URLhttp://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=2084 (รับบทใหม่ไม่มีเธอ) ******** อย่า..เข้าใกล้หมายเชยเลยที่รัก อย่า..รู้จักรู้ใจไปกว่านี้ อย่า..เสแสร้งแกล้งลวงน้ำใจดี อย่า..ลืมคืนที่ฉันทรุดร่างลงครางครวญ.. อย่า..เข้าใกล้หมายชิดสนิทมาก อย่า..ลำบากวกวนลมพัดหวน อย่า..ทำดีตีบทแตกอาลัยนวล อย่า..พัดหวนพัดหาว่าซึ้งใจ... เพราะ..หน้ากากเธอนั้นมันหลุดแล้ว เพราะ..เห็นแววใจร้ายดำดับใส เพราะ..ความจริงยิ่งกว่าจริงธุลีใจ เพราะ..น้ำใสซ่อนโคลนดำน้ำคำคน... ฉัน..เข้าใจในความกลัวจะมัวหมอง ฉัน..แค่ลองใจเธอเพ้อสับสน ฉัน..แค่หวังซับน้ำตาปลอบกมล ฉัน..แค่คนวนมาสอน ละครรัก.. รู้..เถอะนะว่าแค่นั้นก็แค่นั้นฝันลวงโลกย์ รู้..สอนโศกสอนสุขฝึกแน่นหนัก รู้..ดับใจดับไฟเสน่หาดับใจภักดิ์ รู้..ระทมทับดับดอกฝันอย่าหันมา... ใจ..ของเธอใจของฉันฝันแตกต่าง ใจ..เราห่างร่างเราแยกอย่าโหยหา ใจ..ของเธอใจของฉันฝันเหว่ว้า ใจ..แค่มา*ดวลใจ*ใครดับดวง.. แล้ว..คำลาอย่าเอ่ยเผยเลยนะ แล้ว..จะจะแจ้งแจ้งอย่าห่วงหวง แล้ว..ไปดีไปได้อย่าทุกข์ทรวง แล้ว..ก็ล่วงก็ลามิวันหน้ามิวันนี้ ก็ดีแล้ว! แล้ว..ก็ล่วงก็ลามิวันหน้ามิวันนี้ ไปเสียทีก็ดีแล้ว! *************** มากระซิบฝากรัก แบบธรรมดาคน ธรรมดาใจธรรมชาติชีวิต คั่นงานธรรมะค่ะ แด่ทุกดวงใจที่ยังดับไฟรักมิมอด ..ดวง และขอแถมแกมแกล้มใจ.. ********* ในอ้อมกอดแห่งรัก! เราทุกคน..ต้องการอ้อมกอดแห่งรัก.. อยากอยู่ในอ้อมกอดและอยากกอดใครสักคน อ้อมกอดที่พอเหมาะพอดี แทนคำพูดที่มิต้องเพ้อพร่ำมากมาย เพื่ออธิบายความในใจมากมี.. อ้อมกอด.. ที่จะแสดงออกถึงสิ่งสวยงามแสนดี ที่ซ่อนซุกซ่อนซึ้งละมุนภายในใจของเรา เท่าแรงใจ แรงรัก ..ที่มีที่อยากโอบกระชับแค่ไหน ทำได้เท่าที่ใจดวงดีดวงนี้อยากจะทำ.. แม้บางครั้ง..เราคนไทย จำใจต้องดายเดียว โหยหากันมากมาย เพราะไร้ร้างอ้อมกอดแห่งรัก เนื่องมาจากวัฒนธรรม ประเพณี ที่คิดว่าการแตะต้องเนื้อตัวกันนั้น โดยเฉพาะหนุ่มสาว ควรเก็บเพาะบ่ม ให้ถึงคราคราวถึงวันที่รักสุกงอมหอมหวาน.. แม้จริงๆแล้วธรรมชาติหัวใจนั้น.. ทุกคนฝันและรอ ต้องการอ้อมอกอุ่น จากใครสักคน มาโอบขวัญ โอบเอื้อ เป็นที่พักพิงใจ ไม่ว่ายามสุขใจ หรือยามที่รานร้าวกับชีวิตที่ผิดพลาดมา..ก็ตามที.. ยามเมื่อเรานี้ยังเป็นเด็ก.ตัวเล็กๆ เราต้องการแค่อ้อมอกของแม่..พ่อ ที่อบอุ่นอ่อนโยนอ่อนหวานเพียงแค่นั้น พอถึงวันโตมาเป็นหนุ่มสาว หัวใจเรากลับโหยหาคว้าไขว่อยากได้รัก.. และหัวใจจะสดสล้างราวดอกไม้ รับหยาดน้ำค้างระริกไหวใจระรัว ยามได้อยู่ในอ้อมกอด คนดีที่พิเศษพิสุทธิ์ของชีวิตจิตใจเรา ฉันน้ำตาซึมซาบซึ้งใจ..ในคืนหนึ่งนี้ ที่ไม่นานผันผ่านมา.. ยามได้ดูรายการ ประกาศรางวัล ออสการ์.. นาทีแสนประทับใจ ยิ่งใหญ่แสนสวยงาม ในหัวใจละมุนของผู้หญิงอย่างฉัน กับอ้อมกอดประทับรับขวัญ..เดนเซล..วอชิงตัน จากจูเลีย โรเบิร์ตส์ อย่างแนบแน่นมีชีวิตชีวา ด้วยความปลื้มปิติ ยินดี ภาคภูมิใจแทนคนผิวสี ที่ได้รับรางวัลนักแสดงยอดเยี่ยมทั้งหญิงชาย พร้อมกัน หลังจากห่างหายมา 74ครั้ง โดยมิได้เสนอชื่อเข้าท้าชิง.. ที่เฝ้าเคียงประคองให้มองมา และภาพ..รัสเซล โครว์ กอดปลอบโยน ฮัลลี่ เบอร์รี่ อย่างพี่ชายคนดีที่ให้กำลังใจน้องน้อย..ที่แสนดี เธอผู้นี้..สะกดคนดูทั่วโลกให้นิ่งงัน น้ำตาซึม ร่ำไห้ตาม ด้วยภาพของอาการละล่ำละลัก น้ำตาไหลพราก บนเวทีแห่งความยิ่งใหญ่ อย่างยินดี ตื้นตันใจ ไม่คาดฝัน เป็นอารมณ์ที่สวยงามบริสุทธิ์จาก ใจผู้ชนะ ที่ฝ่าฟัน มาอย่างยาวนาน ที่เธอนั้นทำสำเร็จสามารถคว้ารางวัลสวยสีทองมากล้นคุณค่า มาอยู่ในอ้อมกอด แห่งภาคภูมิ..มหัศจรรย์ ราวฝันไป.. เขียนถึงเรื่องนี้..อยากมอบให้คนดีทุกดวงใจ ที่รักและห่วงใย ได้มอบอ้อมกอด อ้อมใจ บริสุทธิ์ จากใจ ที่อบอุ่นอ่อนโยน อ่อนหวาน ให้แก่กันและกัน ฉันท์เพื่อน พี่น้อง น้องพี่.. และ เมื่อวันนึงนี้ ที่เราต้องรับบทบาทเป็นแม่พ่อคน. . เป็นสุขสัมผัสแสนดี ที่ไม่ต้องซื้อหา แค่อ้าแขนออก มอบกอดแก่ผู้ควรค่า.. มีค่าควร จากใจถึงใจ.. ฉันโชคดี..ที่มีอ้อมกอดแม่พ่อ และคุณย่า ให้ความรู้สึกเติมเต็ม อ่อนโยนพิสุทธิ์ใส ที่หยั่งรากลึกถึงใจ ให้..เกิดต้นกล้าแห่งรัก ถักสานเพาะบ่มงาม ขึ้นในใจดวงละมุน..มาจนถึงวันนี้.. ที่อยากมอบอ้อมกอด ถ่ายทอด สิ่งแสนดีวิเศษนี้ ที่เรามีติดตัว ให้กับผู้เป็นที่รักทุกคน.. ไว้แบ่งปัน..อุ่นเอื้อ โอบขวัญ ให้มีคืนวันอบอุ่น ไม่ดายเดียวเปลี่ยวร้าง เหงาใจ ราวอยู่ลำพัง.. เมล็ดพันธุ์..แห่งรักนี้ จะดีจะงามหรือไม่นั้น ขึ้นอยู่กับเรา เมื่อวันนึงเรารับบทเป็นแม่พ่อ และต้องทำหน้าที่ถ่ายทอดสืบต่อ ถึงรุ่นต่อๆไป ให้รักยาวยืน ให้โลกนี้มี..อ้อมกอดแห่งรัก..เข้าใจ อภัยกรุณา เมตตาและให้ความรักกันและกัน.. เพื่อต่อโลกฝันสีรุ้งที่สวยงามชั่วนิจนิรันดร... และ.. ท่ามกลาง..คืนค่ำที่สายฝนพรำฉ่ำฟ้า ฉันจุดเทียนวับแวมให้หวามไหว กุหลาบหลากสี แซมมะลิซ้อน ซ่อนรัก ซ่อนใจ ซ่อนกลีบหอมละมุน ดวงดอกสดใสแซมด้วยใบเขียวละออตา.. กรุ่นกาแฟ ชวนจิบให้ละไมลิ้น ลอยอ้อยอิ่งเป็นสาย.. แกล้มไปกับสายฝน สายฝัน สายใยรัก ที่พยายามถักทอรจนา ร้อยเรียงเรื่องนี้มอบแด่ทุกดวงใจ........... เสียงโทรศัพท์..ดังก้องในความงามเงียบ... จากซีกโลกแสนไกล..จากใครบางคน.. กระซิบเรียบๆแต่หนักแน่น.. ด้วยแรงรัก แรงคิดถึง และห่วงใย ข้ามขอบฟ้าไกล หวานแว่วมากับสายลมเย็น.. .. ถนอมตัว ถนอมใจ ให้มั่นคงแข็งแรง รอวันชื่นคืนหวาน เพื่อกลับมาสู่อ้อมกอดแห่งรักของสองเรา! *************** http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=2084 รับบทใหม่ไม่มีเธอ ภัสสร บุญยเกียรติ : : Key Gm หากเปรียบชีวิตเรา คือละคร ฉันก็อยาก จะข้ามตอน บทนี้ไป ตอนความรักทำ หัวใจมันจวนมลาย แล้วให้ใคร ช่วยช้ำใจ แทนฉันที เพราะว่าความจริง ชีวิตคน ใช่ละคร ฉันไม่อาจ หลีกความร้าวรอน ใจที่มี เมื่อวันหนึ่ง ถึงคิว ไม่ว่ามัน จะร้าย หรือดี มา ถึงบทนี้ ต้องแสดง จะตีบทตอนผิดหวัง ที่เธอหลอกลวงใจฉัน จะเสีย น้ำตา ให้มัน ท่วมจอ จะลงมือคร่ำครวญ คิดถึงเธอเสียให้พอ แล้วจะรอ รับบทใหม่ ให้ลืมเธอ เพราะว่าความจริงชีวิตคน ใช่ละคร ฉันไม่อาจหลีกความร้าวรอน ใจที่มี เมื่อวันหนึ่งถึงคิว ไม่ว่ามันจะร้าย หรือดี มา ถึงบทนี้ ต้องแสดง จะตีบทตอนผิดหวัง ที่เธอ หลอกลวง ใจฉัน จะเสีย น้ำตา ให้มันท่วม จอ จะลงมือ คร่ำครวญ คิดถึงเธอ เสียให้พอ แล้วจะรอ รับบทใหม่ ให้ลืม เธอ จะตีบทตอนผิดหวัง ที่เธอหลอกลวงใจฉัน จะเสีย น้ำตา ให้มัน ท่วมจอ จะลงมือ คร่ำครวญ คิดถึงเธอ เสียให้พอ แล้วจะรอ รับบทใหม่ ไม่มีเธอ แล้วจะรอ รับบทใหม่ ไม่มีเธอ...
15 กันยายน 2547 14:03 น. - comment id 331897
รจนาครบทุกรส..ทุกบทบาททุกกระบวนท่า แด่ทุกดวงใจ หวังดับร้อนในยามเที่ยงค่ะ และ แด่ คนดีดาหลา ปะการัง นะคะ ด้วยอ้อมกอดแห่งรักอันอ่อนหวาน หนักแน่นมั่นคงค่ะ รักล้นใจเข้าใจล้นทรวง
15 กันยายน 2547 14:10 น. - comment id 331902
มีคนว่า รดา ตีบทแตก เฮ้อ...เราเล่นละครไม่ได้ครึ่งคนว่า ด้วยซ้ำ อ่านงานพี่พุดแล้วตาซาหว่างเล๊ยยยย.. ..แว๊บๆ แอบอู้ท๊างงวัน..555
15 กันยายน 2547 14:18 น. - comment id 331907
แต่งบทนี้ไปทานส้มโอไปหมดลูกนึงค่ะอิอิ
15 กันยายน 2547 14:19 น. - comment id 331908
ด้วยรักนะคะน้องรดาขา อย่าเปิดเพลงมันส์ฟัง ดังเกินเดซิเบลหูนะคะ เจ้านายจะให้ *เรารับบทใหม่ในออฟฟิต แบบไม่มีเธอ!ก็ได้ก็ดีไปเสียทีก็ดีแล้วค่*.อิอิ รักนะคะ
15 กันยายน 2547 16:55 น. - comment id 331979
อบอวลไปด้วยบรรยากาศละมุนละไม อบอุ่นด้วยอ้อมกอดแห่งรักจริง ๆ เลยค่ะ มาด้วยความระลึกถึงค่ะ
15 กันยายน 2547 17:22 น. - comment id 331989
เห็นภาพแล้วตกใจ! แต่อ่านงานแล้วกึ่งอบอุ่นกึ่ง อ้างว้าง ตั้งแต่ได้รู้ว่ามีตัวเอง(จำความได้) อ้อมกอดใดใดไหนนั้นไม่มี เห็นใครกอดกันดูเขานั้นสุขขี แต่เราไม่มีไม่เคยสัมผัสและเข้าใจ และคงไม่คิดโหยหา อ้อมกอดที่ว่าจากใครคนไหนไหน เพราะกระดากเกินกว่าจะกล้า... เป็นผู้ถูกกอด หรือกอดใคร บทสรุปคือมองเขากอดกันไปก็สุขใจพอ
15 กันยายน 2547 21:58 น. - comment id 332142
มามาดใหม่ ไม่มีเธอ เฮ้อ! ไม่อยากเชื่อ บอกว่าเบื่อ คงไม่นาน หันหลังกลับ ไม่อยากท้า อย่าลวงตน ต้องยอมรับ ว่าพังพับ พลิกฟื้นยืน เชื้อยังมี
16 กันยายน 2547 00:45 น. - comment id 332249
ถ้ารับบทใหม่ไม่มีเธอ เมกคงเหงาเศร้าแน่ครับพี่ ขอมีเธอเหมือนเดิมไม่ได้เหรอครับ
16 กันยายน 2547 02:41 น. - comment id 332283
ชอบกลอนพี่น่ะ ;)
16 กันยายน 2547 09:33 น. - comment id 332377
ขอเพัยงให้ได้เห็นเซ่นความรัก ร้าวที่ปักในใจก็คลายหมอง ไม่หวังมากหวังเีพียงแค่แอบมอง ก็สนองหัวใจให้คลายตรม
16 กันยายน 2547 09:33 น. - comment id 332378
ขอเพัยงให้ได้เห็นเซ่นความรัก ร้าวที่ปักในใจก็คลายหมอง ไม่หวังมากหวังเีพียงแค่แอบมอง ก็สนองหัวใจให้คลายตรม