ครวญทะเล

kOrOkOsO

ที่หาดทรายขาวมีรอยเท้าเก่า  
ข้างเปลน้อยแดดเผาอ่อนลมร่อนโชย
นกนางแอ่นแก่นแก้วร้องโอดโอย
อดหิวโซโหยบินว่อนวนทะเล
ปลาเล็กปลาน้อยปลาซิวว่ายวน
เฉี่ยวโฉบยลผิวน้ำกระเซ็นเซ
น้องนอนซุกใต้เตียงผ้าใบขาเก
ดูนกเจ้าเล่ห์แย่งปลามาซุกปีก
คลื่นซัดเขยิบกลบลบรอยหลีก
ผืนเท้าฉีกแยกเม็ดทรายละลายแตก
พัดซ้ำระลอกแล้วระลอกเล่า
รอยเก่าเก่าจางเลือนหายสลายน้ำแทรก
เจ้านกกินอิ่มอ้วนลงพุงเดิน
ย้ายสะเอวเหิรร่อนก่อนนิทรา
ช่างตัดรับกับแสงนวลจันทร์พร่า
ยิ่งต้องตาเคลิบเคลิ้มเยิ้มยวนใจ.				
comments powered by Disqus
  • วฤก

    26 พฤศจิกายน 2544 11:06 น. - comment id 21069

    แหะ ๆๆๆ คิดถึงสาว ๆ ที่ไหนนะ 
    
    "เจ้านกกินอิ่มอ้วนลงพุงเดิน
    ย้ายสะเอวเหิรร่อนก่อนนิทรา"
    
    คงไม่ใช่สาวชาวเกาะทะเลใต้ ที่อ้วนลงพุงนะครับ 
    
  • วฤก

    26 พฤศจิกายน 2544 11:07 น. - comment id 21070

    แฮ่มขออภัยที่แซว ... หวังว่าคงไม่โกรธนะครับ
  • kOrOkOsO

    26 พฤศจิกายน 2544 11:25 น. - comment id 21073

    ขอบคุณกับคำที่แซวมาน่ะระวังเข้าตัวเองอะ..อิอิอิ
  • ธนรัฐ สวัสดิชัย

    27 พฤศจิกายน 2544 03:40 น. - comment id 21235

    เพราะดีจังเลยจ้า... อยากไปเที่ยวด้วยจัง อิอิ
  • โคลอน

    27 พฤศจิกายน 2544 12:26 น. - comment id 21267

    อิอิ...(นั่งดูเค้าแซวกัน)
  • ฟา

    27 พฤศจิกายน 2544 17:09 น. - comment id 21318

    ^o^   ีพี่วฤกมีสาวคู่ใจอยู่ไกลทะเล  คงไม่เข้าตัวมังคะ หรือไม่แน่อ่ะ   อิ อิ   ///   แต่แต่งน่ารักดีนะคะ
  • แก้วรัดเกล้า

    6 ธันวาคม 2544 17:04 น. - comment id 23177

    วุ้ยย์แสดงว่าไปดูสาว ๆ ริมทะเลบ่อยอะจิ (เอิ๊ก)
    เอ......ท่าทางจาชอบนะคะพี่มี่ขา

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน