...แสงจันทร์ส่องสว่างกลางเวหา แสงจันทร์ส่องเคียงฟ้าพาให้เหงา แสงจันทร์ส่องสะท้อนหัวใจเรา แสงจันทร์ส่องคลายโสกเศร้าเฝ้าปลอบใจ...
22 กันยายน 2547 23:10 น. - comment id 336348
โศกที่เห็นเร้นหายได้แน่หรือ แสงจันทร์คือสิ่งใดใครเล่าขาน ฤๅลบความหมองหมางอย่างตำนาน ฉันว่ารานให้เศร้าเหงากว่าเดิม ..
22 กันยายน 2547 23:43 น. - comment id 336391
แสงจันทร์ส่องสว่างทางทุกหน แสงจันทร์ส่องดาลดลกมลฉัน แสงจันทร์ส่องห่วงหาคราผูกพัน ถึงคนไกลที่ฉันฝันและรอคอย *-*กลอนน่ารักดีค่ะ*-*
23 กันยายน 2547 01:23 น. - comment id 336413
กลอนแต่งได้ดีครับ แล้วอย่าลืมไปอ่านของผมนะครับ เพลงกลางป่า
23 กันยายน 2547 06:56 น. - comment id 336507
สวัดีครับ............. ผมเข้ามาอ่านเพื่อเป็นกำลังใจให้คนที่แสนดี หาก ผลิใบ ยังอยู่ก็จะคอยให้ความอบอุ่นเช่นนี้ตลอดไป กำลังใจจากข้างในส่วนลึก ไม่ต้องฝึกต้องหามาให้เห็น จะแดดร้อนตอนสายจนบ่ายเย็น จะคอยเป็นกำลังใจให้ดนดี
23 กันยายน 2547 13:12 น. - comment id 336657
แวะมาอ่านเพื่อเป็นกำลังใจครับ