เรื่องเล่าเมื่อเยาว์วัย ของซอนย่าค่ะ

SonyaBeauty

สมัยเด็ก ๆ เนี้ย.. ทุกคนคงพอจะมีความทรงจำแสนหวาน ซ่อนอยู่ในซอกหลืบของลิ้นชักหัวใจมุมซ้ายในสุด กันเกือบทุกคนใช่มั้ยหล่ะคะ?? ซึ่งมิว่ายามที่นำมันมาปัดฝุ่นครั้งใด...ก็พลันให้เกิดรอยยิ้มละมุนที่มุมปาก และอดที่จะแอบหัวเราะคิกคักกับตัวเองเป็นไม่ได้ 
(อารมณ์ประมาณหนัง แฟนฉันอ่ะค่ะ...)
แต่ต้องขออภัยอย่างแรง ๆ สำหรับ บุคคลที่เคยถูกกระทำทารุณเมื่อวัยเด็ก หรือถูกหลอกขายมาเลย์ ถูกบังคับเป็นแรงงานเด็กในโรงงานนรกนะคะ ซอนย่ามิได้เจตนาจะตั้งใจหรือตอกย้ำสะกิดต่อม คุณจริง ๆ ค่ะ
เอาหล่ะ!!  ว่าแล้ว เรามาผลัดกันเล่าความทรงจำอันแสนหอมหวานนี้ และร่วมแบ่งปันกันเหอะค่ะ เริ่มต้นที่ซอนย่าก่อนเลยนะคะ 
ความทรงจำของซอนย่า เกิดขึ้นเมื่อ สิบสี่ ใสวัยกำลังเหมาะ วัยที่กำลังจะเปลี่ยนคำนำหน้านาม จาก เด็กหญิง เป็น นาง  กรี๊ดดดดด...ไม่ใช่ค่ะ!! พูดผิด นางสาว ค่ะนางสาว  เพื่อนที่สนิทซี้ย่ำปึ๊ก ของซอนย่าชื่อ  กระถิน ค่ะ   อ๋อ...ไม่ต้อง งง นะคะ คุณอ่านไม่ผิดหรอกค่ะ  ชื่อของคุณเธอคือ  ดญ.กระถิน ถิ่นสำรวย  อยู่ชั้น ม.3/1 (ขออนุญาตไม่เปิดเผยชื่อสถาบันการศึกษานะคะ เพราะเนื้อหาบางส่วนอาจไม่เหมาะสมและเกรงจะทำให้เสื่อมเสียชื่อเสียงอันดีงามของสถาบัน)
อันเนื่องมาจากชื่อหล่อนนี่เอง  ไม่ทราบว่า คุณพ่อ คุณแม่ ไม่รัก หรืออย่างไร? ถึงตั้งชื่อได้ แบบบ้านบ้าน (บ้านนอก) มาก ๆ  บ้านนอกจนน่าตกใจ  ตั้งอย่างไม่เกรงใจใคร หรือกลัวฟ้าดินจะหยอกล้อ    ด้วยชื่อนี้เอง ทำให้หล่อนตกเป็นเป้าประนามหยามเหยียด ดูถูก ดูหมิ่น ล้อเลียน ต่าง ๆ นา ๆ จากเพื่อน ๆ  
จนในที่สุด นางเอกสาวแสนซนสวยใสอย่าง ซอนย่าก็ทนไม่ไหวสิคะ   ด้วยความสงสารจับใจ จึงต้องทำใจคบหากับ กระถิน เพื่อให้หล่อนพอมีเพื่อนกับเค้าบ้าง  บังเอิญว่า ซอนย่าเป็นดาว ของโรงเรียน  ถือว่าอยู่ในระดับไฮโซ ลูกคุณหนู เดินหน้าเชิด จนเพื่อนนักเรียนชาย แย่งกันจีบ ไม่หวาดไม่ไหว ในขณะเดียวกัน นักเรียนหญิง ก็ต่างหมันใส้ จนแทบอยากดักตบ  ด้วยความหรูระดับนี้ หากลดตัวไปคบกับ กระถิน คงพอทำให้หล่อนดูดีขึ้นมาบ้าง   อีกอย่าง ถึงแม้ว่า เวลาหล่อนเดินตามดิฉัน จะดูราวนางทาส  เดินตามนายหญิง ก็ไม่ปาน  ซอนย่าก็มิได้รังเกียจแม้แต่น้อย ยังคงจิกหัวใช้ เอ้ยยย ไม่ใช่ค่ะ รักใคร่คบหาเป็นสหายเป็นมือเป็นตีน ตลอดชั้นมัธยมต้น
ด้วยความที่สนิทกับ คุณกระถิน ถิ่นสำรวย มากมาก ซอนย่าจึงขอเรียกหล่อนสั้น ๆ แบบเป็นกันเอง และเป็นทางการนับแต่นี้เป็นต้นไปในบทความว่า    อีถิน!!
เป็นอันรู้และเข้าใจกันค่ะ
ว๊ายยยยยยยยย แค่อินโทร เท่านั้น ก็มันส์หยดแหมะ ๆ แล้วใช่มั้ยคะ อยากฟังกันต่อหรือเปล่าว่า วีรกรรม สองสาว  แสนซน  เป็นอย่างไรกันบ้าง  รับรองว่าคุณต้องขำจนขี้ทะเล็ด เยี่ยวพุ่ง แน่ แน่ ค่ะ    อยากฟังต่อ ก็กรุณาอย่าอู้นะคะ เล่าเรื่องของคุณ ๆ มาค่ะ  แล้วซอนย่าจะมาเขียนต่อให้ฟังนะคะ
ขออนุญาติ เขียนคิ้วต่อให้เสร็จค่ะ ค่ำ ๆ ต้องไปเดินแบบ ให้ปราด้า  เบื่อจังงานเยอะไปหมด จนแทบไม่มีเวลา