เบิกฟ้า

หนุ่มเพรียกไพร

ยามอาทิตย์ขึ้นคล้อยตะวันฉาย
ส่องประกายสีทองเป็นแววสี
ฝูงวิหกผกผินเหนือจุรี
เหล่าเสื้อผีบินชมดอกไม้บาน
   เสียงกระจิบกระจับแจ้วแซ่โห
ทุ่งกว้างโตยาวไกลมองสุดหน
สายน้ำไหลรินระเลื่อยเป็นบวนวน
ตกหลั่งลงชุ่มชื่อจามจุรี
  แซะแซะเสียงซ่ากระทบหิน
ใสไหลรินอาบทั่วอัคนีขอน
เจ้ามัจฉาว่ายวนเวียนวอน
แอบซอกขอนบางโผ่โออากาศดี				
comments powered by Disqus
  • มณี ปัทมะ ตารา

    4 ตุลาคม 2547 11:13 น. - comment id 343591

    ตื่นรับแสงแห่งอรุณกรุ่นอุ่นใส
    นภาในสว่างจ้ากล้าแกร่งศรี
    หายง่วงหนาวหาวนอนอ่อนชีวี
    เนตรเปล่งสีประกายแสงแห่งตะวัน
    
    ธรรมะสวัสดีคุณหนุ่มเพรียกไพรค่ะ
    มาเป็นกำลังใจให้คุณค่ะ
  • เจ้าสาวแห่งโลกวิญญาณ

    5 ตุลาคม 2547 15:06 น. - comment id 344302

    มาเป็นกำลังใจจ้า
    คนกันเอง
    อิอิ
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน