สันติ

ขาว-กรมท่า

โลกยามนี้เริ่มเพี้ยนเปลี่ยนไปแล้ว   ดุจดั่งแก้วกระทบใกล้ร้าวแตก
หายนะให้ดินมีแผลแยก                     จะยอมแลกเนื้อเลือดกันหรือไร
  หายนะภัยร้ายโลกวิบัติ                      ต่างฝ่ายอัดอริให้ชัยชัย
แต่ที่จริงมันไม่เหมือนคิดไว้               มันจะไปทวีอหิงสา
  เมื่อฝ่ายหนึ่งคว้าชัยครองอำนาจ       เดี๋ยวก็อาจแปลงเปลี่นเป็นเสียหน้า
เมิ่อฟ้าเหนือยังมีนภา                         มหากาพย์ยุทธ์เกิดเป็นยุบล
  ศาสตรารบยิงกราดไม่รางชาง           โป้งเป้งป้างปังสาดสู่เหล่าคน
โลกแปลงสุขเป็นทุกข์ยากต้านทน       เลือดไปจนเกือบเป็นเช่นสายธาร
  เข็ญขู่ฆ่ามล้งมลายสูญ                       มันเสียศูนย์ไม่มีแรงต้านทาน
เรื่องการรบไฉนยังสืบสาน                  ช่วยหาควานยอดคนเร่งฉับพลัน
  ทแกล้วเอ๋ยโปรดรับฟังเสียงข้า          โดยศรัธาเทวาร่วมช่วยกัน
แต่ทิฬฟังแล้วอาจขบขัน                     ให้ช่วยสรรพลังกู้ภัยด้วย
 อยากให้โลกสันติให้เปี่ยมสุข             อย่าหาทุกข์ก่อโลกสดสลวย
อย่างที่โลกที่หมดพิษปลดความซวย    อยู่พร้อมด้วยเกษมเปรมปรีดา
  กลียุคเรื่องรบจงจบสิ้น                      ลบมลทินไม่มากให้เหนือกว่า
เรื่องเข่นฆ่าอย่าหวนวนมาหา              ให้รุ่นหน้าล้วนมีคุณธรรม