ผึ้งเหมือนเพื่อนคอยเตือนให้เราคิด บางครั้งผิดพลาดไปใจเศร้าหมอง แต่ยังดีที่มีเพื่อนคอยประคอง เหมือนพี่น้องคอยส่องหนทางกัน เพื่อนทางกายหาง่ายในชีวิต เพื่อนทางจิตต้องคิดหลายหลายชั้น อย่าด่วนตัดสินใจเมื่อเห็นกัน เพียงรูปพรรณสัณฐานนั้นไม่พอ ความปวดร้าวบางคราวทำให้คิด ถึงความผิดพลาดไปในครั้งก่อน เป็นเหมือนครูคอยเตือนอย่ารีบร้อน ให้แน่ใจเสียก่อนตัดสินใจ ถึงจะช้าแต่ได้พร้าถึงสองเล่ม ช่วยเติมเต็มชีวิตของเราสอง เพราะเราเดินกันไปตามครรลอง คงสมปองเมื่อเราสองถึงเส้นชัย
22 กันยายน 2547 17:34 น. - comment id 336155
ความสำคัญของการเดินทาง ไม่ใช่การเดินไม่ถึงเส้นชัยโดยเร็วหรอกนะ แต่อยู่ที่ทุกย่างก้าวของเราต่างห่าง บางครั้งการก้าวไป ก็ไม่ได้สำคัญน้อยไปกว่าการก้าวถึงเลยคะ เก็บรายละเอียดของทุกสรรพสิ่งข้างทางด้วยนะ แล้วอีกไปนานคงถึงฝัน เอาใจช่วยนะ ^__^
22 กันยายน 2547 21:17 น. - comment id 336260
ขอให้เพื่อนถึงเส้นชัยดั่งใจมั่น ส่วนตัวฉันจะเป็นกำลังใจให้ ในทุกวันขอเธอนั้นได้สุขใจ ฉันจะยืนชิดใกล้ให้กำลังใจเธอ *-*สวัสดีจ๊ะ แล้วยังไงก็ขอให้ถึงเส้นชัยเร็ว ๆ นะค่ะ เป็นกำลังใจให้เสมอค่ะ*-*
23 กันยายน 2547 06:43 น. - comment id 336469
สวัดีครับ............. ผมเข้ามาอ่านเพื่อเป็นกำลังใจให้คนที่แสนดี หาก ผลิใบ ยังอยู่ก็จะคอยให้ความอบอุ่นเช่นนี้ตลอดไป กำลังใจจากข้างในส่วนลึก ไม่ต้องฝึกต้องหามาให้เห็น จะแดดร้อนตอนสายจนบ่ายเย็น จะคอยเป็นกำลังใจให้ดนดี
24 กันยายน 2547 12:12 น. - comment id 337358
อาไรผิดพลาดไปหรือจ๊ะสายรุ้ง... ถ้าเห็นหน้าแล้วคิดว่าจะตีจาก ไม่ทายทักเธอคิดมากอย่างนั้นเหรอ ฉันไม่มองแค่หน้าตาหรอกนะเธอ แต่จะมองให้เจอถึงจิตใจ... เส้นชัยมันไกลจัง..แต่คงถึงซักวันแหละน่า...