หน้าส่วนตัว
ต่อไปนี้ฉันจะมีเวลา
ให้ออกไปนั่งมองฟ้า ... ไปขี่รถเล่น
ไปนั่งตากลม ... ตากลมเย็นๆ
ได้ออกไปเห็นผู้คนมากมาย
ในวันนี้ที่เธอบอกลา
หัวใจฉันบอกว่า ... คนๆหนึ่งกำลังห่างหาย
น้ำตารินมาหนึ่งหยด ... ไม่โป้ปดว่าใจละลาย
และนั่นคือสิ่งสุดท้าย ... ที่ฉันทำได้ ... ทำให้เธอ
ต่อไปนี้ฉันจะสดใส
หมดเวลาเสียใจ ... จะไม่ปล่อยให้ใครคอยเก้อ
จะเริ่มมองรอบกาย ... รับรู้กับทุกสิ่งที่พบเจอ
มีบ้างที่นั่งเหม่อ ... คิดถึงเธออยู่จางจาง
เปล่าประโยชน์ฟูมฟาย
มันคือสิ่งสุดท้าย ... เมื่อความรักลาร้าง
แต่เพราะยังมีหัวใจ ... พร้อมสร้างรักใหม่ ... บนเส้นทาง
ข้างกายอาจอ้างว้าง ... แต่สักวัน --- ที่ว่าง --- คงมีใคร
Completely 4 ต.ค. 2547 14:24 น. - ID 62873 
976
11
0
4 ตุลาคม 2547 14:56 น. - comment id 343695
เขียนออกมาจากความรู้สึกได้ดีทีเดียว สื่อความอ่อนแอในหัวใจ ให้กลายเป็นความ เข้มแข็งได้ ...ชื่นชม ๆๆ คะ วันใหม่ กับสิ่งใหม่ กำลังเดินทางมา ขอให้ใช้เวลาที่มีอยู่ ให้คุ้มค่าคะ ^___^
4 ตุลาคม 2547 15:01 น. - comment id 343701
โอ้โห....ขนาดนี้เชียวหรือ นานเขียนสักทีนะ คิดถึง
แก้วประเสริฐ.
4 ตุลาคม 2547 15:19 น. - comment id 343712
ถูกต้องที่สุดเลย...คิดทางดีไว้สุขใจกว่า ....เขาเลือกเองปล่อยเขา...เนอะ :) ข้าพเจ้ามาทักทายจ้ะ....
4 ตุลาคม 2547 15:46 น. - comment id 343738
ปล่อยเขาไป..เราก็ไปทางของเรา.. คนละทาง...เราอาจเห็นอะไร..ที่งดงาม.. และแปลกใหม่..กว่าที่คุ้นเคย..น่ะค่ะ.. คิดถึงค่ะ.. กุ้งหนามแดง
4 ตุลาคม 2547 16:03 น. - comment id 343757
โดยรวมเขียนดี เข้าใจสื่อนะ
4 ตุลาคม 2547 17:08 น. - comment id 343765
เข้มแข็งไว้ คนดี ทางนี้ยังมีฉันอยู่ อย่าเสียใจ อย่ามัวอาดูร ทางข้างหน้า ยังสวยงามอย่างที่มันเป็น /*/เข้มแข็งไว้นะ เป็นกำลังใจให้คะ
4 ตุลาคม 2547 17:41 น. - comment id 343769
นี่เรียกเปลี่ยนวิกฤตให้เป็นโอกาสรึเปล่าเนี่ยะะะะ ^o^
4 ตุลาคม 2547 18:27 น. - comment id 343793
ดีใจแทนจังจ้ะ
4 ตุลาคม 2547 19:16 น. - comment id 343818
ไม่มีใครเป็นกำลังใจที่ดีทีสุด ถ้าตัวเราเองไม่เริ่มก่อน แวะมาชื่นชมผลงานดีๆค่ะ
4 ตุลาคม 2547 20:38 น. - comment id 343881
เฮ้อ...ออออ ทำไมรู้สึกเหงาหัวใจจังหนอนายเมก +-*-+-*-+ +-*-+-*-+ปู๊ชายอารมดี๊ดี+-*-+-*-+ +-*-+-*-+
5 ตุลาคม 2547 00:00 น. - comment id 344011
ความทุกข์ทรมานที่แท้นั้น หาได้อยู่ที่การจากพรากไม่...แต่หากเป็นการอยู่ร่วม เพราะหากไม่มีการอยู่ร่วม ไฉนเลยจะมีการจากพราก พระจันทร์ยิ้มขอยืมโกวเล้งมาให้...
5 ตุลาคม 2547 09:08 น. - comment id 344100
สู้นะคะ งาน สวย มากๆๆ เลยค่ะ ชอบจังเลยค่ะตรงนี้ ............เปล่าประโยชน์ฟูมฟาย มันคือสิ่งสุดท้าย ... เมื่อความรักลาร้าง แต่เพราะยังมีหัวใจ ... พร้อมสร้างรักใหม่ ... บนเส้นทาง ข้างกายอาจอ้างว้าง ... แต่สักวัน --- ที่ว่าง --- คงมีใคร
5 ตุลาคม 2547 14:42 น. - comment id 344277
ได้ข่าวว่ามีที่ว่าง จึงแวะมา
5 ตุลาคม 2547 16:24 น. - comment id 344361
ขอบคุณทุกคนๆที่ใจดีแวะมาเยี่ยมโอเล่ และคุณ ฤกษ์ นี่ต้องแซวกันทุกทีสิน่า ^_^
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
