หยิบสีรุ้งเจ็ดสายละลายน้ำ งามล้ำพู่กันใจป้ายปาดสี เก็บความรักศรทัธาปรารถนาดี แทนทุกสิ่งที่มีที่เป็นไป ระบายสีฟ้าสวยกว่าฟ้า แต่งแต้มดาวดาราสวยกว่าเห็น เขียนทุ่งหญ้าโอนไหวสายน้ำเย็น ฝูงปลาระเริงเล่น ณ ริมธาร ช่วยหยุดโลกไว้ให้หน่อย จะเขียนโลกใบน้อยให้อ่อนหวาน โลกที่มีความหลังอลังการ โลกที่ไม่ร้าวรานอย่างวันนี้..
ใจพเนจร 21 ก.ย. 2547 08:46 น. - ID 61804 
974
4
0
21 กันยายน 2547 10:03 น. - comment id 335122
กลอนมีใจความดีมากครับ ขอชม ^-^ แต่สัมผัสระหว่างบท1 กับบท2 นิสนึงงงง
21 กันยายน 2547 10:08 น. - comment id 335127
ละเลงปลายพู่กันด้วยหัวใจ ภาพคงสวยงามงดดูสดใส ติดตราตรึงซึ้งซาบทาบทรวงใน พู่กันใจวาดอะไรก็งดงาม ไม่ได้อ่านงานคุณเสียนานเลยค่ะ..^_^..
21 กันยายน 2547 10:57 น. - comment id 335164
หน้าส่วนตัว
สวัดีครับ.............
ผมเข้ามาอ่านกลอนเพื่อเป็นกำลังใจให้คนที่แสนดี
หาก ผลิใบ ยังอยู่ก็จะคอยให้ความอบอุ่นเช่นนี้ตลอดไป
กำลังใจจากข้างในส่วนลึก
ไม่ต้องฝึกต้องหามาให้เห็น
จะแดดร้อนตอนสายจนบ่ายเย็น
จะคอยเป็นกำลังใจให้ดนดี
21 กันยายน 2547 19:22 น. - comment id 335509
เขียนเอง โลกคงสวยนะคะ อิ อิ แวะมาทักทายค่ะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
