คิดถึง

เพลงกลางป่า

ขอบคุณครับทุกท่านที่เข้ามาอ่าน   ช่วยวิจารณ์ขานไขด้วยนะครับ 
หากตรงไหนบกพร่องผมจะปรับ     เปลี่ยนแปลงไปให้ได้ดีขึ้นนะครับ
    กลอนบทนี้แต่งให้ใครคนหนึ่ง            ใครคนซึ่งคิดถึงและห่วงหา
กาลเวลาหมุนไปไม่กลับมา                    อยากรู้ว่าเพื่อนฉันนั้นเป็นไง
   ดูท้องฟ้าช่วงนี้ช่างเหน็บหนาว             เพื่อนของเราตอนนี้อยู่หนไหน
จะเหน็บหนาวทุกข์ร้อนสักเพียงใด         เป็นอย่างไรทำไมไม่ส่งข่าว
   ได้เกิดมาชาตินี้ยังดีใจ                       เกิดมาได้เพื่อนดีช่วยสร้างฝัน
เคยลำบากตรากตรำช้ำด้วยกัน              เคยฝ่าฟันในวันของพวกเรา
   มองเวลาผ่านไปเร็วเหลือนัก               อยากจะพักเวลาที่ฉันเหงา
ไม่มีเพื่อนอยู่ข้างกายในตัวเรา               โลกช่างเศร้าตัวเราที่เหงาใจ
    ถึงตัวฉันจะยิ้มไม่รู้สึก                        แม้รากลึกจิตสำนึกดูสดใส               
ไม่ทดแทนกำลังใจที่หายไป                    ที่คอยได้จากเพื่อนเสมอมา
    ดวงตะวันบอกลาลับขอบฟ้า                 ผืนทุ่งหญ้าหลับใหลในคืนนี้
จะส่งใจไปให้เพื่อนคนดี                        เพื่อนคนนี้อยู่ไหนใช้ใจมอง
    มีดวงใจได้มาแค่หนึ่งดวง                 เรื่องทั้งปวงทำใจให้เศร้าหมอง
อยากให้เพื่อนลองคิดลองตรึกตรอง        อยากให้ลองคิดดูที่ผ่านมา         
    เราฝ่าฟันมาได้ถึงวันนี้                     เพราะเราคอยช่วยกันคอยปรึกษา
แม้บางวันอาจต้องพบกับน้ำตา               อีกไม่ช้าเราก็ถึงที่เส้นชัย
    โลกมีเช้ากลางวันและกลางคืน          ไม่อาจเปลี่ยนเป็นอื่นกันไปได้
ดวงตะวันบอกลาลับเราไป                    ก็ยังมีวันใหม่ได้ชื่มชม
    ชีวิตคนมีสุขมีเศร้าเคล้ากันไป          แม้วันนี้ไม่ได้ฝันที่สุขสม
แต่ยังดีมีกำลังใจให้ชื่นชม                    ไม่ตรากตรำตรอกตรำให้ช้ำใจ
    ยังคิดถึงเพื่อนฉันอยู่เสมอ                 คิดถึงเธอไม่อาจลืมลบเลือนได้
ตอนนี้เพื่อนเงียบหายไปที่ไหน             ไม่ส่งข่าวถึงกันฉันคิดถึง
    ได้แต่แต่งกลอนนี้ถึงเพื่อนฉัน         ให้คนอ่านมากมายได้ตราตรึง
บรรจงร้อยถ้อยคำความคิดถึง               หนึ่งกลอนนี้ส่งไปให้เพื่อนเอย