สองมือสองเท้า ย่ำก้าวผันผ่าน วันคืนเนิ่นนาน จากเล็กจนโต ลืมแล้วหรือใง โถ่เอ๋ยเด็กโง่ เจ้าเคยคุยโว อยากเป็นนายคน วันนี้เป็นใง หรือเจ้าสับสน กลับคำปี้ป่น เจ้าลืมไปแล้ว พอโตขึ้นมา เจ้าอยากเปลี่ยนแนว เจ้าเปลี่ยนไปแล้ว เด็กน้อยน่าชัง เจ้าเหนื่อยเจ้าร้อง ใช่ว่าน่าฟัง เด็กเอ๋ยจงหวัง เจ้าต้องได้ดี ฝันไว้ยังใง ไปให้ถึงที่ เจ้าคือเด็กดี เจ้าคือนายคน...
โปษยาเรมุส 30 ก.ย. 2547 15:21 น. - ID 62570 
1347
4
0
30 กันยายน 2547 18:56 น. - comment id 341560
เจ้าเด็กตัวน้อย เคยคอยห่วงหา พอใหญ่โตมา ลืมข้าหรือไร *-*กลอนแต่งได้ดีมากเลยค่ะ*-*
30 กันยายน 2547 23:07 น. - comment id 341844
อ่านแล้วได้กำลังใจดีจัง ยังไงก็แต่งกลอนแนวๆนี้เยอะๆนะคะ จะเข้ามาอ่าน....^^ แบบว่าหายท้อเลยยย
1 ตุลาคม 2547 00:28 น. - comment id 341903
หน้าส่วนตัว
เป็นนายตัวเองแหละดีที่สุด
และคอยรับใช้นายทุนทุกวัน อิอิ
1 ตุลาคม 2547 07:05 น. - comment id 341958
สวัดีครับ.............
เข้ามาเพื่อเป็นกำลังใจให้คนที่แสนดี
กำลังใจจากข้างในส่วนลึก
ไม่ต้องฝึกต้องหามาให้เห็น
จะแดดร้อนตอนสายจนบ่ายเย็น
จะคอยเป็นกำลังใจให้ดนดี
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
