รำร่ายไหว้พระจันทร์ สองขาหยั่งรากลึก ปฐพี หลับลืมละชั่วดี โลภหลง สองมือคลายคล้ายโง้ง โค้งวง หลังตรงตั้งจิตมั่น อภิวันท์จันทรา ปล่อยกายใจใฝ่อิสระ ละคลาย เคลื่อนกายาย่างกราย แช่มช้า ปล่อยพริ้วไหวอ่อนนอก ในหนัก พยัคฆ์ปักษาอาชาจัก สถิตย์ไท้ร่ายรำ นอกไหวในหยุดนิ่ง ยิ่งสติ รู้ตัวพร้อมหลอมทวิ ผลิผสาน นอกในร่วมรวมพลัง สั่งปราณ ดั่งสวรรค์บรรณาการ สยบมารนอกใน รำร่ายไหว้พระจันทร์ ฉันท์มิตร ไท้จี๋ฉวนชวนจิต สร้างสรร ท่วงท่าครรลองคล้อง แสงจันทร์ รวมหนึ่งถึงเท่าทัน ปล่อยวาง ว่างเต็ม
prajanyimm 28 ก.ย. 2547 19:07 น. - ID 62385 
1529
6
0
28 กันยายน 2547 19:35 น. - comment id 339886
:)
28 กันยายน 2547 20:57 น. - comment id 339938
ร่ายรำว่ายพระจันทร์วันเพ็ญ สวยเย็นสดใสใจสนิท ความหวังอยู่ใกล้เพื่อนมิตร ที่เคยเชยชิดสนิทกัน *-*กลอนแต่งได้ดีมากๆๆๆๆเลยค่ะ*-*
28 กันยายน 2547 21:27 น. - comment id 339962
สวัสดีค่ะ .. มีสุขในคืนไหว้พระจันทร์เช่นกันค่ะ
29 กันยายน 2547 01:32 น. - comment id 340109
ส่งรู้สึกฝ่ามือ สองแขน วาดลวดลายย้ายแดน ย่างเยื้อง ลมขยับปรับปราณแล่น รอบท่า ฝ่ามือ สลัดซัดอัดอวลเปลื้อง ล่องริ้ว พริ้วลม รู้สัมผัสก้าวย่าง พสุธา ตามรอยสุริยันจันทรา ทั่วพื้น วาดยันต์ต่างตามขา กรายย่าง ปฐพี รำร่ายคล้ายแส้ฟื้น หวดฟาด อาชา มณี ปัทมะ ตารา ขอธรรมะคุ้มครองคุรุผู้ประเสริฐ คุรุผู้เมตตาธรรม...คุรุแห่งมณี
29 กันยายน 2547 06:43 น. - comment id 340162
หน้าส่วนตัว
สวัดีครับ.............
ผมเข้ามาอ่านเพื่อเป็นกำลังใจให้คนที่แสนดี
กำลังใจจากข้างในส่วนลึก
ไม่ต้องฝึกต้องหามาให้เห็น
จะแดดร้อนตอนสายจนบ่ายเย็น
จะคอยเป็นกำลังใจให้ดนดี
29 กันยายน 2547 10:48 น. - comment id 340308
ขอบคุณครับ คุณ tiki สำหรับรอยยิ้มทักทายที่อบอุ่น( อีกแล้ว ) ขอบคุณครับ คุณผู้หญิงไร้เงา...ยินดีที่ได้รู้จักครับ ...ห้วงราตรีนี้มีจันทร์เจิดจรัส เดือนช่วงดาวชัดฉัตรฉาย ส่องหญิงงามไร้เงาเย้าเยื้องกาย สื่อความหมายไมตรีจิตแด่มิตรใจ ขอบคุณมากครับ คุณอัลมิตรา นักกวีคนเก่งแห่งไทยโพม ขอบคุณมากครับ คุณมณี ปัทมะ ตารา... ขอธรรมะจงคุ้มครองคุณมณีด้วยเช่นกันครับ ...คุณมณีมีบุญคุณประเสริฐ เนตรบรรเจิดเลิศธรรมรักษา สองหัตถ์ช่วยบรรเทาเป่าศรัทธา หนึ่งสรุยินหนึ่งจันทราท้าผองภัย สวัสดีเช่นกันครับ คุณผลิใบสู่วัยกล้า...และขอบคุณสำหรับกำลังใจที่ส่งมา....และส่งไป.... ...หอบกำลังใจมาเต็มกระบุง ข้ามผ่านสายรุ้งแห่งความฝัน เก็บความอบอุ่นแห่งแสงตะวัน ไล่ความเงียบงันพลันหายไป และแด่คนเดินทางที่เหนื่อยล้า ขอจงอย่าได้พากันหวั่นไหว ฉันพร้อมมาเพื่อเป็นกำลังใจ อย่าทดท้ออ่อนไหวทรมาน ฉัน...เก็บเกี่ยวดวงดาวเอามาให้ พร้อม... ฝากไปกับบทกลอนวอนขับขาน ให้...ไฟฝันพลันสว่างนิรันดร์กาล กำลังใจ...และความรักจงผลิบานบนลานใจ... แด่เพื่อนเช่นกัน.... ขอขอบคุณเพื่อนๆพี่ๆทุกๆท่านอีกครั้งครับ
29 กันยายน 2547 19:12 น. - comment id 340729
ไพเราะมากเลยค่ะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
