ตัดใจ...ตัดไฟ

บินเดี่ยวหมื่นลี้

ก่อนเรื่องราว จะลามลุก หยุดไม่ได้
ก่อนหัวใจ จะพ่ายแพ้ แก้ไม่ไหว
ก่อนบาดแผล ของความเศร้า เฝ้ากินใจ
ก่อนสายใย แห่งความรัก หักยับลง
หยุดตรงนี้ ก่อนที่ มันจะสาย
หยุดหัวใจ หยุดฝัน อันไหลหลง
หยุดอาทร ที่ทำให้ ใจพะวง
ให้จบลง ตรงนี้ ณ ที่เดิม
เหมือนไฟลาม ตามเชื้อไฟ ก่อนไหม้หมด
พึงจำจด รีบดับตอน ก่อนลมเสริม
ยิ่งลมแรง ยิ่งโหมไหม้ ในเชื้อเพลิง
แม้นไม่เติม เชื้อใดใด ในไฟฟอน
จำตัดใจ ตัดไฟ ก่อนไหม้จิต
จำหยุดคิด หยุดฝัน กลัววันหลอน
หลอกเพลิงโหม ไหม้ใจ ให้ราญรอน
ก่อนเกินย้อน แก้ไข ในความรัก				
comments powered by Disqus
  • ดาหลา & ปะการัง

    24 กันยายน 2547 16:58 น. - comment id 337544

    อย่าเพ้อ ท้อใจนะ ท่านที่ก 
    
    บินมาไกลหลายหมี่นลี้ 
    อย่าเพิ่งหนีจากไป ในวันนี้ 
    
    ขอกำลังใจจาใจเรานำไปสู๋ใจ 
    
    
    ต่อนี้ไป เข้มแข็ง   นะคะ
  • สอยดาว

    24 กันยายน 2547 17:13 น. - comment id 337550

    บินมาซะไกล..ก้เหนื่อยบ้างเป็นธรรมดา
      ไงก็พักเอาแรงก่อนแล้วค่อยบินต่อนะคะ
      
    
  • แอนนาจิว

    24 กันยายน 2547 18:01 น. - comment id 337573

    ตัดอะไรก็อาจจะตัดได้ แต่ตัดความรักนี้มันไม่ง่ายเลยนะคะ
  • คนเมืองลิง

    24 กันยายน 2547 18:27 น. - comment id 337587

    เศร้าอ่ะค่ะ
  • ฝันหวาน

    25 กันยายน 2547 00:05 น. - comment id 337729

    ให้ตัดใจตัดไฟไม่ง่ายหรอก
    ให้ตัดเธอออกจากใจง่ายตรงไหน
    ให้ตัดรักตัดรอนทอดถอนใจ
    ตัดไม่ได้....เพราะหัวใจมันรักเธอ
    
  • อัลมิตรา

    25 กันยายน 2547 00:38 น. - comment id 337753

    ถึงกับตัดน้ำ ตัดไฟ เลยหรือคะ .. มีดน๊า 
    
    :)
  • zilver

    25 กันยายน 2547 09:45 น. - comment id 337814

    ตัดบัวอย่าให้เหลือใย..ตัดใจอย่าให้เหลือรัก
    แวะมาทักทายครับ
  • namsai

    25 กันยายน 2547 10:55 น. - comment id 337850

     
    ++++++++++++++++++++++++++++++++
    ++น้ำใสใสมีไว้ให้เธอดับ++
    
    ++ใจระงับดับรักที่ลามไหล++
    
    ++สาดให้ชุ่มเปียกฉ่ำก่อนติดไฟ++
    
    ++น้ำเย็นใสมอบเอาไว้ให้เธอครอง..++
    
    ++++++++++++++++++++++++++++++++
    เอาน้ำเย็นใสใส..
    
    มาฝากค่ะ..
    
    ........จะได้ดับไฟทัน........
    
    ^_____^
    
    
    
    เพราะ..จ่ะ..
    
    
  • เมกกะ

    25 กันยายน 2547 13:11 น. - comment id 337888

    เธอเฝ้าย้ำ ตอกตำ ให้ช้ำจิต
    ร่ำเป็นนิจ อิดระอา น้ำตาเอ๋ย
    ไม่เคยนอน หมอนแห้ง แล้งอย่างเคย
    โอ้อกเอย อาลัยร่ำ แสนคร่ำครวญ
    
    กาลเวลา ผ่านมา พาให้คิด
    เราเตือนจิต คิดไป มิไห้หวน
    เจ็บจนช้ำ ชาชิน สิ้นความครวญ
    ปลดโซ่ตรวน ที่ครวญคร่ำ ร่ำหลายปี
    
    
    เมกมาร่วมแจมครับ ฮิๆๆ
    ตัดใจกันใหญ่ จิ๊จิ๊  แต่เมกไม่ตัดใจนะครับ  เพราะกำลังหวานชื่น จิ๊จิ๊
    
    +-*-+-*-+  +-*-+-*-+ปู้ชายอารมดี๊ดี+-*-+-*-+  +-*-+-*-+
    
  • เพียงพลิ้ว

    25 กันยายน 2547 14:59 น. - comment id 337916

    น่าสงสารจังเลย แต่ชอบมากค่ะ อ่านแล้วสงสาร เป็นกำลังใจให้ตัดได้ตามต้องการนะคะ
  • ฟาโรห์

    25 กันยายน 2547 22:47 น. - comment id 338139

    คับตัดไฟแต่ต้นลมซะ ก่อนที่หัวใจจะไหม้ ช้ำไปกว่านี้  เพราะเพียงแค่นี้ ก็ปวดใจพอแล้ว
    กลอนคุณโดนใจผมมากเลยคับ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน