แม้ห่างไกลในหล้าสุดฟ้าฟาก กลับไม่ยากเกินใจส่งไปถึง ยามหลับตาคราใดใฝ่คะนึง ลอบฝันถึงเรื่อยไปไม่ลืมเธอ รักมีปีกหลีกลี้หลบหนีได้ บินเร็วไวว่องจริงวิ่งเสมอ คอยติดตามถามไถ่เพื่อให้เจอ เพราะฉันเพ้อพะวงลุ่มหลงรอ ถึงท้องฟ้าเวหาว่างทางมืดมน ล้ำลึกชลเชี่ยวไหลกว้างใหญ่หนอ รักของฉันมั่นใจไม่รีรอ ปล่อยบินปร๋อไปถึงซึ่งเจตนา แต่ถ้าเธอเผลอใจให้ชายอื่น ฉันคงยืนคนเดียวเปลี่ยวนักหนา ปีกถูกตัดสลัดทิ้งชิงจากมา หมดคุณค่าของรักลาพักใจ 19 กันยายน 2547
นกตะวัน 19 ก.ย. 2547 17:58 น. - ID 61678 
400
3
0
19 กันยายน 2547 18:32 น. - comment id 334392
แม้ห่างไกลในหล้าสุดฟ้าฟาก กลับไม่ยากเกินใจส่งไปถึง ยามหลับตาคราใดใฝ่คะนึง ลอบฝันถึงเรื่อยไปไม่ลืมเธอ ไม่ลืมค่ะ แต่ก็ไม่จำคิกๆๆๆ พูดเล่นค่ะ
19 กันยายน 2547 18:43 น. - comment id 334402
สู้อุตสาห์ให้ปีกแห่งรักพามาถึง แต่กลับเห็นเขาซึ้งกับคนไหน คุณคงเจ็บคงปวดรวดร้าวใจ ช่วยยังไงจนใจไม่ทราบเลย T__T ช่วยไม่ได้ก็จริงแต่เป็นกำลังใจได้ค่ะ
20 กันยายน 2547 06:39 น. - comment id 334547
หน้าส่วนตัว
สวัดีครับ.............
ผมเข้ามาอ่านกลอนเพื่อเป็นกำลังใจให้คนที่แสนดี
หาก ผลิใบ ยังอยู่ก็จะคอยให้ความอบอุ่นเช่นนี้ตลอดไป
กำลังใจจากข้างในส่วนลึก
ไม่ต้องฝึกต้องหามาให้เห็น
จะแดดร้อนตอนสายจนบ่ายเย็น
จะคอยเป็นกำลังใจให้ดนดี
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
