หากจะมาทวงสิทธิ์ที่พึงมี โปรดถามใจให้ดีว่ามีไหม เมื่อก่อนเธอเคยทำไว้อย่างไร ใครเล่าใครจะยอมให้เธอทำ แต่ก่อนนั้นไม่เคยเห็นคุณค่า บัดนี้มาตามหาแกล้งครวญคร่ำ ขอสักนิดช่วยทบทวนความทรงจำ ในวันวานฉันเคยช้ำเพราะคำเธอ ความรู้สึกดีดี..คงไม่มีมาอีกแล้ว หากใจรักที่เพริศแพร้วเพียงพร่ำเพ้อ ก็มิขอเพียรพบประสบเจอ แม้เลิศเลออย่างไรไม่กลับคืน อย่าตามหาอีกเลย..กับรักที่มีให้ หมดสิ้นใจดวงเดิมอันหวานชื่น อย่าตามหาอีกเลย..กับรักที่ยั่งยืน อย่าหยิบยื่น..ในสิ่งไม่มีจริง ...............................................
แว่นดอย 6 ต.ค. 2547 23:09 น. - ID 63036 
3152
23
0
6 ตุลาคม 2547 23:28 น. - comment id 345326
ว๊า เศร้าจัง ยิ้มไว้นะค๊า ยิ้มจิ๊ 123!! เอ้ายิ้มมมมม *** ^___________^ *** โฮะๆเอาช็อกแล็ตมาแจกให้อารมณ์ดีขึ้นค่ะ
6 ตุลาคม 2547 23:35 น. - comment id 345338
ใครทำใครตัวเองทำตัวเองมากกว่ารึป่าวคับ
6 ตุลาคม 2547 23:37 น. - comment id 345340
หากรู้สึกว่าได้แกล้งคนแล้วดีใจ สะใจ ได้โล่ห์รึป่าว หากได้ ก็เอาไปคืนเค้าเถิดเพราะ ไม่มีใครทำร้ายคุณก่อน มีแต่ตัวเองทำร้ายตัวเอง โอปนะยิโก
6 ตุลาคม 2547 23:38 น. - comment id 345341
สังวรณืตัวเราเองก่อน เหมือนกันกับที่เราทำสิ
7 ตุลาคม 2547 00:05 น. - comment id 345381
แวะมาตามหา.. เจ้าของเสียง... ข้าพเจ้า..แวะมาทัก... อืมส์... อย่าหยิบยื่น..ในสิ่งไม่มีจริง......????
7 ตุลาคม 2547 00:27 น. - comment id 345400
..ตามพี่ภูฯ ..มาติดๆ.. อิอิอิ..
7 ตุลาคม 2547 00:43 น. - comment id 345410
ไม่ให้ตามได้ไงด้วยใจห่วง และความรักทั้งปวงยังห่วงหา เพราะเธอคือคนแสนดีที่อุรา นั้นห่วงหาเสมอมารู้ไหมจ๊ะ *-*กลอนแต่งได้ดีค่ะ คิดถึงจัง*-*
7 ตุลาคม 2547 08:03 น. - comment id 345462
..นึกถึงเพลงของ zaza เลยค่ะ.. ชื่อเพลง จบไปได้แล้ว ความหมายคล้ายๆกันเลย คิดถึงค่ะ...ดูแลตัวเองด้วยนะ >> เพลง : จบไปได้แล้ว >> ศิลปิน : ซาซ่า [ZAZA] >> อัลบั้ม : UNCENSOR ตื่นจากภวังค์ได้แล้ว จะหลอกตัวเองทำไม กลับสู่ความจริงได้ไหม เสียดายเวลา กี่วันที่เฝ้าทุ่มเทใจไป ได้แต่คว้าหัวใจว่างเปล่าคืนมา เวลาไม่เคยเป็นใจ ช่วยบอกตัวเองให้ท้อ ให้หมดกำลังใจไป อย่าบอกว่ายังทนไหว เลิกทีพอที หากว่าเขายังคิดจะรักกันจริง คงไม่ทิ้งให้รอนานอยู่เป็นปี เหมือนเราไม่มีตัวตน จบมันไปได้แล้ว หยุดอย่าเพ้อฝันต่อ ที่แล้วๆ มาก็มากพอ ยังจะรอให้ใจ ต้องช้ำมากมายเพียงไหน จบมันไปได้แล้ว อย่าไปรักเขาอีกได้ไหม ไม่มีอะไรให้หวังอีกแล้ว ให้พอกันที อย่าหนีความจริงเลย อย่าต่อเวลารอเขา ให้เหนื่อยใจไปวันๆ หยุดแต่ง และเติมความฝัน ให้มันดูดี หากว่าเขายังคิดจะรักกันจริง คงไม่ทิ้งให้รอนานอยู่เป็นปี เหมือนเราไม่มีตัวตน จบมันไปได้แล้ว หยุดอย่าเพ้อฝันต่อ ที่แล้วๆ มาก็มากพอ ยังจะรอให้ใจ ต้องช้ำมากมายเพียงไหน จบมันไปได้แล้ว อย่าไปรักเขาอีกได้ไหม ไม่มีอะไรให้หวังอีกแล้ว ให้พอกันที อย่าหนีความจริงเลย จากนี้ต้องรักตัวเอง ตัดใจซะ อย่ามัวเสียดาย ในเมื่อเขาไม่คิดมีใจ อย่างมอย่างาย ในรักที่มีอยู่ ออกมาดูความจริงได้ไหม จบมันไปได้แล้ว หยุดอย่าเพ้อฝันต่อ ที่แล้วๆ มาก็มากพอ ยังจะรอให้ใจ ต้องช้ำมากมายเพียงไหน จบมันไปได้แล้ว อย่าไปรักเขาอีกได้ไหม ไม่มีอะไรให้หวังอีกแล้ว ให้พอกันที อย่าหนีความจริงเลย
7 ตุลาคม 2547 09:51 น. - comment id 345490
ทุกสิ่งจบสิ้นด้วยคำว่า ไม่มีอีกแล้ว ดวงตาที่ฉายแววความรักก็หมดความหมาย ฉันเป็นเหมือนเศษผงฝุ่นปลิวหายไปในประตูที่ปิดตาย อย่าหยิบยืนสิ่งใด-ใด ให้กับฉันเมื่อมันไม่มีจริง กลอนเศร้าจังเลยคะแว่นดอย ชอบเพลงข้างบนของพี่นางฟ้าจัง จบมันไปได้แล้ว แอ็ปเปิ้ลเป็นกำลังใจให้นะคะ ^____^
7 ตุลาคม 2547 10:21 น. - comment id 345519
แล้วในสิ่งที่มีจริงล่ะ..หยิบยื่นได้ไหม พี่ปรายมีน้ำใจงามๆ มาหยิบยื่นให้นะคะ รับสักหนึ่งกิโลกรัมไหม.. มาอ่านกลอนงามค่ะ ลงท้ายว่า * คิดถึง* นะคะ
7 ตุลาคม 2547 15:06 น. - comment id 345770
อย่าทำแบบนี้ หยุดเกมนี้เลย จะเอ่ยว่ารักกันตอนนี้ทำไม พอแล้วไม่อยากสับสนในใจ เจ็บตอนเธอไปไม่เท่าตอนเธอกลับมา ^o^
7 ตุลาคม 2547 15:23 น. - comment id 345791
ยิ้ม เข้าไว้ สู้ ๆ ๆ นะน้องนะ อย่า ไหว หวั่นและหวั่นไหว
7 ตุลาคม 2547 15:44 น. - comment id 345813
เลือกไว้แต่สิ่งที่ดีๆมาจดอยู่ในความทรงจำนะคะ ทุกอย่างดีหมดอยู่ที่ตัวเรา โห...มางง แฮะ ดินมาให้กำลังใจนะคะ เขียนได้ดีคะ
7 ตุลาคม 2547 15:52 น. - comment id 345818
ทุกครั้งที่หยิบยื่นความรักไป หากถามว่าจริงหรือไม่ใจดวงนั้น พิสูนย์ด้วยกาลเวลาก็แล้วกัน อย่าเชื่อมั่นกับรักเก่าแล้วฟันธง
7 ตุลาคม 2547 16:35 น. - comment id 345850
หน้าส่วนตัว
อย่าทำแบบนี้อีกเลย
หากเธอไม่เคยรักกัน
อย่าแกล้งทำเป็นผูกพัน
เพื่อทำให้ฉันตายใจ
แวะมาทักทายค่ะ กลอนเพราะมาก
เด็กใหม่ค่ะ อิม
ก้นหม้อ
7 ตุลาคม 2547 18:30 น. - comment id 345902
อิ อิ แวะมาทักทายค่ะ กลอนเศร้านะคะ แง แง ....ก็ฉันมันคนอกหัก ไม่มีใครรัก มีแต่เธอ เธอก็ทิ้งไป....
7 ตุลาคม 2547 23:19 น. - comment id 346232
เจอแล้วววววว ..................... ไปละ
8 ตุลาคม 2547 10:59 น. - comment id 346444
จงแข็งแกร่งดั่งภูผา จงเชิดหน้าอย่างกล้าหาญ จงอยู่ด้วยใจทนทาน ใช้วันวาน เป็นครู สู้ต่อไป ........................................................ โลกนี้มีความจริงอยู่สองอย่าง คือ ผิดหวัง และสมหวัง สองอย่างนี้เป็นเหมือนดาบสองคม โลกนี้มีมิตรภาพในความจริงอยู่สองอย่าง คือ น้ำใสใจจริงกับจอมปลอม สองอย่างนี้เป็นเหมือนดาบสองคม โลกนี้มีคนอยู่สองประเภทในความจริง คือ ผู้กระทำ และ ผู้ถูกกระทำ คนทั้งสองประเภทนี้ มีความคิด ความรู้สึกที่แตกต่างกัน คนสองประเภทนี้ จะคิดอะไรที่ตรงกันได้ยากในความรู้สึก และ คนสองประเภทนี้ มักคิดว่า สิ่งที่เราทำ คือ เราทำในสิ่งที่ไม่ได้ผิดอะไร ไม่มีใครสามารถชี้ชัดได้ว่า ใครผิดหรือใครถูก แต่เพียงสิ่งเดียวในโลกนี้ ที่ คนทั้งสองประเภท ไม่สามารถโกหกตัวเองได้ นั่นคือ ความถูกต้องของจิตใจ ความซื่อตรงในจิตใจ และไม่สามารถหนีใจของตัวเองได้ คนที่จอมปลอม แม้จะปลอมตบตาคนอื่นได้ แต่ไม่สามารถตบตาใจตัวเองได้ คนที่เป็นจริง ซื่อสัตย์ต่อความดีงามจริง ต่อให้ตกอยู่ในภาวะที่ เลวร้าย ตกอยู่ในกลุ่มคนที่จอมปลอม หรือ ตกอยู่ในสถานะการณ์ที่ทำให้แปดเปื้อน ย่อมไม่มีอะไรมาทำร้ายความดีงามได้ ดังนั้น ไม่ว่า คนดี หรือ คนไม่มี ไม่มีใครตัดสินได้ นอกจากตัวเราเอง การที่จะอยู่บนโลกที่แปดเปื้อนได้อย่างบริสุทธิ์ จึงเป็น สิ่งที่ ควรภาคภูมิใจอย่างยิ่ง หากสามารถรักษา ความดีนั้นไว้กับตัว แม้ใครทั้งโลกจะเกลียดชัง จงเป็นตัวของตัวเองอย่างบริสุทธิ์และงดงาม จงอย่าให้สิ่งต่างๆ มาทำให้ใจหวั่นไหว ทั้งหมดนี้ ขอฝากไว้ในกับเพื่อนแว่นดอย ที่คำนึงระลึกถึงอยู่เสมอ สู้ต่อไปนะ บนทางชีวิตของเรา มีอะไรตั้งมากที่รอให้เรียนรู้ ให้ต่อสู้ และ ฝ่าฟัน ขอให้ เป็นตัวของตัวเองให้มากที่สุดนะ ความดีจะรักษาผู้ประพฤติดีอยู่เสมอ จำไว้นะจ๊ะ แว่นดอย เราแวะมาจ้ะ รักษาสุขภาพ ดูแลตัวเองด้วยนะจ๊ะ
8 ตุลาคม 2547 11:39 น. - comment id 346466
อ่านดูแล้ววังเวงใจเหมือนผมเลยนิ หรือว่าสิ่งที่ใฝ่ปองนั้นเป็นแค่เงากระมัง
แก้วประเสริฐ.
25 พฤษภาคม 2548 16:42 น. - comment id 414480
ขอบคุณช็อกโกแล็ตค่ะ ยังยิ้มได้ค่ะ ....ด้วยใจจากใจ
25 พฤษภาคม 2548 16:45 น. - comment id 414481
ถึงนกบิน ไม่รู้ว่าใครทำใครเหมือนกัน..ที่รู้คือเจ็บเจียนใจไม่น้อยเลยล่ะ....อาจเป็นเหมือนคุณนกบินว่าก็ได้เนอะ....แต่ไม่เป็นไรค่ะข้าพเจ้ายังยิ้มได้จ้า
25 พฤษภาคม 2548 16:50 น. - comment id 414482
ถึงคุณชี ขอบคุณที่มาทักทายกันค่ะ ข้าพเจ้าคงต้องทวนใจตัวเองอย่างที่ว่ามั้งคะ
25 พฤษภาคม 2548 16:52 น. - comment id 414483
ถึงภูตะวัน ....ข้าพเจ้ายินดียิ่งค่ะ ขอบคุณที่มาทักทายกันนะคะ...มิตรภาพมิมีวันจางหายค่ะ
25 พฤษภาคม 2548 16:56 น. - comment id 414484
ถึง...rain ค่ะ ขอบคุณที่มาทักทายกันค่ะ...ข้าพเจ้ายินดียิ่งค่ะ
25 พฤษภาคม 2548 17:01 น. - comment id 414485
หากเป็นเธอ...ใจฉันมิหลีกหนี ในวันนี้วันหน้าหรือวันไหน มิตรภาพทาบรับในอุ่นไอ เพียรรับไว้ด้วยใจมั่นสัญญา ....................................... ถึงผู้หญิงไร้เงา...ขอบคุณที่มาทักทายกันค่ะ ...ข้าพเจ้าคิดถึงมากมากเช่นกันค่ะ ...รักษาสุขภาพนะคะ
25 พฤษภาคม 2548 17:09 น. - comment id 414486
ถึงนางฟ้าค่ะ ....ขอบคุณที่เป้นกำลังใจให้นะคะ ข้าพเจ้าซึ้งใจยิ่งค่ะ ....ด้วยใจจากใจ... ถึงแอ็ปเปิ้ล... ...ถึงกลอนจะเศร้าแต่คนเขียนหายเศร้าแล้วค่ะ ข้าพเจ้าดีใจค่ะที่อ่านกลอนแล้วเรารู้สึกได้ถึงกันค่ะ....ขอบคุณจากใจค่ะ คุณกอกก ข้าพเจ้าคิดถึงมากมากค่ะ..... ขอบคุณความรู้สึกอันดีงามที่หยิบยื่นให้กันเสมอค่ะ.....ด้วยใจสม่ำเสมอค่ะ คุณ extreme life ข้าพเจ้าขอบคุณยิ่งที่มาทักทายกันค่ะ ด้วยใจยินดีค่ะ
25 พฤษภาคม 2548 17:22 น. - comment id 414487
คุณดาหลา ปะการัง
ขอบคุณที่มาทักทายกันค่ะ..
ข้าพเจ้ายังยิ้มได้ค่ะ
คุณardin
...ถูกต้องเลยค่ะ...เลือกเก็บไว้แต่ความรู้สึกดีดี..สบายใจกว่านะคะ
...ขอบคุณที่มาทักทายกันค่ะ
คุณ ตฤณ
นิยามรักบทเดิมนั้นช่วยสอน
อย่าโอนอ่อนกับใจที่หวั่นไหว
เชื่อด้วยรักศรัทธาเชื่อด้วยใจ
แต่ไฉนมาทำร้ายทำลายกัน
....................................
แต่หากมีสิ่งดีดีที่หยิบยื่นเข้ามาก็คงต้องตรองใจให้ดีจริงไหม
ขอบคุณที่มาทักทายกันค่ะ
คุณก้นหม้อ
ไม่นานใจนี้คงหายเจ็บ
มิอาจเก็บความช้ำไว้ต่อได้
แม้วันนี้อาจมีที่เดียวดาย
อีกมินานคงหายในใจเดิม
........ข้าพเจ้ายินดียิ่งค่ะ....ด้วยใจจากใจค่ะ
25 พฤษภาคม 2548 17:27 น. - comment id 414488
คุณ..ลอยไปในสายลม มีอารมณ์หมองหมองบ้างค่ะแต่ก็ไม่มากมาย.. ยังยิ้มได้ค่ะ....ข้าพเจ้าขอบคุณที่มาทักทายกันค่ะ วิจิตร... อะไรจะเร็วปานนั้น....แล้วข้าพเจ้าจะทันตอบไหมนี่.....ขอบคุณที่มาทักทายกันจ้า
25 พฤษภาคม 2548 17:45 น. - comment id 414489
มิ่งมิตร..... .....ดีใจจังที่กลับมาทักกันอีกครา...มิตรภาพของเรามิมีวันจางหาย.... .....ความเป็นจริงคือสิ่งที่เราต้องยอมรับ...ทั้งความสมหวังและความผิดหวัง....แต่บางครั้งมันก็เกินการคาดเดาต่อสิ่งที่เราต้องรับมัน.... สิ่งที่เรามิทันได้ตระเตรียมไว้ก่อนนั้น..แต่อีกไม่นานเวลาก็ช่วยได้บรรเทาความผิดหวังนั้นไปได้.... ......แต่ในหนึ่งแม้ใบหน้าที่ยิ้มแย้มที่ซ่อนความรู้สึกและปกป้องตัวเองจากสายตาที่มองว่าเราเป้นคนอ่อนแอนั้นคือสิ่งที่กล้ำกลืนยิ่งกว่าสิ่งใด .....มิ่งมิตรข้าพเจ้ายินดียิ่งที่มิตรภาพของเรามิเคยห่างไกลจากความสัมพันธ์.....ความไม่ไหวเอนไปกลับความรู้สึกที่ตรึงติดจนมิอาจเป้นสุขได้...เราคงต้องตัดมันไปได้ในวันหนึ่ง .....ข้าพเจ้าขอบคุณที่มาเยือน....ขอบคุณจากใจ .............รักษาสุขภาพด้วยนะ..ห่วงใยมิ่งมิตรเสมอ...คิดถึงจ้ะ
25 พฤษภาคม 2548 17:48 น. - comment id 414490
เงาแห่งความเชื่อมั่นมิเคยห่างไกลเลย สักว่าอาจได้พึงพบ... ข้าพเจ้า....ขอบคุณ..คุณแก้วประเสริฐที่มาทายทักค่ะ.....ยินดียิ่งค่ะ
29 เมษายน 2549 02:02 น. - comment id 414587
สบายดีไหมจ๊ะ... คิดถึงจึ่งมาหา... หวังใจว่าคงสบายดี..มีสุขนะจ๊ะคนงาม...
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
