ขอบอกก่อนกลอนบทนี้แต่งตอนเมา กินเร้ดเข้าหลายแก้วคล่องแคล่วจิต ฝนตกพรำกระหน่ำพร่ำความคิด โอ้ชีวิตแสนสุขทุกนาที ในวงสนทนาพาให้เฮฮาสนอง ญาติมิตรพร้อมครบหน้าพาสุขขี พูดคุยเรื่องทั้งสุขทุกข์สุกดิบดี ทุกคนมีใจเปิดเกิดความฮา ตอนนี้ฝนตกหนักนอกหน้าต่าง จิตใจว่างไร้ความคิดชีวิตหนา มีสุกทุกข์ผ่านเข้ามาทุกเวลา เมื่อทุกข์มาคิดเป็นเช่นความมันส์ ความซาดิสในจิตติดลึกสุด ฉันไปขุดออกมาท้าทายฝัน ยิ่งหนักหนาเทียบใต่ผาสูงชัน ไม่เคยหวั่นขอแค่ฉันถึงยอดเอย
20 กันยายน 2547 19:02 น. - comment id 334875
น่าสนุก อิอิ..
21 กันยายน 2547 02:16 น. - comment id 334980
คุณนี่สุดสุด สมชื่อจริงๆครับ
21 กันยายน 2547 03:33 น. - comment id 334995
แวะมาเยี่ยมนะครับ ฮิๆๆๆ เขียนดีนะ อย่าดื่มมากนะครับ เป็นห่วงสุขภาพบ้าง ดื่มนิด ๆ หน่อย ๆ พอครับ +-*-+-*-+ +-*-+-*-+ปู้ชายอารมดี๊ดี+-*-+-*-+ +-*-+-*-+
21 กันยายน 2547 06:54 น. - comment id 335033
สวัดีครับ............. ผมเข้ามาอ่านกลอนเพื่อเป็นกำลังใจให้คนที่แสนดี หาก ผลิใบ ยังอยู่ก็จะคอยให้ความอบอุ่นเช่นนี้ตลอดไป กำลังใจจากข้างในส่วนลึก ไม่ต้องฝึกต้องหามาให้เห็น จะแดดร้อนตอนสายจนบ่ายเย็น จะคอยเป็นกำลังใจให้ดนดี
21 กันยายน 2547 11:46 น. - comment id 335221
สุดขั้วจริงๆอิอิ