เมล็ดพันธุ์สีแดง

ตุ๊กตาไล่เหงา


      เมล็ดพันธุ์สีแดง
      ส่องแสงทั่วถิ่น
      หล่นร่วงลงดิน
      ไม่สิ้นวิญญาณ์
                     มาจากท้องทุ่ง
                     มามุ่งศึกษา 
                     หวังใบปริญญา
                     สู้หน้าผู้คน
      โลกแห่งความฝัน
      ใจฉันสับสน
      สิ้นแสงมืดมน
      ไร้คนสนใจ
                     โลกแห่งความจริง
                     คือสิ่งท้าทาย
                     ค้นหาความหมาย
                     ตะกายคว้ามา
     มีความฝันใฝ่
     อยากไปแสวงหา
     ทิ้งถิ่นทุ่งนา 
     มุ่งหน้าเข้ากรุง
                     มาจากพื้นดิน 
                    จากถิ่นท้องทุ่ง
                    หวังจะเฟื่องฟุ้ง
                    จึงมุ่งพรากเพียร
    หาความฝันใฝ่ 
    อยู่ในห้องเรียน
    หัดอ่านหัดเขียน
    วกเวียนวกวน
                     เวลาผ่านผัน
                     ผ่านวันผ่านคน
                     มองไปทุกหน
                     สับสนปนเป.......18/9/46 ใต้327				
comments powered by Disqus
  • ตุ๊กตาไล่เหงา

    22 กันยายน 2547 13:19 น. - comment id 335957

    มีบางอย่างที่ได้ขาดหายไป
    จากใจของฉัน
    ฉันจึงกลับมาเพื่อทวงคืน
  • แอ็ปเปิ้ล

    22 กันยายน 2547 16:06 น. - comment id 336078

    บางอย่างในหัวใจที่ขาดหาย
    บางสิ่งที่เปลี่ยนไปไม่เหมือนเก่า
    บางเรื่องราวที่ถูกบั่นทอนในภาพเงา
    บางครั้งก็เป็นวิถีหนึ่งแห่งการเดินทางของผู้คน
    
    บางช่วงเวลาในชีวิตคนเรา ก็จะมีบ้างที่รู้สึกสับสนคะ
    แต่เมื่อผ่านไปได้แล้ว เราก็จะเข้าใจ ^___^ อยู่ที่เรียนรู้และยอมรับ
    มาเป็นกำลังใจให้นะคะ กลอนเขียนได้ดีมาก ๆ เลยคะ 
    
  • วนัสนันท์

    22 กันยายน 2547 16:58 น. - comment id 336132

    อยากแต่งกลอนสวยด้วยสาระมีด้วยแบบนี้ได้บ้างจังค่ะ ใครช่วยสอนที :)
  • ผู้หญิงไร้เงา

    22 กันยายน 2547 21:15 น. - comment id 336258

    มีความใฝ่ฝัน
    มุ่งมั่นศึกษา
    เพื่อได้วิชา
    คุณค่าความดี
    
    มีความใฝ่ฝัน
    ทุกวันทุกวี
    ต้องการที่ดี
    ใบนี้ปริญญา
    
    *-*กลอนแต่งได้ดีค่ะ*-*
  • ทิกิ_tiki ไม่ลงทะเบียน

    23 กันยายน 2547 01:41 น. - comment id 336416

    เหอ เหอ ให้หวยด้วยเหรอคะ
  • ตุ๊กตาไล่เหงา

    30 กันยายน 2547 17:10 น. - comment id 341483

    คุณแอ็ปเปิ้ล.... ขอบคุณสำหรับคำแนะนำดีๆ
    ขอบคุณสำหรับกำลังใจ...หวังว่าคุณคงกำลังตามหามันอยู่เช่นกัน
    
    คุณวนัสนันท์...กลอนของคุณใช่ย่อยที่ไหนล่ะ
    
    ผู้หญิงไร้เงา...ขอบคุณที่แวะมา และยังไม่ลืม
    
    ทิกิ...327 อยู่คณะมนุษย์ ตึก 3 ชั้น 2 ห้อง 7
      ลองๆดูอาจจะถูก...
    
  • ลักษมณ์

    9 มกราคม 2548 16:39 น. - comment id 402884

    เมล็ดฝันสีทอง
    ผ่องอำพันอันสดใส
    
    :]

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน