เห็นเขาเศร้าเราหัวร่อขอเย้ยหยัน แค่พลิกผันรักกลายสลายผล ก็คร่ำครวญหวนไห้คล้ายเหลือทน นี่หรือคนเก่งกล้ามาล้าใจ จะอาวรณ์อาลัยเพื่อใดหรือ อย่าเพียงยื้อเวลามาแก้ไข รู้ทั้งรู้ทุกอย่างหนทางไกล คงจบสิ้นกันไปไม่หวนคืน อย่าโกหกพกเพ้อละเมอพร่ำ หรือดื่มด่ำกับวันเก่าคราวรักชื่น เรื่องผ่านมาเห็นชัดไม่หยัดยืน ยังทนฝืนหลอกใจทำไมกัน มากมายนักทอถักเอารักใหม่ ขอเพียงใจหยุดนิดเพื่อคิดฝัน เรื่องราวเก่าเศร้าไปทำไมกัน คืนและวันลืมหลังไม่รั้งรอ เก็บอดีตส่วนลึกไว้ฝึกฝน เกินเป็นคนมีค่าอย่าไปท้อ เจ็บแสนเจ็บจงเจ็บจำคำว่าพอ รอถักทอฟูมฝักที่รักเรา ๒๒/๐๙/๒๕๔๗ ๑๖:๔๐:๒๗ น. ผลิใบ + อัลมิตรา
23 กันยายน 2547 07:15 น. - comment id 336532
จึงต้องเก็บหัวใจเอาไว้ เพื่อไม่ให้ใครมาทำร้ายหัวใจดวงนี้ พอกันทีเถอะกับความเจ็บปวดที่ไม่มีอะไรดี จบสิ้นกันซักที กับความปวดร้าว ที่สะสมมานาน ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ แก้ม .. แวะมาทักทายยามเช้าๆ .. ค่ะ =^______________________^= แก้มป่อง .. น้องปู๊ชาย .. อารมณ์ดี๊ดี .. ¤ ¤ KËÅM _ PÖÑG¹ ¤ ¤
23 กันยายน 2547 08:53 น. - comment id 336546
เก็บให้ลึกสุดใจเลยนะครับ **แวะมาเยี่ยมครับเห็นหายไปหลายวัน
23 กันยายน 2547 09:35 น. - comment id 336564
หมดอาลัยกับดวงใจที่เจ็บช้ำ เจ็บแล้วจำไม่เก็บมาให้บาดหมาง อาจจักมีรอยแผลที่เลือนลาง สักวันก็คงจางห่างใจเรา ................. ข้าพเจ้ามาทักทายจ้ะ..... .....คงไม่อาลัยกับความเจ็บช้ำหรอกเนอะ
23 กันยายน 2547 10:23 น. - comment id 336599
เพราะโดนใจจังเลยค่ะ แวะมาทักทายนะคะพี่ไก่ผลิใบรู้จักแล้วค่ะแต่ พี่อัลมิตรายังไม่รู้จักเลยนะคะสวัสดีนะคะพี่อัลมิตรา ฝากเนื้อฝากตัวกันพี่นะคะ
23 กันยายน 2547 10:33 น. - comment id 336605
เป็นงานที่กล่าวคำให้คนหัวใจช้ำฟื้นคืนความเจ็บปวด ย้อนมองดูตัวได้ชัดขึ้นยิ่งนักครับ เยี่ยมจริงๆ
23 กันยายน 2547 11:40 น. - comment id 336617
สวัสดีค่ะ ** ผลิใบสู่วัยกล้า ** ฟ้าสวยนะคะ มาทักทายตอนสายๆเกือบเที่ยงค่ะ อิอิ....กลอนนี้แต่งกับพี่อัลหรอคะ เพราะจังค่ะ.. ความหมายดีด้วยค่ะ.......ชอบค่ะ --------------------------------------------------------------------
23 กันยายน 2547 12:59 น. - comment id 336646
ถ้าทำได้แบบนี้กันหมด ก็คงไร้ทุกข์เนอะคะ .................................................................. ลี่...ผู้มาเยือน .
23 กันยายน 2547 14:05 น. - comment id 336685
เก็บอดีตไว้เป็นอนุสรณ์ ีที่เตือนย้อนความจริงสิ่งผลิกผัน ่ว่าอนาคตไม่แน่ผันแปรกัน ทั้งเธอฉันสิ่งเหล่านั้นไม่แน่นอน *-*กลอนไพเราะมากๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ*-*
23 กันยายน 2547 14:17 น. - comment id 336691
กลอน หวาน เศร้า และซึ้งใจ จริงๆ ค่ะ อาลัยในหัวใจจิงๆ ๆ ๆ
23 กันยายน 2547 14:35 น. - comment id 336720
ซึ้งเจ็บไปเลยค่ะ
23 กันยายน 2547 14:41 น. - comment id 336735
ซึ้จังเลย แต่บางครังถ้าไม่มีความเจ็บปวด เราจะไม่รู้ว่าความสุขอยู่ที่ไหน .............จริงไหม..........
23 กันยายน 2547 16:30 น. - comment id 336809
เก็บอดีตส่วนลึกไว้ฝึกฝน เกินเป็นคนมีค่าอย่าไปท้อ เจ็บแสนเจ็บจงเจ็บจำคำว่าพอ รอถักทอฟูมฝักที่รักเรา ชอบท่อนนี้ค่ะ..ความหมายโดนใจดี แวะมาชื่นชมผลงานนะคะ
23 กันยายน 2547 20:52 น. - comment id 336948
ทำได้อย่างที่บอกก็น่าจะดีนะคะ คงไม่มีใครร้องไห้เพราะอกหักแน่เลย เพราะจังนะคะ
23 กันยายน 2547 21:49 น. - comment id 337022
ฟังเพลงนี้ดีกว่านะครับ สุขกันเถอะเรา แจ้ ดนุพล แก้วกาญจน์ : : Key Bb สุขกันเถอะเรา เศร้าไปทำไม อย่ามัวอาลัย คิดร้อนใจไปเปล่า เกิดมาเป็นคน อดทนเถอะเรา อย่ามัวซมเซา ทุกคนเราทนมัน โลกคือละคร อย่าอาวรณ์เลย สุขทุกข์อย่างเคย รับแล้วเป็นเช่นกัน ปล่อยไปตามบุญ และกรรมบันดาล อย่ามัวโศกศัลย์ ยิ้มสู้มันเป็นไร เชิญสำราญ ร่วมเบิกบานดวงใจ ลืมทุกข์ไป ทำให้ใจเริงรื่น สุขกันเถอะดี อย่ามัวรีรอ อย่าทำหน้างอ ยิ้มนิดพอใจชื่น ชีพจะดำรง อยู่ยงคงคืน ต่ออายุยืน ยิ้มนิดเดียวให้ชื่นใจ โลกคือละคร ทุกคนต้องแสดง ทุกคนทนไป อย่าอาลัย ยิ้มกันสู้ไป จะได้สบาย โลกคือละคร ทุกคนต้องแสดง ทุกคนทนไป อย่าอาลัย ยิ้มกันสู้ไป จะได้สบาย...
23 กันยายน 2547 22:41 น. - comment id 337063
มีเพื่อนนักกลอนมากจังเลยแต่งได้เพราะดีนะ
30 กันยายน 2547 21:20 น. - comment id 341714
มิแสวงหา กลับพานพบ ดุจการจบ ตลบเป็นเริ่ม ไม่มีระบบใดๆในจักรวาลที่มั่นคงฉันใด ใจคนเราย่อมมิอาจประเมินได้ฉันนั้น