บานเอ๋ย บานเช้า พี่หอมเจ้า นงพงา อุษาสาง เนื้อเหลืองนวล ชวนชม้าย มิวายวาง ไม่จืดจาง รักพราก ไปจากใจ แต่เพียงสาย สุขสันติ์ ก็พลันเศร้า ฤดีเจ้า โรยรา ฤาไฉน ดั่งมาหัก รักพราก ไปจากใจ พี่จะรอ หฤทัย เช้าใหม่เอย ฯ
29 พฤศจิกายน 2544 00:40 น. - comment id 21626
เศร้าจังครับ .... กลอนเพราะมากครับ
29 พฤศจิกายน 2544 03:51 น. - comment id 21665
กลอนเพราะดีจังเลยครับ
29 พฤศจิกายน 2544 12:22 น. - comment id 21713
้เห็นด้วยกับ วฤก และ ธนรัฐ ค่ะ (^_^)
30 พฤศจิกายน 2544 09:53 น. - comment id 21938
เศร้า...เอย..เศร้าจัง...
8 กุมภาพันธ์ 2545 23:21 น. - comment id 34410
^__^