เพราะหัวใจเทียบเคียงเพียงกำปั้น เธอจะบั่นหั่นเชือดให้เลือดไหล หรือคอยเฉือนค่อยค่อยแล่แล้วแต่ใจ ฉันจะไม่คร่ำครวญให้หวนคืน จะเย้ยหยันเหยียบย่ำขยำขยี้ เชิญคนดีลงแรงอย่าแสร้งฝืน ทุกบาดแผลแม้เจ็บจะเก็บกลืน ยิ้มระรื่นเพื่อเธอเสมอไป มิยอมหลั่งน้ำตามาเป็นเพื่อน จะคอยเตือนรักสิ้นอย่ารินไหล ปล่อยให้ท่วมเคว้งคว้างอยู่ข้างใน มิให้ใครยลหน้าอาบคราบน้ำตา จงหยิบมีดกรีดแน่นแน่นตรงแผ่นอก มิตระหนกอกข้างซ้ายอย่าย้ายหนา คว้านกว้างกว้างปักจ้วงดวงใจมา ถือเป็นค่าครูสอนตอนรักกัน มิเจ็บปวดร้าวใจเท่าใดนัก เอาพิษรักบูชาเป็นค่าฝัน คนโง่งมคือเรามิเท่าทัน สารพันเรียนเสน่ห์หลงเล่ห์กล ยอมเพื่อเธอทุกอย่างบนทางฝัน จบสิ้นกันยังยอมถนอมผล เหลือเพียงซากไร้ใจผู้ใดยล ขอเป็นคนเปล่าเปลี่ยวเพียงเดียวดาย.@
28 กันยายน 2547 20:50 น. - comment id 339930
มาทำแผลให้น่ะค่ะ
28 กันยายน 2547 21:17 น. - comment id 339949
หมู่นี้ที่ฮิตเฉือนกลับกลายเป็นที่ คอ มิใช่หัวใจ และที่มาแรงแซงโค้งในช่วงสองวันที่ผ่านมา ก็น่าจะเป็น เผาสด .. อะไรกันหนอ จะยอมได้ง่ายเพียงนี้ ..คะ
28 กันยายน 2547 21:18 น. - comment id 339950
ยอมเพราะรักแม้เธอลาน้ำตาไหล ยอมเพราะเธอคนห่วงใยในความฝัน ยอมที่เจ็บเพียงแต่เก็บความผูกพัน ยอมทุกวันเพียงเพื่อฉันนั้นมีเธอ *-*กลอนไพเราะมากๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ บาดเจ็บน่าดูเลยนะคะงานนี้ อิอิ เลยมาช่วยน้องใจปลายทางทำแผลด้วยอีกคนแล้วกันค่ะ อิอิ*-*
28 กันยายน 2547 21:23 น. - comment id 339955
ค่าครูสอนอ้อนรักนั้นหนักค่า ยื่นอกมามอบจอมจิตไม่คิดหนี กดแน่นแน่นแอ่นรับมีดกรีดตรงนี้ จ้วงฤดีพี่นี้ขว้างให้ห่างกาย เหลือเพียงซากกากชีวิตไม่คิดห่วง ถูกน้องลวงหลอกถ่มสมใจหมาย ฆ่าพี่หนาอย่าได้ช้าฆ่าให้ตาย ช่วยผ่อนคลายคนใกล้ตายในร่างเป็น มาร่วมแจมด้วยสักหน่อยนะคะ.. ชอบอ่านกลอนอกหักรักหวานซึ้งมากที่สุด... สวัสดีค่ะ
28 กันยายน 2547 21:27 น. - comment id 339964
*** ป.ล. ตามมาลงชื่อค่ะ..*** ด้วยความนับถืออย่างสูง กอกก (กอกกอกกลัดหนองน้ำนองหน้า)
28 กันยายน 2547 22:00 น. - comment id 339990
คารวะค่ะครูผู้เฒ่า ยิ่งอ่านยิ่งเจ็บค่ะแค้นแทนอ่ะ ใครทำร้ายใจครูได้เดี๋ยวให้ศิษย์ไปจัดการดีไหมคะ เจ็บนี้อีกนานเจ็บนี้ไม่ลืมเจ็บลึกกว่าเคยเจ็บช้ำกว่าใคร เกินกว่าใคร (ร้องเพลงแจมอ่ะค่ะ)
28 กันยายน 2547 22:00 น. - comment id 339991
ความรักมีมากกับทุกคน ทุกแห่งหนความรักนี้จะมอบให้ เพื่อเติมความชุ่มชื่นให้ทุกดวงใจ เพียงให้ไปไม่หวังสิ่งตอบแทน ถึงแม้ในอนาคตจะปวดร้าว ถึงแม้เรื่องราวจะขมแสน ถึงแม้จะเจ็บชำในดวงแด ถึงแม้จะเจ็บปวดแค่ไหนก็จำยอม ฟ้อง ฟ้อง ฟ้องคร๊าบจารย์ ยายเรนอ่ะคร๊าบ ไปเที่ยวทั้งคืน ช่วงกลางวันก็เล่นเกมส์จนถึงบ่ายสอง เพิ่งมานอนตอนหกโมงเย็นครับ เมกเห็นน้องเรนเปิดมาอ่านของจารย์ ด้วยแร่ะ แต่ไม่ยอมเม้นท์ครับ ห่วงเล่นเกมส์ครับ เมกไม่ได้ใส่ร้ายนะครับ เมกเห็นครับ ฮิๆๆๆ ทำหน้าที่ของศิษย์ที่ดีแล้ว ต้องซาแวปก่อนครับจารย์ ฮิๆๆๆ เด๋วยายเรนคงเข้ามาแก้ตัวครับ จิ๊จิ๊ +-*-+-*-+ +-*-+-*-+ปู้ชายอารมดี๊ดี+-*-+-*-+ +-*-+-*-+
29 กันยายน 2547 00:03 น. - comment id 340076
นี่แหละหนา...อานุภาพแห่งรัก... เขาจะแล่เนื้อเถือหนัง....อย่างไรก็ได้... เพราะเป็นน้ำมือคนที่เรารัก.... คราวหน้า...ศิษย์กี้...ขอตัวอย่างกลอนรักหวานซึ้งสวีทหวานแหวว...จากคุณผู้เฒ่าบ้างนะคะ.. อิอิอิ....อยากศึกษาไว้เป็นตัวอย่างค่ะ... (เอ...เป็นตัวอย่างความรัก หรือว่า ตัวอย่างอักขร..ฉันทลักษณ์ดีน้า) ...
29 กันยายน 2547 06:45 น. - comment id 340169
สวัดีครับ............. ผมเข้ามาอ่านเพื่อเป็นกำลังใจให้คนที่แสนดี กำลังใจจากข้างในส่วนลึก ไม่ต้องฝึกต้องหามาให้เห็น จะแดดร้อนตอนสายจนบ่ายเย็น จะคอยเป็นกำลังใจให้ดนดี
29 กันยายน 2547 07:50 น. - comment id 340228
มาแล่เนื้อเถือหนังหลั่งเกลือทา เชิญแก้วตาทำไปสุขใจล้น ขอหนอนหงายตามสบายนะหน้ามล ฝนให้คมแทงให้เข้าอย่าเบามือ แจมไปตามกลอนที่แต่งมาครับ
29 กันยายน 2547 08:07 น. - comment id 340232
คุณเป็นใครมาจากไหนไม่ใคร่รู้ ขอบคุณครูที่ตะหนักผลักความเห็น คำว่า โดลยโทย นั้นเห็นจะยากเย็น เพราะการเป็นคนเขียนกลอน แค่.........................อิเรกเอง กรุณาใช้คำสุภาพด้วยค่ะ
29 กันยายน 2547 08:30 น. - comment id 340237
งง กับ คอมเมนต์ คุณทรายกะทะเล ที่ว่า กรุณาใช้คำสุภาพ มันไม่สุภาพตรงไหน (ฟะ) ...
29 กันยายน 2547 08:46 น. - comment id 340241
ยอมให้เธอ ยอมแล้ว ยอมทุกอย่าง ยอมอ้างว้าง ว่างเปล่า เงาสลาย ยอมหมดแรง หมดลม เหลือเพียงกาย ยอมถวาย ใจให้กรีด เอามีดลง รดาขอต่อกลอนท่านผู้เฒ่าฯ นะ เป็นการทำการบ้านไปในตัว พักนี้ใกล้สอบ ไม่ได้เขียนเลย สวัสดีค่ะ..^_^..
29 กันยายน 2547 09:20 น. - comment id 340255
กระดาษขาววาวสีชมพูหวาน โรย้ำตาลแกมเก็จสะเด็ดสวย รูปหัวใจล้อมรักปักมาด้วย ส่งเอี้ออวยช่วยครูด้วยดวงใจ มีดที่กรีดลงบนขนมชั้น บ่งถึงวันทบเนิ่นอย่าร้างไหล รักลิขิตสถิตย์วางลงทรวงใน ไม่มีใครหนีมีดรักที่ทักทาย ด้วยคมเลือนเลื่อนกอดอยู่กรุ่นกรุ่น จิตเคียงหนุนแนบกายไม่ห่างหาย อันความรักสร้างรั้วกุศโลบาย เกิดแล้ววายรักหมายยังคำนึง
29 กันยายน 2547 10:17 น. - comment id 340305
คุณทรายกะทะเลครับ ฮิๆๆ ขอประทานโทษนะครับ ตัดแว่นได้แร่ะ เมกอ่านเป็นสิบรอบ ยังไม่เจอคำนั้นเยยครับ จิ๊จิ๊ หรือส่งผิดห้องครับ ฮิๆๆๆๆ อ่านดีดีก่อนจิ เข้ามาแก้ตัวซะดีดี เมกจะคอยอ่าน มานะครับ +-*-+-*-+ +-*-+-*-+ปู้ชายอารมดี๊ดี+-*-+-*-+ +-*-+-*-+
29 กันยายน 2547 10:49 น. - comment id 340309
คนเราบางทีทำร้ายกันด้วยคำพูด ก็เจ็บช้ำน่ะค่ะ คุณลุงผู้เฒ่า.. หลานก็เศร้าๆ บางที... รักษาสุขภาพด้วยค่ะ.. กุ้งหนามแดง.. ...
30 กันยายน 2547 00:56 น. - comment id 341050
สงสัยจะมาช้ากว่าเพื่อนเลยค่ะ อ่านแล้วบาดใจจังเลยนะคะ .............................................. ลี่...ผู้มาเยือน .
30 กันยายน 2547 21:24 น. - comment id 341719
ขอบคุณทุกท่านครับ ที่เข้ามาเยี่ยมเยียน... ขอให้ทุกท่านมีความสุข สวัสดีครับ.. เนตไม่ค่อยดี กดส่งลำบากขออภัยที่ตอบสั้น..
1 ตุลาคม 2547 13:39 น. - comment id 342158
อ้อ..เข้ามาดูลืมไป..นี่คุณทะเลทราย...ไม่มีตรงไหนไม่สุภาพหรอกนะ เพื่อนกันทั้งนั้น คอมเม้นท์ สนุกสนานตามเรื่อง อย่าคิดมาก.. กลับจากสมุยมาเล่าให้ฟังบ้างนะ สวัสดี..