อบอวนอิ่มอุ่นอันลึกล้ำ หยาดหยดถ้อยคำเสน่ห์หา กรายผ่านพานพบแจ้วจำนรรจา โอบอุ้มดวงใจข้า-ฯ พาฟื้นตื่น โปรยปรายอาบไล้ด้วยรอยยิ้ม กลบรอยราคินคราเศร้าหมอง มิตรภาพเบ่งบาน ดั่งใจปอง ตามครรลองวิถี กวีชน. เอนกายบ้านปลายภู เพิงพัก ฟูมฟักอุดมการณ์ผ่านอักษร หลากหลายอารมณ์ตามครรลอง รอมวลหมู่เพื่อนพ้องเยี่ยมเยือน *************************************-- หนึ่งเพียง..อารมณ์ วันเวลาที่ปรับเปลี่ยน ทุกอย่างล้วนแปรฝัน..ตามห้วงกาล มรสุมแห่งชีวิต..ระลอกแล้ว..ระลอกเล่า. ถั่งโถม.. มิตรภาพ อาจจะสั่นคลอนไปบางขณะ อาจจะห่างหายไปบ้าง เธออาจจะเหงา..แต่..ฉันกลับต้องเศร้า ที่คอยตอกย้ำตามกาลเวลา แต่ขอให้เธอเชื่อเถอะว่า..ฉันยังคิดถึง และห่วงใย เธอ เสมอมา..ตราบที่ยังมีลมหายใจ..
16 กันยายน 2547 15:12 น. - comment id 332564
ด้วยน้อยใน วาสนา น่าอายนัก ไม่อาจพัก ณ ปลายภู อย่างใจหมาย คงต้องทน เปล่าเปลี่ยว อยู่เดียวดาย ไม่อาจหมาย ถึงปลายภู รู้ตัวดี
16 กันยายน 2547 15:43 น. - comment id 332579
เราพบกันในนามความคิดถึง ที่ลึกซึ้งด้วยใจไม่หน่ายหนี ด้วยความรักด้วยศรัทธาปรารถนาดี ด้วยอาทรและหวังดีจากดวงใจ ู^________________^
16 กันยายน 2547 17:26 น. - comment id 332640
ปลายภู..........นาม นี้ นุ่มนวล ชวน ฝัน ถึง จริง ๆๆ