หน้าส่วนตัว
สองมือเคยกุมมั่น
ร่วมฝ่าฟันสู่ฝันใฝ่
สองจิตเคยผูกใจ
เป็นสองคนคำสองคำ
สองตาเคยสบตรึง
ความซาบซึ้งแสนดื่มด่ำ
สองเราเคยสุขล้ำ
กันและกันเท่านั้นพอ
สองคำจากหนึ่งคน
ป่นใยฝันอันทักทอ
หนึ่งคนทนทดท้อ
เพียงลำพังร่ำรำพัน
ต่างจิตไม่เข้าใจ
จึงห่างไกลห่างเหินกัน
ว้าวุ่นกับคืนวัน
คำสองคำเอ่ยคำลา
หนึ่งคนกับหนึ่งคน
บนเศษฝันเปื้อนน้ำตา
หนึ่งคนคงค้างคา
กับสองคำทุกค่ำคืน
**********
**ขอโทษคุณครู..ที่วรรคสี่ของทุกบทไม่มีสัมผัสรับนะคะ
อาจเพราะอยากตามใจตัวเองสักวันค่ะ...ขอน้อมรับผิดนะคะ**
กอกก 24 ก.ย. 2547 20:59 น. - ID 62113 
2211
12
0
24 กันยายน 2547 21:19 น. - comment id 337635
เศร้าจัง .........แต่งได้ดีค่ะ........
24 กันยายน 2547 21:37 น. - comment id 337645
ให้ค้างคาอย่างนั้นไม่ดีแน่ค่ะ ข้าพเจ้ามาทักทายค่ะ ขอบคุณมิตรอันงดงามสม่ำเสมอค่ะ
24 กันยายน 2547 23:36 น. - comment id 337709
..ควรจากกันอย่างเข้าใจนะคะ.. แวะมาชื่นชมค่า
24 กันยายน 2547 23:52 น. - comment id 337719
งามมากค่ะ...ภาษาสร้างมิติ ...คนสองคนกับคำสองคำ... มาชื่นชมค่ะกอกก
24 กันยายน 2547 23:52 น. - comment id 337720
วันนี้ยายตามใจตัวเอง พรุ่งนี้ต้องตามใจหลานบ้างนะ
25 กันยายน 2547 00:04 น. - comment id 337728
มาแอบดูศิษย์พี่ค่ะ...อิอิ... ........................................ ลี่...ผู้มาเยือน .
25 กันยายน 2547 00:50 น. - comment id 337759
....เป็นเพราะคนสองคน ยอมสู้ทนบนขวากหนาม สองคำทำให้งาม เป็นถ้อยความลึกซึ้งใจ... ..............สวัสดีครับ............
25 กันยายน 2547 01:32 น. - comment id 337769
คนสองคน สองคำ นั้นคำไหน หรือเอ่ยไป กลัวช้ำ ระกำนัก หรือจะเก็บ ออมไว้ ให้แปลกนัก คำเน้นหนัก ปักตรึง ถึงข้างใน @@@@@@@@@@@@@ เอ ... แต่เขียนดีน่ะครับ
25 กันยายน 2547 08:31 น. - comment id 337797
คำพูดสั้น-สั้น ว่า รัก แม้มันไม่มากนักนับล้านครั้ง แม้ไม่ได้พูดออกมาดัง-ดัง แต่ก็ยังมีความหมายมากมาย คำพูดสองคำว่า คิดถึง แม้ไม่ซึ้งแต่มีความหมาย แม้บอกซื่อ-ซื่อ แต่มีคำมากมาย ถ้าต้องห่างไกลขอให้คำนี้..คำเดียว อิ_อิ ขอส่งอาจารย์ด้วยคนครับพี่ปราย ฮิๆๆๆ จะโดนดุป่ะหว๋า +-*-+-*-+ +-*-+-*-+ปู้ชายอารมดี๊ดี+-*-+-*-+ +-*-+-*-+
25 กันยายน 2547 11:19 น. - comment id 337856
....ชื่นชมความไพเราะของ ยานี 11 นะ.. ...นี่แค่เพียงสองคนนะเนี่ย ถ้าหลายๆคน คงวุ่นวายกว่านี้ เนอะ อิอิ
25 กันยายน 2547 12:12 น. - comment id 337874
เขียนดีแล้วจ๊ะ ที่ผิดครูอภัยให้จ๊ะ! อ่านแล้วคิดถึงตัวเอง โธ่ไม่น่าเล้ย
25 กันยายน 2547 15:04 น. - comment id 337918
พี่ปราย น้องกานต์มาหานะคะ อย่าเศร้านะคะ เป็นห่วง
25 กันยายน 2547 18:25 น. - comment id 338007
สวัสดีค่ะคุณใจปลายทาง
ขอบคุณค่ะมาเยี่ยมเยียนกันเป็นคนแรกเลย
จากใจจริงค่ะ
สวัสดีค่ะคุณแว่นดอย..
คุณก็เป็นมิตรที่มากน้ำใจเช่นกันนะคะ
เดี๋ยวนี้มีอะไรแถวๆ ดอยบ้านคุณ มักคิดถึงคุณอยู่ร่ำไป เรียนหนังสือให้ลุล่วงไปด้วยดีนะคะ
สวัสดีค่ะคุณนางฟ้าซาตาน..
ไม่มีอะไรค้างคาใจนะคะ นอกจากคำว่า*รัก* อิ้ อิ้
วันนี้มันมึนๆ หัวพิกล หัดเขียนกลอนอีกลักษณะหนึ่ง แถมยังไม่มีสัมผัสรับที่วรรคสี่อีก กลัวครูผู้เฒ่าท่านตำหนิยังไงไม่รู้ แต่เพียงอยากเล่นคำค่ะ
ขอบคุณนะคะ
สวัสดีค่ะคุณพี่ดอกแก้ว
ชอบจังค่ะ *ภาษาสร้างมิติ* เข้าใจให้คำจำกัดความนะคะ
อยากเล่นคำ จนสัมผัสไม่มี เมื่อไม่มีก็ขออนุญาตเป็นกรณีพิเศษไปเลย อิ้ อิ้
สวัสดีค่ะคุณฤกษ์..ชัยพฤกษ์
ดีใจจังที่เรียกยายอีกครั้ง อย่างนี้เราก็กระเซ้าเย้าแหย่กันต่อได้นะคะ
ยังมีน้ำใจมาคอมเม้นท์กลอนนอกสายตาให้อีกตั้ง 2 ชิ้น ขอบใจหลายๆ เด๊อหลาน
ว่าแต่วันไหนมีโอกาสคืนสู่ดินแดนแม่ หลงพัดมาระยองล่ะก็ อย่าลืมบอกนะคะ ยายยินดีดูแลเต็มที่ค่ะ
รักษาสุขภาพด้วยนะ อากาศมันเปลี่ยนบ่อย เหมือนใจคน..เลย
สวัสดีค่ะคุณลี่..ชวนมาเยือน
ก๊อก ก๊อก ก๊อก เปิดประตู ไม่ต้องมาแอบดู ไปมาหาสู่กันตามสบาย
ขอบใจน้องลี่ ชวนมาเยือนมากค่ะ
สวัสดีค่ะคุณใบบอนแก้ว..
ขอบคุณคุณใบบอนแก้วที่มาเยี่ยมกันนะคะ
ยินดีที่รู้จักมากๆ ค่ะ ว่างๆ มาคุยกันอีกนะคะ ยินดีต้อนรับเต็มที่ค่ะ
สวัสดีค่ะคุณเรไร..
เดี๋ยวนี้ดังน่าดูนะคะ ( มีคู่กรณีเพียบ) อิ้ อิ้
คำสองคำกับคนสองคน
*รักคุณ* แล้วบอกว่า *คิดถึง**
*ลาก่อน* แล้วบอกว่า *โชคดี**
โอย..*เจ็บจัง*
สวัสดีค่ะคุณเมกกะ..ชายอารมณ์ดี๊ ดี ดี..
ครูผู้เฒ่าท่านใจดี ไม่ตีหรอกค่ะ พี่ปรายขอโทษไว้ล่วงหน้าแย๊ว..นานๆ ขอนอกครูสักทีค่ะ
ช่วงนี้คุณเมกมองฟ้าเป็นสีชมพูหรือเปล่าคะ พี่ปรายดีใจด้วยจริงๆ ค่ะ
ขอบคุณน้องเมกมากนะคะที่มาคุยกันทุกครั้ง ต้องมาให้ได้สม่ำเสมอนะคะ ดูแลคนแก่หน่อยค่ะ..เป็นบุญ อิ้ อิ้
สวัสดีค่ะคุณรัถยา
วันนั้นได้เก็บตัวอย่างกลอนของคุณชัยชนะเรื่อง*เป็ด* เอาไว้
(กาพย์ยานี ๑๑)
ลอยน้ำลำธารล่อง ไม่แคล่วคล่องเข้าช่วงชิง
มัศยาปลาดำดิ่ง ยากยิ่งนักจักทันถึง
กระโจนโดนลงหนอง ตามลำคลองต้องระพึง
ภักษายากคว้าดึง ต้องบึ้งฝืนขึ้นคืนบน
(ขอบคุณคุณชัยชนะ)
จึงจุดประกายลองเขียนอีกหน ก็เหมือนไม่ค่อยถนัดเท่าไร
กลอนชิ้นนี้ตัวละครมีรวมสามตัวนะคะ หากสองตัวก็คงไม่มีเหตุให้เกิดบทกลอนนี้แหง แหง
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะคุณSandsun...
ขอบคุณครูมากนะคะที่อภัย...แต่กลัวครูผู้เฒ่าน่ะสิ อิ้ อิ้
ขอบคุณนะคะที่มารับหน้าให้ ครูผู้เฒ่าไม่ตำหนิแล้ว ชัวร์ เย้..
สวัสดีค่ะคุณพียงพลิ้ว..
น้องกานต์ขา พี่ปรายเศร้าไม่เป็นหรอกค่ะ ที่เห็นเศร้าบ้าง อกหักบ้าง นั่นเป็นเพียงภาพลวงค่ะ (ตั้งใจมากๆ)
เดี๋ยวไม่มีจินตนาการในการแต่งกลอนสิคะ..
ขอบคุณนะคะที่มาเยี่ยมกัน
25 กันยายน 2547 18:29 น. - comment id 338008
หวัดดีค่ะ.... คนสองคนคือใครกับใครคะ อิอิ เดี๋ยวครูตามมาค่ะ แว้บๆๆๆ
25 กันยายน 2547 20:22 น. - comment id 338076
สองคนมีสองคม เทพอุ้มสมชมสุขสันต์ กลมเกลียวเกาะเกี่ยวกัน จับมือมั่นเป็นหนึ่งเดียว
25 กันยายน 2547 22:19 น. - comment id 338129
คุณกอกก..ทุกอย่างที่กลั่นกรองออกมาจากใจสวยงามทั้งสิ้น... การเขียนเป็นศิลปะอย่างนึง...และศิลปะมีรูปแบบ แต่ไม่มีกรอบครับ...เรื่องนี้คุณเขียนได้สวยงามแล้ว..สวัสดีนะครับ..
26 กันยายน 2547 23:08 น. - comment id 338593
คำสองคำที่เธอเอ่ยเฉลยฉัน เมื่อเวลาเปลี่ยนผันในวันนี้ ก่อนเคยบอกมอบให้ใจที่มี มาวันนี้คำเปลี่ยนไปไม่เหมือนเคย บอกว่ารักสุดห่วงหวงเต็มดวงจิต บอกว่าอยากใกล้ชิดเคียงเขนย แต่วันนี้เปลี่ยนผันคำเปรียบเทียบ คือขอลาก่อนเลยเฉลยมา เจ็บแสนช้ำน้ำคำที่เธอบอก อย่าจะเอ่ยสิ่งใดตอบว่าห่วงหา เพราะคำว่าวันนี้ที่ร่ำลา เสียน้ำตายิ่งกว่าค่าของคำ *-*กลอนกินใจ คิดถึงจัง*-*
27 กันยายน 2547 09:58 น. - comment id 338905
มาแล้วจ้า หาว่าหายไปเหยอ ป่าวซะหน่อย เขียนได้ดีจังนะคะ ชอบค่ะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
