มันได้ก่อเกิดมา ตรงอุราพาไหวหวั่น มาเยือนเตือนทุกวัน เพิ่มสุขสันต์สนั่นทรวง มากระเซ้าเย้าแหย่ ในดวงแดสุดหวงห่วง หรือแค่มาหลอกลวง น้ำตาร่วงหยดรดใจ ความรักเป็นเช่นนี้ เมื่อยามมีก็ดีใจ ยามรักพรากไปไกล ไม่หาใครมาทดแทน ยามชังก็หวังเศร้า ไม่มีเขาอกสั่นแขวน อยู่ไปอย่างแกนแกน ทนทุกข์แสนทรมา ตราบไว้จนสิ้นโลก ทิ้งรอยโศกจนสุดหล้า ความรักเคยชักพา มรณาจนสิ้นใจ
25 กันยายน 2547 13:57 น. - comment id 337900
อ่ะ .. อะไรตายไม่ทราบคะ .. ความรัก .. ความรู้สึก .. หรือ สำนึก ..หรือ ฯลฯ ..........................
25 กันยายน 2547 15:15 น. - comment id 337929
แตกดับเพื่อเกิดใหม่ใช่ไหมครับ **แวะมาเยี่ยมครับ
25 กันยายน 2547 15:30 น. - comment id 337938
สงสัยเหมือนกันว่าอะไรที่ตายไป แต่ว่าอะไรที่ตายไป ก็น่าเศร้าทั้งนั้นนะคะ อยากให้อยู่ด้วยกันนานๆๆ
25 กันยายน 2547 16:21 น. - comment id 337954
แต่เธอทำ ฉันช้ำ ระกำจิต ภาพยังติด ใจจำ ย้ำเสมอ จากวันนี้ จวบวันตาย หน่ายรักเธอ รักที่เผลอ ให้ไป ไม่ขอคืน แวะมาเยี่ยท่านเร ก่อนไปพักครับ ฮิๆๆ เพิ่งกลับมาจากทำงานอ่ะครับ เขียนได้ดีมากครับท่านเร โชคดีครับ +-*-+-*-+ +-*-+-*-+ปู้ชายอารมดี๊ดี+-*-+-*-+ +-*-+-*-+
25 กันยายน 2547 17:30 น. - comment id 337983
อืมช่าย...นี่แหละความรัก แวะมาทักทายค่า
25 กันยายน 2547 19:06 น. - comment id 338023
โอ๊ยยยยยเศร้าจายยยยยย
25 กันยายน 2547 19:36 น. - comment id 338031
ใครหนอช่าง...ทำร้าย..ได้ปานนี้ ทำคนดี...หมองเศร้า...เคล้าน้ำตา คนคนนั้น...เขาอาจ....จะห่วงหา กลืนน้ำตา...คราทำร้าย..หัวใจตัวเอง.... ----โอ๋...แต่ช้าแต่...แวะมาปลอบนะคะ...---- ----ไม่เป็นไรนะคนดี..เด๋วกี้ซื้อลูกอมให้น้า----- อิอิอิ...
25 กันยายน 2547 19:58 น. - comment id 338045
ทุกสิ่งนั้นหากตรองมองให้แจ้ง ล้วนแสดงแต่ต้นจนอวสาน ทุกข์และสุขเปลี่ยนแปลงสำแดงนาน ตราบวายปราณจึงหายมลายลง
26 กันยายน 2547 01:53 น. - comment id 338210
ทำไมวันนี้มามาดเข้มจังคะคุณเรไร.. พอจริงจังขึ้นมาบ้าง ฟอร์มพระเอกนี่ไม่ไปไหนเลยนะ อกหักมาจากไหนหรือเปล่า..ชะ เออ เอ๊ย.. ปรึกษาได้นะที่ 09-9999999 ต่อติดตาย สวัสดีค่ะ ป.ล. ขอเป็นห่วง
26 กันยายน 2547 06:41 น. - comment id 338253
สวัดีครับ............. ผมเข้ามาอ่านเพื่อเป็นกำลังใจให้คนที่แสนดี กำลังใจจากข้างในส่วนลึก ไม่ต้องฝึกต้องหามาให้เห็น จะแดดร้อนตอนสายจนบ่ายเย็น จะคอยเป็นกำลังใจให้ดนดี
26 กันยายน 2547 11:17 น. - comment id 338337
มอนิ่งค่ะ..แค่เห็นชื่อเรื่องก้อมะกล้าเข้า..แต่เอ๊ะ เข้าดีกว่า เข้าข่าย ผู้หญิงใจโลเลไหมค่ะ ^__^ เมื่อใดที่ฉันคิดถึงเค้า ดาววันนั้นดูสวยกว่าทุกวัน ขอให้ดาวเหมือนรักของฉันที่ฝัน แล้ววันนั้นจะเป็นวันที่ฉันยิ้มตลอดไป..♡..
26 กันยายน 2547 11:17 น. - comment id 338338
มอนิ่งค่ะ..แค่เห็นชื่อเรื่องก้อมะกล้าเข้า..แต่เอ๊ะ เข้าดีกว่า เข้าข่าย ผู้หญิงใจโลเลไหมค่ะ ^__^ เมื่อใดที่ฉันคิดถึงเค้า ดาววันนั้นดูสวยกว่าทุกวัน ขอให้ดาวเหมือนรักของฉันที่ฝัน แล้ววันนั้นจะเป็นวันที่ฉันยิ้มตลอดไป..♡..
26 กันยายน 2547 13:23 น. - comment id 338399
ขอบคุณครับ คุณ ชมอักษร ทั้งหมดและครับ คุณ บินเดี่ยวหมือนลี้ ถูกต้องเลยครับ เพื่อกลับมาใหม่ อีกครั้ง คุณ เพียงพลิ้ว ขอบคุณ ครับเป็นการแตกดับ เพื่อง รอการกลับมา คุณ เมกกะ ขอบคุณ สำหรับ กำลังใจครับ เมื่อฝนตกลงมาจากฟากฟ้า ก้เพื่อรอเวลากลับคืนแล้วตกลงมาอีกครั้ง คุณ นางฟ้าซาตาน มักเป็นเช่นนนี้ครับ คุณ คนเมืองลิง อย่าเศร้าไปเลย เรื่องจริงก็เป็นอย่างนี้แหละ คุณ กีกี้ เหมือนเอามีด กรีดใจ ให้ได้ช้ำ ความระกำ จำเจ็บ เหน็บชีวี เมื่อใจเกิด เป็นรอยร้าว เศร้าฤดี หัวใจนี้ มลายลง คงวอดวาย ขนมไม่เอาน่ะครับ คุณ อัลมิตรา เวียนว่ายไป ตามกรรม ที่ทำไว้ ตราบจนลม หายใจ ครั้งสุดท้าย ก่อนวิญญา จะออก ไปนอกกาย คงมลาย ตายตามฝัน อันมั่นคง คุณ กอกก อ่ะน่ะ มีบ้างครับ คุณ ผลิใบฯ ผมเข้ามาตอบเพื่อเป็นกำลังใจให้คนที่แสนดี คุณ ปากกาออนไลน์ ขอบคุณครับ
26 กันยายน 2547 22:57 น. - comment id 338581
มันตายไปแล้วหรือ ความรักที่เคยซื่อและคงมั่น หรือยังอยู่ในความผูกพัน บอกกับฉันให้เข้าใจ *-*ตายหรือยังไม่ตายแน่เนี่ย สงสัย อยากรู้จัง อิอิ และขอแสดงความยินดีด้วยนะค่ะ กับกลอนคุณด้วยนะค่ะ ที่กลอนบทนี้ได้ขึ้นหน้าหนึ่ง*-*
27 กันยายน 2547 08:23 น. - comment id 338862
คุณ ผู้หญิงไร้เงา ขอบคุณครับ อยากขึ้นหน้าหนึ่งไทยรัฐมากหว่า อิอิอิอิ
27 กันยายน 2547 09:11 น. - comment id 338873
มันตายไปแล้วจัดงานหรือยังคะ อิอิอิอิ
27 กันยายน 2547 09:16 น. - comment id 338881
คุณ ขลุ่ยหลิบ กำลังจองศาลา อยู่ครับ 555
27 กันยายน 2547 09:40 น. - comment id 338898
เริ่มเพื่อจบ พบเพื่อจาก พรากเพื่อเจอ... มาชื่นชมด้วยคนนะคะคุณเรไร..^_^
27 กันยายน 2547 15:29 น. - comment id 339154
ทุกสิ่งทุกอย่างล้วนอนิจจัง เกิดดับแตกหักพังทั้งสิ้น รักหรือชังเกิดดับกลางดวงจินต์ ไยถวิลถึงเงาที่เปล่าดาย เปิดดวงตามองดูโลกความจริง สรรพสิ่งสุดท้ายดับสลาย รักเพียงใดสักวันหนึ่งต้องจากตาย หากไม่คาย..ฤาเลือกทุกข์ตราบสิ้นลม ********************************************
27 กันยายน 2547 18:54 น. - comment id 339320
อิอิ...ช่าย มันตายไปแล้ว หมดบ่อเลย....อ่ะ...ฮือ ๆ น่าฉงฉาน