ยืนที่เก่า

เพชรสีฟ้า

กลับมายืนที่เก่า
ที่ที่มีแต่ความเหงาและเหว่ว้า
แต่มั่นคงเสมอตลอดมา
ไม่ต้องเสียน้ำตาปวดร้าวใจ
กลับมาเป็นคนเหงาคนเดิม
ณ จุดเริ่มทางสายเดิมที่ร้าวไหว
วันนี้ยังไม่รู้ว่าจะก้าวต่อไปข้างหน้าอย่างไร
เช็ดน้ำตาที่หยาดไหลแม้หัวใจแทบขาดรอน
ต่อไปนี้จะไม่มีใคร
ที่ผ่านมาปวดร้าวและอ่อนไหวเกินจะไถ่ถอน
ขอพรจากคนบนฟ้าให้หัวใจกล้าตัดรอน
ขอจากจรความรักขอพักใจ				
comments powered by Disqus
  • ++ตังเม++

    28 ตุลาคม 2547 21:01 น. - comment id 359072

    หากลอนบทนี้ ที่บ้าน dreampoem  ตั้งนาน
    
    แต่ก็หาไม่เจอค่ะ  ไม่รู้ว่าอยู่หน้าไหน
    
    แต่ ตังเม คลับคล้ายคลับคลา นะคะ  
    
    ว่าอาจจะเป็น  บทกลอนของพี่ฟ้าใส
    
    ช่วยบอกด้วยละกันนะคะ  
    
    ว่าหัวข้อชื่ออะไร  
    
    อยากรู้นะค่ะ ^-^
    
    
  • ++ตังเม++

    29 ตุลาคม 2547 00:16 น. - comment id 359195

    ตังเม กลับมาแล้วค่ะ  มีของมาฝากด้วยล่ะค่ะ
    
    ดีใจกับตังเม  หน่อยสิคะ  ที่ตอนนี้ตังเม
    
    มีหลักฐานแล้ว ^-^  ในที่สุดความพยายามของ
    
    ตังเม  ก็สำเร็จ  หาตั้งนานแน่ะ
    
    http://www.dreampoem.com/forum/index.php?board=3;action=display;threadid=4461
    
    อ้อ !  คุณเปลี่ยนหัวข้อ  เหรอคะ 
    
    ตังเมว่ามันสั้นไปนะ  ห้วนๆด้วยล่ะ
    
    ตังเมว่าของเดิมน่ะดีอยู่แล้ว  
    
    กลอนบทนี้เป็นกลอนของพี่ฟ้า  พี่สาวใจดี
    
    เป็นเหมือนแม่พระ  ในบ้าน dreampoem 
    
    ตังเม  รักและเคารพเค้ามากๆเลยล่ะค่ะ
    
    คุณ เพชรสีฟ้า  
    
    ........................
    
    หลักฐานชิ้นนี้  กวางอุตส่าห์ ไปหามา  เพื่อพี่สาวใจดีของกวาง
    
    กวางให้พี่ฟ้าค่ะ
    
    
    
    
  • ++ตังเม++

    29 ตุลาคม 2547 00:20 น. - comment id 359197

    เป็นไงคะ  
    
    อึ้ง  ทึ่ง  ตะลึง  เสียว  
    
    กะผลงานของตังเม  มั่งมั้ยคะ 
    
    รางวัลนี้ตังเม  ภูมิใจนำเสนอค่ะ ^-^
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน