาคม 2547 03:57 น. - comment id 347044
:)
9 ตุลาคม 2547 04:05 น. - comment id 347046
ใจตรงกันเลยแฮะ.. โพสเสร็จมาอ่านงานคุณ คล้าย ๆ กันเลย.. เอ.. ชื่อคุณอ่านว่าอย่างไรคะ แจม .. ยินดีที่รู้จักค่ะ
9 ตุลาคม 2547 06:56 น. - comment id 347074
..เรน..อรุณสวัสดิ์ นะคะ..
บทกวี ..ไพเราะ ..มากเลยคะ.
ใช้คำสัมผัส ...และความหมาย ..ได้อย่างลงตัว...
..บางคำ ..เรนขออนุญาต ..เก็บไว้ใช้นะคะ..
9 ตุลาคม 2547 08:47 น. - comment id 347102
ทันทีที่เปิดเห็นภาพดอกไม้พีพุด หัวใจหลอมละลายด้วยรักเลยค่ะ ยิ่งอ่านบทกวียิ่งงามมากกกกก รักล้นใจค่ะ ขอภาพเซบไว้นะคะ
9 ตุลาคม 2547 09:48 น. - comment id 347146
ชอบคำนี้มากค่ะ *ขอได้รัก* ก็สุขใจแล้วนะคะ .................................................................... ลี่...ผู้มาเยือน
9 ตุลาคม 2547 10:27 น. - comment id 347189
ดอกไม้สวย ตัวหนังสือสีสวย กลอนสวย ถูกใจจังค่ะ
9 ตุลาคม 2547 11:08 น. - comment id 347214
ใยเศร้าโศกเซาซมข่มความรัก ให้ประจักษ์รักแท้แม้สลาย ในโลกนี้มีอะไรไม่กลับกลาย แหลกสลายกลายเถ้าธุลีดิน ...แต่ยังมีชีวิตอยู่ก็ให้รักอย่างบริสุทธิ์แล้วกันนะคะ สดใส ชุ่มชื่น เบิกบาน ดอกไม้สวยมากๆๆๆค่ะ ขอธรรมะคุ้มครองคุณplaing_piu ค่ะ
9 ตุลาคม 2547 13:00 น. - comment id 347297
เขาว่ากันว่า ผู้ชายก็ร้องไห้เป็น .. แต่อัลมิตราก็ไม่เคยเห็นด้วยตาสักครั้งเลย ค่ะ
10 ตุลาคม 2547 02:19 น. - comment id 347722
อีกรอบ คราวนี้มาขอบคุณที่ไปตอบนะคะ
10 ตุลาคม 2547 09:57 น. - comment id 347790
แวะมาเป็นกำลังใจให้กันและกัน
10 ตุลาคม 2547 23:22 น. - comment id 348334
ความรักของผม คือชีวิตปกติธรรมดาของปุถุชนในสังคม.. ไม่ยุ่งยากซับซ้อน ความรู้สึกมีการเกิดขึ้น ดำรงอยุ่ เปลี่ยนแปลงไปตามสภาวะ ตามปรากฏการณ์และเนื้อแท้ของสิ่งหรือเรื่องราวของคน และความสัมพันธ์ของคนในสังคม กับคนๆหนึ่ง ความรักของผมไม่มีอะไรมากไปกว่า ขอได้รัก แม้นว่าจะไม่มีใครรัก... กับความสัมพันธ์ของคนในสังคม ความรักของผมขอได้เป็นผู้ให้ โดยไม่คำนึงผลว่าจะได้รับความรักหรือไม่...
10 ตุลาคม 2547 23:28 น. - comment id 348345
ขออภัยทุกท่านที่มาตอบช้า... ขอบคุณทุกท่านที่มาแวะชมและให้กำลังใจ.. กรอบเวลาที่มีจำกัด ให้ต้องมาแบบไม่มีความแน่นอนอย่างนี้......
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
