มองท้องฟ้ามืดสนิทนิมิตหมาย มาทักทายร่วงรินถิ่นสยาม ไม่อาจเอื้อมปกป้องให้หมองนาม ยิ่งร่วงลามลู่ลมข่มนาวา ฟ้าคะนองน้ำหลากเหมือนมากศิลป์ ฆ่าชีวินวางฤทธิ์ปริศนา ลมกระโชกโบกสะบัดสลัดมา อนิจจาเจียนจวนล้วนหลีกไกล แต่ชักช้าแชเชือนสะเทือนขวัญ เพียงชั่ววันวางราบดั่งดาบไหล ไม่ทันลาลิดรอนสะท้อนใจ มันว่องไวดังว่าฟ้าผ่าเมรุ ๐๑/๑๐/๒๕๔๗ ๐๙:๑๗:๒๖ น. ผลิใบสู่วัยกล้า
)))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**((( 1 ต.ค. 2547 09:54 น. - ID 62621 
1037
9
0
1 ตุลาคม 2547 11:34 น. - comment id 342079
น่ากลัวนะคะ..ฟ้าน่ะ วันนี้มาแบบฟ้าร้อง..ฟ้าผ่า คงเป็นผลจากเมื่อวานที่ฝนตกหนักกระมังคะ ****มาทักทายค่ะ
1 ตุลาคม 2547 12:03 น. - comment id 342100
ถึง สิปราง อู้ฮู้ที่บ้านผมตกจนน่ากลัวเลยแระครับ ถึงมันจะน่ากลัวขนาดไหนต้องจำต้องยอมรับมันเช่นเดียวกันนะ
1 ตุลาคม 2547 12:53 น. - comment id 342136
ฟ้า แล้วไร้แวว ชลฤดีที่ปลายฟ้า ฟ้าแล้วน้ำตา ที่พาให้เศร้า ฟ้ายามนี้ มืดมิตสนิทเคล้า ฟ้ายามนี้ อ้ล้อพระพายไร้มารา .......... หุหุ มันเกี่ยวกัน มะเนี่ย อารมณ์ พาไป น๊อ ท่าน ผลิฯ
1 ตุลาคม 2547 13:18 น. - comment id 342146
หน้าส่วนตัว
ถึง ดาหลาปะการัง
มันก็งดงามไปอีกแบบนะ อ่านแล้วเศร้าดี
ขอบคุณนะครับที่เข้ามาเป็นกำลังใจให้
1 ตุลาคม 2547 16:05 น. - comment id 342255
แวะมาเยี่ยมค่ะ
1 ตุลาคม 2547 18:29 น. - comment id 342301
แวะมาเยี่ยมคุณผลิใบ.เขียนได้สวยงามครับ.. ทั้งฉันทลักษณ์-เสียงกลอน ขยันเขียนมากๆครับ ไม่นานต้องเป็นมือกระบี่ที่ดีท่านหนึ่ง สวัสดีครับ..ขอให้มีความสุข
1 ตุลาคม 2547 19:02 น. - comment id 342312
สายฟ้าฟาดปราดเปรียวเรียววัชระ ปัญญานะเฉียบคมชมอักษร ฉับพลันดุจแสงสว่างนิรันดร ข้ามนิวรณ์สู่สร้างสรรค์อันพิไล ธรรมะสวัสดีค่ะ คุณผลิใบสู่วัยกล้า
1 ตุลาคม 2547 19:28 น. - comment id 342325
พี่เมกแวะมาให้กำลังใจนะครับน้องไก่ ฮิๆๆ เขียนได้ดีทุกบทเลยนะน้องชาย อยากเขียนได้ดีเช่นนี้จัง +-*-+-*-+ +-*-+-*-+คนในนิยาย+-*-+-*-+ +-*-+-*-+
1 ตุลาคม 2547 20:21 น. - comment id 342364
^__^ กลัวฟ้าร้องกับฟ้าผ่ามากๆเลยค่ะ
1 ตุลาคม 2547 21:46 น. - comment id 342432
ฟ้าก็คือฟ้า .... จริงมั้ยค่ะ ... สวัสดีค่ะ พี่ชาย .. แวะมาทักทายและมาอ่านงานกลอนของพี่ ใช้คำได้ดีนะคะ ขอให้นอนหลับฝันดีค่ะ
1 ตุลาคม 2547 22:15 น. - comment id 342456
ฟ้าคะนองร้องไปให้หวั่นหวาด ฟ้าลงฟาด เปรี้ยงเปรี้ยง เสียงแสบหู ฟ้าฝนหลั่ง ถั่งริน ตามฤดู ฟ้าดังซู่ มืดสลัว น่ากลัวจัง
2 ตุลาคม 2547 02:43 น. - comment id 342552
บทกวีผลิใบ อ่านแล้วรู้สึกว่ามีควาหมายโดยนัยที่น่าสนใจทีเดียวครับ ในทุกๆ บทที่ผ่านมา
3 ตุลาคม 2547 10:35 น. - comment id 343077
ขอขอบคุณทุคนนะครับ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
