เพราะรู้ดีว่าเหนื่อยเปล่า ต่อให้พยายามแค่ไหนก็หยุดเขาไว้ไม่ได้ จะเหนี่ยวรั้งเขาไว้เพื่อประโยชน์อะไร ในเมื่อวันนี้หัวใจเขาไม่ได้มีไว้เพื่อให้กัน ยิ่งฝืนยิ่งทำให้ตัวเองดูไร้ค่า ถูกเขามองด้วยสายตาเหยียดหยามหยัน ต่อให้ยังรักเขามากมายแต่จะมีประโยชน์อะไรกัน แม้จะเคยผ่านกี่ร้อยพันวัน ก็ไม่มีความหมายใดให้จดจำ..สำหรับคน หมดใจ ได้แต่ฝืนยิ้มตอนลาจาก ยืนนิ่งเป็นสากด้วยหัวใจที่ร้าวไหว ต้องยอมรับว่าวันนี้มันจบแล้วจริงๆ ใช่ฝันไป ยอมให้เธอจากไป..แม้จะมีน้ำตามันก็แค่เพียงอยาก ระบายความปวดร้าว..ใช่อยากจะรั้งเธอ
29 กันยายน 2547 23:09 น. - comment id 340975
รู้ว่าเหนื่อยเปล่า สำหรับความรักของเราคือเธอและฉัน ยังไงก็ไม่มีวัน เมื่อเธอมีเขานั้นอยู่เต็มขั้นของห้องดวงใจ *-*กลอนน่ารักดีค่ะ*-*
30 กันยายน 2547 01:19 น. - comment id 341064
นี่หละเน๊อะคนเรา อะไรที่อยากจะได้อยากจะเอา ก้อต้องหามาให้ได้ อะไรที่ได้มาแล้ว ไม่ต้องการ ก้อไร้ค่าไป ยิ่งฉุดยิ่งรั้งเอาไว้ ก้อยิ่งเหนื่อยหัวใจเพราะยังไงก้อเลิกรา สวัสดีครับ คุณฝันหวาน กลอนเพราะครับ
30 กันยายน 2547 19:24 น. - comment id 341576
ความหมายตรงตัว สัมผัสชัดครับ.