1. ปวดหลังปวดไหล่ไปถ้วนหลัง จะยืน-นั่ง-นอนแผ่ แก้บ่หาย สายเอ็นตึงดึงรั้งไปทั้งกาย ปวดกระดูกปานจะวายลงเรื่อยแล้ว 2. กรำงานหนักหักโหมระดมแรง เพื่อให้ผักฟักแฟงที่แต่งแถว เติบเต็มต้นโตใหญ่ไปถ้วนแนว เติมความหวังที่ยังแพรวให้พราวไป 3. หมายให้หนูคนดีได้มีกิน เลี้ยงชีวินเพียงพอต่อนิสัย คือติดดินบ่หมิ่นตนจนจนใจ กับบ่รอทานของใครโยนให้กิน 4. ปลูกหมากโต่นหมากบวบกับหมากพร้าว ลงหมากอึ๊หมากน้ำเต้าหมากกระถิน เพาะหมากเขือกับหมากงั่วหมากถั่วดิน หมากนั้นรดด้วยเหงื่อรินจึงกินเอม 5. ไม่เคยเห็นสิ่งใดได้มาเปล่า ต้องลงแรงแลกเอาเข้มเท่าเข้ม ไม่มีสิ่งใดฟรีให้ปรีด์เปรม ต้องจ่ายคืนเต็มเต็มตรงสุดทาง 6. ไต่หลัง ให้พ่อ ต่อลงขา ขอบใจเจ้าขวัญตา-โปรดอย่าหมาง อย่ารำคาญบางครั้งพ่อยังคราง ก็เอ็นทั่วสรรพางค์ยังขบกัน 7. เก่งแท้ ยอดแท้ หนูเยี่ยมแท้ ไต่หลังพ่อ ต่อหลังแม่ แก้เจ็บนั่น เมื่อมีกินและเห็นลูกสุขชีวัน ก็เมื่อนั้นพ่อจึงหายเหนื่อยหน่ายเอย .
2 ตุลาคม 2547 17:21 น. - comment id 342833
มอบแด่คนรักลูกนะครับ
2 ตุลาคม 2547 18:17 น. - comment id 342860
นึกถึงลูกสาวเมื่อเล็ก ร้องไห้จ้าไปทุบ เด็กที่ให้มาเหยียบ ว่ามาทำไรแม่ ร้องไห้ใหญ่ ..คิดแล้วซึ้ง
2 ตุลาคม 2547 18:26 น. - comment id 342865
^__^ หายเมื่อยหายปวดเลยค่ะ อิอิ
2 ตุลาคม 2547 19:52 น. - comment id 342903
ให้ ..คนที่รักพ่อ .. แบบเรน ..ได้เปล่าคะ..อิอิอิ.. .. ตอนเด็ก ..เรนอ้อนพ่อ.. เอ่ยขอ ..ทุกอย่าง ..ไม่ขัด.. ..จำได้ ....ขี่คอพ่อ ..ตอนไปวัด.. มามี้ปัด ...บอกไม่ไป พ่อสอน..ให้กราบพระ. ลดละ ..ซุกซน..ให้ไกล.. ห้ามงอน ..กับใครๆ.. หน้าเรนใส ..ทุกครั้ง ..วันพ่อมา.. ..เรน ..หัดแต่ง ..นะคะ..
2 ตุลาคม 2547 19:59 น. - comment id 342908
สวัสดีครับคุณtiki คุณคนเมืองลิง และน้องเรน ผมกำลังจะเขียนความฝันนะครับ ชื่อโฮมสเตย์ เมื่องานเสร็จแล้วจะเอามาอวด
3 ตุลาคม 2547 11:52 น. - comment id 343120
อบอุ่นดีจังค่ะ... วันหนึ่งเมื่อลูกเค้าโตขึ้นได้มาอ่านงานเหล่านี้...คงเป็นหยดน้ำที่จะเลี้ยงเค้าไปจนโต จนแก่ฒ่าเลยนะคะ ...................................................................................... ลี่...ผู้มาเยือน .
3 ตุลาคม 2547 12:52 น. - comment id 343181
ขอบคุณครับคุณลี่
3 ตุลาคม 2547 13:54 น. - comment id 343205
สวัดีครับ............. มาเป็นกำลังใจให้คนที่แสนดี กำลังใจจากข้างในส่วนลึก ไม่ต้องฝึกต้องหามาให้เห็น จะแดดร้อนตอนสายจนบ่ายเย็น จะคอยเป็นกำลังใจให้ดนดี
3 ตุลาคม 2547 13:54 น. - comment id 343206
สวัดีครับ............. มาเป็นกำลังใจให้คนที่แสนดี กำลังใจจากข้างในส่วนลึก ไม่ต้องฝึกต้องหามาให้เห็น จะแดดร้อนตอนสายจนบ่ายเย็น จะคอยเป็นกำลังใจให้ดนดี
3 ตุลาคม 2547 14:21 น. - comment id 343231
คุณก่อ คะ คุณรู้ไหม อ่านบท นี้ คิดถึง คุณพ่อ มา น้ำตาริ้นเทียวค่ะ อดีต 2 เท้า เราย้ำบนกายาท่าน หัวร่อ สนุกสนานยามท่านพลิกไป ม้วนมา ไม่รุ้หรอก ว่า ท่าสุขหรือไร แต่เรา สุขใจได้ เดินเล่นบนหลัง พ่อ ที่ คอยปกป้อง......... ขอบคุณค่ะ เดี๋ว วันนี้ 20 นี้ ครบ 22 ปีที่ท่านจาก เราไป
3 ตุลาคม 2547 14:29 น. - comment id 343233
สวัสดีครับคุณผลิใบสู่วัยกล้า และคุณดาหลา & ปะการัง พ่อแม่คือเทวดาของเรา ใช่ไหมครับ
3 ตุลาคม 2547 14:45 น. - comment id 343239
สวัสดีครับคุณผลิใบสู่วัยกล้า และคุณดาหลา & ปะการัง พ่อแม่คือเทวดาของเรา ใช่ไหมครับ จาก : ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์ พ่อ แม่เป็น ทุก อย่าง ของชีวิต ทั้ง เทวดา ม้าไข้ แล้ววันนี้เราก็คือ เทวดาของสาวน้อย .....
3 ตุลาคม 2547 14:53 น. - comment id 343243
อืม.........
3 ตุลาคม 2547 18:15 น. - comment id 343296
เท้าน้อย ๆ ลอยบนขา คุณตานั้น ยังเป็นวัน ที่จดจำ ได้เสมอ ย่ำลงไป แอบมอง ตาละเมอ ยามตาเผลอ หลับไป ฉัน...หนีเลย...ฮิฮิ คิดถึงคุณตาอะพี่ก่อพงษ์ ตอนเด็ก ๆ จำได้ทุกอย่าง มัดหมี่มีคุณตา คุณยาย ที่ท่านรักมัทเป็นที่สุด ม๊าเอามัทไปฝากคุณยายเลี้ยงบ่อย ๆ ค่ะ เย็น ๆ ก่อนนอนคุณตาชอบให้มัทนวดขาให้ แต่มัทนวดไม่เป็นก็ต้องใช้เท้าเหยียบ ๆ ไปบนขาของคุณตา พอคุณตาหลับ มัทก็หลบแว็บ ๆ ทุกทีค่ะ ตอนนี้ไม่มีคุณตาแล้วค่ะ ท่านไปสวรรค์ตั้งแต่อายุท่านได้ 80 ปี ค่ะ ผ่านมาได้ สิบกว่าปีแล้วยังจำได้ไม่เคยลืมค่ะ คิดถึงพี่พงษ์นะคะ เป็นอย่างไรบ้างคะ ยังสุขสบายดีอยู่หรือเปล่าคะ
3 ตุลาคม 2547 19:28 น. - comment id 343326
คิดถึงเช่นกันครับคุณมัทหมี่ พี่สบายดี ขอบคุณมากครับ