...เวิ้งว้าง..ว่างเปล่า.. เศร้า...อ่อนระโหย ลมระบัด.พัดโบกโบย ใจอ่อนโรย..เกินประคอง ....ซ่อน..รู้สึก.. กลั้นสะอึก..สุดหม่นหมอง เล่นเล่น...เช่นคะนอง หัวใจน้อง....แทบเย็นชา ....รู้ได้..ว่า..ใช่รัก... แค่ทายทัก..ใช่เสน่หา แค่คะนอง.ลองวาจา มอบให้มา...ตอบแทน..หัวใจ.. ...ขอบคุณนะคะ.. ...~-~..
26 กันยายน 2547 02:23 น. - comment id 338218
...ฝากคิดถึง..ผ่านจันทร์ ในคืนอัน..เงียบเหงา.. คงไม่มีแล้ว..สองเรา.. แม้แต่เงา...เยี่ยมกราย ...~-~...
26 กันยายน 2547 06:50 น. - comment id 338287
สวัดีครับ............. ผมเข้ามาอ่านเพื่อเป็นกำลังใจให้คนที่แสนดี กำลังใจจากข้างในส่วนลึก ไม่ต้องฝึกต้องหามาให้เห็น จะแดดร้อนตอนสายจนบ่ายเย็น จะคอยเป็นกำลังใจให้ดนดี
26 กันยายน 2547 10:44 น. - comment id 338322
กลอนเศร้าครับ
26 กันยายน 2547 13:57 น. - comment id 338407
มาเยี่ยม..รู้ว่ากำลังสับสน คงจะถูกใครเล่นกลเข้าให้แล้ว แค่ทักทายเย้ายั่วกลัวกินแห้ว แล้วก็แล้วทิ้งไปไม่ต้องคิด อยากคุยมาก ๆ เผื่อจะปรึกษากันได้ เป็นห่วงนะ
26 กันยายน 2547 13:57 น. - comment id 338408
ความรักสื่อชักให้ ใจคนอง บ่ใส่่ใจใฝ่ตรอง ตรึกถ้วน คิดชอบแต่ตนครอง ดวงจิต นางนา หาเล่ห์หลอกนางล้วน เล่ห์ร้าย รุมลวง
26 กันยายน 2547 14:28 น. - comment id 338417
คะนองเล่นเช่นไฟกระไรหรือ แต่ยังถืออบอุ่นไอฤทัยเจ้า เพียงน้อยนิดจิตหวงถึงซึมเซา จนโศกเศร้าเคล้าเลือดหลั่งน้ำตา. แก้วประเสริฐ.
26 กันยายน 2547 14:50 น. - comment id 338421
คิดถึงซอมพลอคนสวยจังเลยยยย อิอิ หยั่งเชิง ดูท่าที เปล่งวจี ลองเล่น วูบไหว ให้เห็น สิ่งเร้น เผยออกมา.. : )
26 กันยายน 2547 22:07 น. - comment id 338542
:)
26 กันยายน 2547 22:23 น. - comment id 338558
มาอยู่เป็นเพื่อนคนเหงา.. คนเศร้า..และสับสน มานั่งมองจันทร์ด้วยคน มาฟังซอมพลอ..บ่นเพ้อ..แบบเต็มใจ
27 กันยายน 2547 01:19 น. - comment id 338731
รู้ได้ว่าใจรัก และคงภักดิ์รักคงมั่น รู้ได้ว่าผูกพัน ทั้งเธอฉันนั้นนานมา รู้ได้ว่าห่วงใย ด้วยดวงใจให้ห่วงหา รู้ได้ทุกเวลา เธอมอบค่าพาผูกพัน *-*คิดถึงมากๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ กลอนแต่งได้ดีมากเลยค่ะ หลับฝันดีและราตรีสวัสดิ์นะค่ะ*-*
29 กันยายน 2547 10:58 น. - comment id 340316
ฝากคิดถึงผ่านดวงดาว ฝากฟ้าสกาวแสนสุขใส ฝากทุกสิ่งจากหัวใจ ฝากความห่วงใย..ไปให้เธอ /*/คิดถึงเน้อ...^^ เขียนกลอนได้ไพเราะมากๆๆคะ
29 กันยายน 2547 20:08 น. - comment id 340786
เวิ้งว้างว่างเปล่า เสร้าสร้อยหงอยเหงา คอยคอยเฝ้าคอย หนึ่งน้อยจากใจ แค่เพียงได้กล่าว เรื่องราวผ่าวไหว ห้วงห้องดวงใจ เก็บไว้แสนนาน
7 ตุลาคม 2547 12:32 น. - comment id 345646
..สวัสดีค่ะ. ขอบคุณนะคะ ทุกๆ ท่าน ที่แวะมาทักทายค่ะ ..~-~..