ลุกขึ้นมา เข้าห้องน้ำ ตอนยามสอง เรื่องสยอง ได้สะเดิด เกิดต่อหน้า เป็นเรื่องลับ ซ่อนเร้น เห็นกับตา ขวัญผวา ใจแทบหลุด สุดจะทน กลั้นใจฝืน ยืนสั่น ขวัญผวา ยืนเก้อเก้ กังก้า พาสับสน ทั้งที่รู้ ผีนั้นไซร้ ไร้ตัวตน แต่หัวใจ สัปดล ยังคิดกลัว ไม่เคยคิด ว่าผี มีในโลก จำต้องพก ความกล้า หาให้ทั่ว เผื่อจะเจอ ผีทะเล้น เป็นตัวตัว ใช่ว่ากลัว แต่ว่า ผมเกรงใจ เหลือบไปเห็น แว็บ-แว็บ อยู่ข้างฝา จึงแอบย่อง กลับไปหา มุ่งเข้าใกล้ เจอจัง-จัง Oh!god ผมตกใจ ไม่รู้ใคร เอากระจก มาแอบวาง -ค่อยยังชั่ว - โชคดีที่ไม่ใช่ผี...เฮ้อ .................................................... ***************************************
24 กันยายน 2547 11:40 น. - comment id 337327
สวัดีครับ............. ผมเข้ามาอ่านเพื่อเป็นกำลังใจให้คนที่แสนดี หาก ผลิใบ ยังอยู่ก็จะคอยให้ความอบอุ่นเช่นนี้ตลอดไป กำลังใจจากข้างในส่วนลึก ไม่ต้องฝึกต้องหามาให้เห็น จะแดดร้อนตอนสายจนบ่ายเย็น จะคอยเป็นกำลังใจให้ดนดี
24 กันยายน 2547 12:18 น. - comment id 337365
555 ..อย่างนี้ก็ตกใจทุกวันนะสิ..น่าจะคุ้นได้แล้วนะ อิอิ...หญ้าคา... มาเป็นกำลังใจ
24 กันยายน 2547 12:35 น. - comment id 337372
ขวัญอ่อนจังเลย .....๕๕๕๕๕ จริงจริงแล้วก็เป็นเหมือนกันแหละ ข้าพเจ้ามาทักทายค่ะ