เคยรู้สึกไหม... อยู่คนเดียวตอนที่ไม่มีใครเคียงข้าง รู้สึกตัวเมื่อไหร่น้ำตาก็ไหลเป็นทาง ได้แต่รู้สึกอ้างว้าง โดดเดี่ยว เดียวดาย ตอนรู้สึกอ่อนล้าและว้าเหว่ ตอนรวนเร เริ่มโรยลา น่าใจหาย ตอนถูกโดนแย่งชิง...ทิ้งให้ตาย ที่อยู่ได้ยังไม่สิ้นซึ่งวิญญาณ์ ตอนถูกตอกยอกกลับรับไม่อยู่ ไม่เคยสู้...ทำตัวงอ..เพราะผวา ก็แค่ดีแต่ปากถากวาจา ไม่เคยกล้าสักหนจนเขาไป ความรู้สึก ที่มันอยู่ลึก...และบอกไม่ได้ ที่เก็บมานาน...หากแค่เธอไม่เลยผ่านก็จะเข้าใจ ฉันลึกลับเกินไปใช่ไหม....ก็จะพยายามเข้าใจเธอ ตอนที่ฉันเหนื่อยแสนแน่นในอก เธอกลับยกเรื่องร้ายๆให้เสมอ ตอนที่ฉันหายหน้าไม่มาเจอ เพราะตัวเธอหายไปไกลจากกัน อยากถ่ายทอด...ความเจ็บช้ำระกำเศร้า อยากถ่ายทอด...ความปวดร้าว..เหงา...โศกศัลย์ ขอถ่ายทอด.......ความเจ็บ เก็บมานาน ใจแห้งกร้าน...เหมือนอยู่แต่แค่วิญญาณ์ รู้สึกอะไรไหม ตอนที่ไม่เหลืออะไรให้เรียกหา น้ำตาที่ไหลไม่เคยมีคนสนใจตลอดมา รู้สึกเหมือนว่า...ฉันไม่มีค่า...เหมือนใครๆ อยากให้รู้สึก ว่าความปวดร้าวลึกๆตอนที่ถูกผลักไส ไม่เคยเห็นวันหรือคืนสวยงามได้อย่างใจ ต้องอยู่กับความเดียวดาย...จะเป็นหรือตาย...ความหมายเหมือนกัน อยากหลับตาพักกายให้หายเหนื่อย ใจเต้นเอื่อยเมื่อยล้าฆ่าใจฉัน จึงขอพรก่อนหลับ กราบพระพลัน ขอให้ฉันไม่ตรมเหงาเศร้าทุกคืน ขอทุกทิวาราตรีอันมีค่า ไม่ให้ล้าโอยอ่อนนอนขมขื่น และไม่ให้ใจช้ำอย่างกล้ำกลืน อยากจะตื่นแล้วพบว่า...ข้าฝันไป...
น้ำตากับท้องฟ้าสีคราม 18 ก.ย. 2547 21:11 น. - ID 61627 
1740
5
0
18 กันยายน 2547 21:38 น. - comment id 334016
ยกให้เป็นเจ้าตำรับแห่งกลอนเศร้าครับ ใจเข้มแข็ง ออกแรงสู้ ความเศร้าสร้อย เงียบเหงาหงอย ซึมเศร้า เข่าถามหา สะบัดทิ้ง กลิ้งหาย ไกลลับตา ตื่นอุษา ฝันร้าย มลายไป
18 กันยายน 2547 21:49 น. - comment id 334017
มีถ้อยคำหวาน หวาน ให้เธออุ่น ฝากกับเมฆขาวละมุนยามหลับฝัน กล่อมบรรเลงด้วยดนตรีแห่งเสี้ยวจันทร์ ให้เป็นเพื่อนยามเธอนั้นไม่มีใคร แอบมาดูและเอากำลังใจมาวางไว้ให้นะคะ กลอนเศร้าจังเลยน้องฟ่างแต่พี่ชอบนะคะ ยิ้มกว้างนะ ^__________^
18 กันยายน 2547 22:16 น. - comment id 334022
รู้ได้ไง...ว่าตัวเอง...ไม่มีค่า เหนือยก็มา..พักหายใจ...ที่ตรงนี้ ยังมีคน...ห่วงใย..และกำลังใจ..ดีดี มอบให้น้อง...ที่น่ารัก..คนนี้..เสมอมา
19 กันยายน 2547 00:06 น. - comment id 334044
ย้อนมองเส้นทางที่เดินผ่านมา ถามตนเองว่าจะวนกลับไปที่เดิมอีกไหม...
19 กันยายน 2547 00:23 น. - comment id 334048
เขียนกลอนเศร้าได้สุดเศร้าค่ะ.. เยี่ยมมากค่ะ.. สวัสดีนะคะ..
19 กันยายน 2547 06:17 น. - comment id 334093
5053 - ชัยชนะ เจ้าตำรับกลอนเศร้าเหงาเสมอ ไม่เคยเจอความงามตามใจฝัน ได้แต่อยู่อย่างปวดร้าวเศร้าทุกวัน ความรู้สึกหวาดหวั่นกลั่นมาเป็นกลอน แต่งประเภทอื่นไม่เป็นนี่คะพี่^___^
19 กันยายน 2547 06:32 น. - comment id 334097
3179 - vaproud ถ้อยคำหวานพีนิมีมาให้ ก็ขอรับด้วยใจไม่ขอเลี่ยง นั่งคอยหมู่เมฆขาวมาเรียบเคียง นอนบนเตียงคอยฟังเพลงบรรเลงจากจันทร์ ดีใจนะคะที่พี่ชอบ^___^
19 กันยายน 2547 06:43 น. - comment id 334116
when i fall in love มีปุ่มแดงเหมือนอุลตร้าแมนค่ะพี่อิอิ ยังมีพี่คนนี้ที่อยู่ข้าง ไม่ยอมให้อ้างว้างอย่างใจเหงา พี่แสนดีมาอยู่ด้วยช่วยบรรเทา ให้ตัวเราเศร้าหายมลายไป น้องน่ารัก...พี่น่ารักจ้า
19 กันยายน 2547 06:45 น. - comment id 334123
ทิกิ_tiki ทิ้งไว้ตรงนั้น จะไม่กลับไปที่เดิมอีก แต่ยิ่งถอยยิ่งเข้ามาหา
19 กันยายน 2547 06:47 น. - comment id 334129
8413 - กอกก ขอบคุณที่มาชมผลงานค่ะ ขอรับความชมเชยด้วยใจ
19 กันยายน 2547 06:51 น. - comment id 334142
หน้าส่วนตัว
สวัดีครับ.............
ผมเข้ามาอ่านกลอนเพื่อเป็นกำลังใจให้คนที่แสนดี
หาก ผลิใบ ยังอยู่ก็จะคอยให้ความอบอุ่นเช่นนี้ตลอดไป
กำลังใจจากข้างในส่วนลึก
ไม่ต้องฝึกต้องหามาให้เห็น
จะแดดร้อนตอนสายจนบ่ายเย็น
จะคอยเป็นกำลังใจให้ดนดี
19 กันยายน 2547 11:54 น. - comment id 334261
น้องฟ่างจ๋า อ่ะ..พี่มาเช็ดน้ำตาให้...หายไปนาน เศร้ามาเลยเนอะ..คิดถึงมากๆเลยจ้า..
19 กันยายน 2547 16:45 น. - comment id 334350
5564 - )))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**((( กำลังใจจากผลิใบสู่วัยกล้า ทำให้ฟ้าสดใสไม่เปลี่ยนผัน กำลังใจจากคุณหนุนชีวัน ขอบคุณท่านเหลือหลาย..จากใจ..คนดี ขอให้คุณอยู่ตรงนี้ตลอดไป...เป็นกำลังใจให้กัน
19 กันยายน 2547 16:59 น. - comment id 334351
5453 - ตะแหง่ว พี่ก็หายไปนานเหมือนกันนะจ้ะ ฟ่างก็คิดถึงพี่เหมือนกันค่ะ....พี่กลับมาแล้วดีใจจังเลยจ้าพี่
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
