ตำรากำหราบเมีย

แก้วประเสริฐ


ตำรา กำราบเมีย
จำเนียรกาล นานมา ตำราบอก 
ทั้งเมียนอก เมียใน ให้ยึดถือ
สรรพวิธี โทงเทง เร่งฝึกปรือ 
ทำแล้วเมีย ไม่ดื้อ คงชื่อชาย
อันคู่ผัว ตัวเมีย ได้-เสีย แล้ว 
เสียงที่เคย หวานแจ๋ว ก็จางหาย
เหลือแต่เสียง แว๊ดแว๊ดหู ไม่สบาย 
แถมมือปัด เท้าป่าย ไม้พร้อมมา
ตำราว่า เรื่องนี้ ไม่มียาก 
เลี้ยงดูเมีย ไม่ลำบาก ฝากเลยหนา
ข้อที่หนึ่ง พึงนิ่ง สงบวาจา 
ข้อที่สอง มอบเงินตรา ให้ยาใจ
ข้อที่สาม งานเรือน ไม่เบือนบิด 
ข้อที่สี่ ทุกคืนสะกิด ด๋าวด่าวสมัย
ข้อที่ห้า ห้ามด๋าวด่าว กับผู้อื่นใด 
ข้อที่หก ยิ้มใสใส ไม่ขุ่นมัว
ข้อที่เจ็ด เด็ดขาด ตวาด ครับ 
คำสั่งมา ให้รับ ครับทูนหัว 
ข้อที่แปด นวดอิดออด ตลอดตัว
ข้อที่เก้า ทำเกรงกลัว ตลอดเวลา 
ข้อที่สิบ หยิบแม่ แช่บนหิ้ง 
กราบเช้า-ค่ำ ไม่ประวิง นิ่งจ๊ะจ๋า
ทำเช่นนี้ สำรวมใจ กาย-วาจา 
เมียเริงร่า ให้ผัวเลี้ยงเตียงไม่พัง ฯ
ต่อด้วย .. การมีภรรยา เหมือนมีทุกข์อย่างยิ่ง ภรยตามา ปรมา ทุกขา
มีเมีย เหมือนมือถือ เป็นเหมือนสื่อคอยติดตาม
มีเมีย เหมือนมียาม คอยสอบถามยุ่มย่ามใจ
มีเมีย เหมือนมีบ้าน อยู่นานนานย่อมเบื่อได้
มีเมีย เหมือนมอไซค์ ซิ่งเร็วไปอาจเสี่ยงตาย
มีเมีย เหมือนมีรถ ราคาหดเวลาขาย
มีเมีย เหมือนผีพราย หากร่างกายไม่แต่งเติม
มีเมีย เหมือนม้าห้อ ควบไม่รอยามฮึกเหิม
มีเมีย เหมือนบัตรเสริม ต้องคอยเติมเงินเรื่อยไป
มีเมีย เหมือนปีศาจ ยามอาละวาดน่าตกใจ
มีเมีย เหมือนมีไห ปลาร้าใส่หลายร้อยปี
มีเมีย เหมือนมีคอมพ์ ต้องคอยซ่อมบ่อยเหลือที่
มีเมีย เหมือนปลากระดี่ ได้น้ำดีก็จากไป
มีเมีย เหมือนดั่งเสือ ขย้ำเหยื่อจะเหลือไร
มีเมีย เหมือนกรรไกร ตัดทีไรขาดทุกที
มีเมีย ชอบจ่ายดะ ซื้อไม่ละ..นะคุณพี่
มีเมีย ชอบเซ้าซี้ บ่นทุกทีที่เจอกัน
มีเมีย ละเหี่ยใจ แล้วทำไมชอบมีกัน
มีเมีย ไม่สร้างสรรค์ จำให้มั่น อย่ามีเมีย
(โปรดเก็บเอกสารฉบับนี้ให้พ้นมือเมีย)
 
หมายเหตุ.......เพื่อนๆส่งมาให้เลยเอามาฝากเพื่อนชายทั้งหลาย  ผมไม่ได้แต่งหรอก และไม่รู้ใครแต่งเสียด้วยหากใครรู้บอกด้วยครับ  เห็นขำขันดีเลยเอามาฝากเพื่อนนะครับ.........แก้วประเสริฐ.  				
comments powered by Disqus
  • ภูตะวัน...แอบมาดูพวกหนีเมียมา

    26 กันยายน 2547 16:51 น. - comment id 338470

    5-5-5-5
    อ๊าก..
    ก๊าก..เอิ๊ก..อ๊าก
    ขำขำขำขำขำขำ
    ใครน่ะ..ช่างคิด
    
  • ภูฯ เองจ้า

    26 กันยายน 2547 16:53 น. - comment id 338471

    เอ๋....
    ไม่มีใครมาเลย...
    ว้า...
    วันหลัง..มาแอบดูใหม่
    
  • คนเมืองลิง

    26 กันยายน 2547 17:09 น. - comment id 338477

    ^____^ โปรโมชั่นเพียบ
  • ลี่...ชวนมาเยือน

    26 กันยายน 2547 17:09 น. - comment id 338478

    ..ขำๆๆๆๆ ท้องคัดท้องแข็งเลยค่ะ...อิอิ...
    
    ...ชอบตรงคำเตือนนี้มาก
    (โปรดเก็บเอกสารฉบับนี้ให้พ้นมือเมีย)
    ....................................................................
    ลี่...ผู้มาเยือน
    .
  • วนัสนันท์

    26 กันยายน 2547 17:30 น. - comment id 338488

    ฮิๆๆๆ ขำอย่างเดียวค่ะ
    
    ยังไม่มีประสบการณ์ตรงอะรเลย :)
  • ชมอักษร

    26 กันยายน 2547 20:45 น. - comment id 338514

    ง่า ....อย่างอื่นพอจะเข้าใจค่ะ ..
    แต่ไอ้ตรงคำว่า .. ด๋าวด่าว .. เนี่ยยย มันแปลว่าไรคะ ..
    ชมอักษรละง๊งงงงง .. งง ..
    5555  ( คิดได้ไงนะ .. )
    
    ..........................
    
    
    
  • )))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((

    27 กันยายน 2547 06:37 น. - comment id 338798

    สวัดีครับ.............
    
             ผมเข้ามาอ่านเพื่อเป็นกำลังใจให้คนที่แสนดี  
    
           
    
    กำลังใจจากข้างในส่วนลึก
    ไม่ต้องฝึกต้องหามาให้เห็น
    จะแดดร้อนตอนสายจนบ่ายเย็น
    จะคอยเป็นกำลังใจให้ดนดี
     
    
    
    ผมไม่อยากให้ตัวเองใช้ตำรานี้เลย.....อยู่ด้วยกันล่ะดีแล้ว..........อิอิ...............
    
    
  • แก้วประเสริฐ

    27 กันยายน 2547 11:11 น. - comment id 338943

    คุณ  ภูตะวันฯ
    
               ขอบคุณสุดหล่อมากนะครับ  ผมเห็นว่าขำดีและแฝงแนวความคิดน่ารักสะท้านจิตใจดี จึงนำมาลงไว้ให้เพื่อนๆได้อ่านครับ ผมเองยังไม่รู้ว่าใครแต่งเลย เพื่อนส่งมาทางเมล์ให้อ่านครับ
    
                             แก้วประเสริฐ.
  • แก้วประเสริฐ

    27 กันยายน 2547 11:12 น. - comment id 338944

    คุณ  คนเมืองลิง
    
              อิอิ......น่ารักดีครับ แนวความคิดสร้างสรรค์ดีครับ
    
                               แก้วประเสริฐ.
  • แก้วประเสริฐ

    27 กันยายน 2547 11:15 น. - comment id 338946

    คุณ  ลี่.....ชวนมาเยือน
    
                 ผมเองอ่านยังยิ้มน้อยยิ้มใหญ่เลยครับเห็นว่าขำดีเลยคิดถึงเพื่อนๆ จึงได้เอามาลงไว้ให้อ่านกันเล่นๆครับ  ขอบคุณมากนะครับ
                ที่จริงเก็บให้พ้นมือเมียนั้นผมคิดว่าหากเมียใครคนไหนได้อ่านแล้วคงจะชอบใจมากกว่าครับ ....อิอิ
    
                        แก้วประเสริฐ.
    
    
  • แก้วประเสริฐ

    27 กันยายน 2547 11:16 น. - comment id 338947

    คุณ  วนัสนันท์
    
                 ครับแต่อ่านเพื่อนสนุกสนานขำขันก็คุ้มค่าแล้วล่ะครับ ขอบคุณครับ
    
                           แก้วประเสริฐ.
  • แก้วประเสริฐ

    27 กันยายน 2547 11:19 น. - comment id 338948

    คุณ ชมอักษร
    
               ครับผมเองก็ไม่รู้เหมือนกันคำว่า ด๋าวด่าวนะครับ แต่คิดว่าคงเป็นภาษาญวนมากกว่าครับ   คุณต้องไปถามคนญวนอาจจะทราบได้ครับ
    
                        แก้วประเสริฐ.
  • แก้วประเสริฐ

    27 กันยายน 2547 11:20 น. - comment id 338949

    คุณ  ผลิใบสู่วัยกล้า
    
                 ขอบคุณมากครับที่แวะมาเสมอๆครับ
    
                                แก้วประเสริฐ.
  • วิจิตร ภู่เงิน

    27 กันยายน 2547 12:01 น. - comment id 338991

    ........
    
    ตำราอันนี้วิจิตรไม่เอานะครับบบบบ
    
    เพราะว่าคนโบร่ำโบรานที่บ้านบอกว่า
    
    คนเราผู้ชายจะเจริญได้ต้องอยู่ในโอวาดเมีย
    
    พูดไปวิจิตรก็อยากมีเมียนะครับ.....น่าจะดี
    
    ........
  • แก้วประเสริฐ

    27 กันยายน 2547 12:10 น. - comment id 338994

    คุณ วิจิตร
    
                อย่าคิดมากเลย การจะมีเมียหรือไม่นั้นอยู่ที่ใจเราแหละ   มีเมียแบกจั่ว  มีชู้แบกเสา....555
    
                           แก้วประเสริฐ.
  • ราชิกา

    27 กันยายน 2547 13:34 น. - comment id 339047

    แวะมาเยี่ยมค่ะ..พึ่งเสร็จภาระกิจ...กลอนน่ารักดี...คิดได้ยังไง?..อยากรู้จัง?...(คนที่คิดน่ะค่ะ)
    
    สรุปว่า....แฝดเพื่อน..คงเป็นคนดี..อยู่ในโอวาทใช่มั้ยคะ...อิอิ...สบายดีมั้ยคะ..ยังห่วงใยค่ะ...
    
    
    
  • แก้วประเสริฐ

    27 กันยายน 2547 16:30 น. - comment id 339202

    คุณ  ราชิกา เพื่อนรัก
    
                ผมเองเป็นคนอยู่ในโอวาทเสมอมาไม่ว่าภายในบ้านหรือนอกบ้านครับแต่ว่าต้องมีเหตุผลเท่านั้นแหละ  ผมเลี้ยงง่ายไม่จุกจิกอะไรหรอกเป็นคนสมถะเสมอมา ไม่ชอบฟุ้งเฟ้อทะเยอทะยานทำให้สิ่งที่เห็นว่าไม่เดือดร้อนคนอื่นแล้วเราสบายใจก็เพียงพอแล้ว มีกินมีใช้ ต้องการอะไรก็ได้ก็ดีแล้วนี่ครับ จะไปทำตัวเราให้เดือดร้อนทำไมจริงไหมเพื่อน  ระยะนี้แย่หน่อยหวัดเล่นงานซะง่อมอีกแล้วล่ะ ตอนนี้ไปซื้อวิตตามินซี 500  มก. มาทานจ๊ะ  แล้วเพื่อนก็เหมือนกันอย่าคร่ำเคร่งงานให้มากนะ จะทำให้เราหงุดหงิดเคลียดง่ายๆจ๊ะ   งานชิ้นนี้เพื่อนส่งมาเห็นว่าขำดีเลยเอามาให้อ่านกันนะ รักเพื่อนและคิดถึงเสมอ
    
                                แก้วประเสริฐ.

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน