แผ่นฟ้า..ผืนโลกกว้างใหญ่ ฤาจะเท่าจิตใจของมนุษย์ ไขว่คว้าโหยหาไม่สิ้นสุด หยั่งยากหลุดบ่วงห้วงกรรม คือความจริงสัจธรรมค้ำจุน ฤดูกาลเปลี่ยนหมุนเวียนผ่าน มีบาป-กรรม ดี-ชั่วในห้วงกาล ชีวิตมีเปรี้ยว มีหวาน ให้ลิ้มลอง. มีจิตนาการเป็นพลังคอยขับเคลื่อน มีผองเพื่อนคอยดูแลไม่ห่างหาย เป็นไออุ่นเคียงข้างยามเปล่าดาย เป็นสหายคอยปลอบปลุกย้ำเตือน ถึงเป็นเพียงแสง..เงา..ภาพฝัน ปิดกั้นตัวตนนามเคลือบแฝง มีวิญญาณอุดมการณ์อันร้อนแรง มีตะวันคอยสาดแสงส่องนำทาง. **
22 กันยายน 2547 12:05 น. - comment id 335893
ขาดสัมผัสระหว่างบทไปนะคะ แต่ว่าแนวคิดดีมาก
22 กันยายน 2547 14:05 น. - comment id 335983
แสงและเงา เบาบาง จางลงแล้ว ไร้วี่แวว รักเคย เชยชิดใกล้ เหลือแค่เพียง ภาพฝัน อันห่างไกล ทิ้งเพียงใจ ว่างเปล่า ให้เฉาตาย .. แวะมาอ่านงานคุณปลายภู..
22 กันยายน 2547 16:35 น. - comment id 336110
ภาพฝันอันสวยหรู เมื่อยืนดูอยู่ใกล้ใกล้ เป็นภาพเงาแสงที่แจ้งใจ กลายเป็นความสดใสในความจริง *-*กลอนน่ารักดีค่ะ*-*
22 กันยายน 2547 21:19 น. - comment id 336261
มาอ่านค่ะ ลองไปหัดทำ ฝึกหัดสัมผัสระหว่างบท ได้ที่นี่ค่ะ http://www.thaipoem.com/web/scoopdata.php?id=3277 และ http://www.thaipoem.com/web/scoopdata.php?id=3301 และ http://www.thaipoem.com/web/poemdata/poemdata_61049.php http://www.thaipoem.com/web/poemdata/poemdata_61456.php ฝึกให้ได้นะคะ คนดี ฝากบอก milkky way ด้วย ให้ฝึกแล้วยังไม่ยอมฝึกค่ะ http://www.thaipoem.com/web/poemdata/poemdata_61160.php
26 กันยายน 2547 14:05 น. - comment id 338410
ความหมายดีจัง.. ลึกซึ้งมากเลย..