สิบสองจุด สองเก้า เข้ามาแล้ว เรานั่งแน่ว รอเค้า ส่งข่าวบ้าง คิดถึงนะ ฝากไป ใยเหินห่าง คงไม่ว่าง จึงเงียบ ไร้ข่าวคราว take it easy คำนี้ มีไว้ให้ ทั้งที่ใจ อ่อนแอ และรวดร้าว นั่งฟังเพลง อ่านหนังสือ ลืมเรื่องราว น้ำตาพราว เขาคง ไม่ห่วงเรา เกิดเป็นคน จงอย่า หยุดยั้ง เสียงเพลงดัง ผ่านมา ให้คลายเหงา กำแพงบุญ ตามมา ช่วยแบ่งเบา เรากับเค้า ห่างไกล ใยรั้งรอ เนื้อเพลงกำแพงบุญ ของคีตะละครชุดที่ 2 จำไม่ได้ว่าใครเป็นคนขับร้องค่ะ เอามาลงให้อ่านกัน เนื้อหากินใจนะคะ เราต่างมีชีวิต เราต่างมีหัวใจ เราต่างก็อยากได้สิ่งอันมากมาย อยากได้ความรักอยากได้ความสนใจ เสาะหาไม่เคยเว้นวาย เพราะเราต่างไม่เคยพอ เราต่างก็ร้องขอ ขอเป็นคนสมหวัง เราต่างก็ชิงชังที่จะเสียใจ คิดเห็นแก่ตัว ทำเพื่อตัวเป็นใหญ่ กอบโกยเก็บไว้ จนตาย เอาไปไม่ได้ซักอย่าง สร้างกำแพงบุญ ทำบุญเถิดหนา ด้วยศรัทธาปัญญาจะเกิดแก่เรา หมั่นทำความดี ความดีจะอยู่คู่เรา หลุดพ้นจากความหมองเศร้า ที่ทำให้เรามืดมน เราต่างก็ร้องขอ ขอเป็นคนสมหวัง เราต่างก็ชิงชังที่จะเสียใจ คิดเห็นแก่ตัว ทำเพื่อตัวเป็นใหญ่ กอบโกยเก็บไว้ จนตาย เอาไปไม่ได้ซักอย่าง สร้างกำแพงบุญ ทำบุญเถิดหนา ด้วยศรัทธาปัญญาจะเกิดแก่เรา หมั่นทำความดี ความดีจะอยู่คู่เรา หลุดพ้นจากความหมองเศร้า ที่พาให้เรามืดมน
12 กันยายน 2547 14:18 น. - comment id 329615
เรน..มีสอบเก็บคะแนน .. ..ไม่ได้ ..เข้ามา .. ตั้งหลายวันนะคะ.. ..คิดถึง ..พี่มัท จัง ... 13.52 ..ตามคอมฯชี้. นั่งที่นี่.. เพื่อนห้อมล้อม ยิ้มร่า..อยู่หน้าคอมฯ.. กำลังย้อม ..ป้ายสี ..ที่แมลง .. อิอิอิ.. ..แว้ปป ..
12 กันยายน 2547 14:34 น. - comment id 329634
การรอคอยช่างเป็นสิ่งที่ทรมานมากเหลือเกิน พี่เมกเคยนั่งรอคนที่พี่รัก ตลอดสัปดาห์ นั่งรอตั้งแต่สองทุ่มจนถึงสว่าง ติดต่อกัน รับรู้เลยนะว่า ทั้งปวดร้าว ทั้งน้อยใจ ทั้งเหนื่อย ทั้งเพลีย แต่การรอคอยของพี่เมก ก็ให้ผลดีในปัจจุบัน ทำให้น้องเขารู้ว่าเรารักจริง ไม่ได้รักเล่น ๆ อิอิ คนมันจริงใจอ่ะนะ จึงได้รับผลที่ดี พี่เมกขอเป็นกำลังใจให้น้องมัทนะครับ อย่าท้อแท้กับชีวิต ถ้าเราทำ ดีที่สุดแล้ว ผลมันออกมาอย่างไร เราก็ต้องรับผลนั้น
12 กันยายน 2547 14:40 น. - comment id 329645
ขอบคุณน้องเรนนะคะ พี่มัดหมี่ยินดีด้วยที่น้องเรนมีความสุข มองภาพออกนะคะ ขอให้สนุก ๆ นะคะ เมื่อไหร่จะมาจับพี่มัทไปเพ้นสีบ้างคะ อยากเป็นเช่นแมลงที่ตายแล้ว จะได้ไม่ต้องเจ็บปวดค่ะ คิดถึงน้องเรนนะคะ
12 กันยายน 2547 14:42 น. - comment id 329647
ขอบคุณพี่เมกกะค่ะ เด๋วมัทจะออนเอมนะคะ คุยด้วยได้ป่าวคะ มัทไม่มีเพื่อนค่ะอยู่บ้านคนเดียว ป๊าไปเที่ยวค่ะ
12 กันยายน 2547 14:48 น. - comment id 329656
ไพเราะดีครับ ๚ะ๛ size>
12 กันยายน 2547 15:40 น. - comment id 329700
^__^ หวานแหววค่ะ
12 กันยายน 2547 15:47 น. - comment id 329705
กลอนน่ารักดีค่ะ แวะมาทักทายค่ะ อิ อิ
12 กันยายน 2547 22:41 น. - comment id 329973
ฟังดนตรี ที่ละไม หวานไพเราะ มานั่งเคาะ ความเศร้า ให้สูญหาย ปล่อยดวงจิต คิดไป ใจสบาย อย่าเหนื่อยหน่าย ท้อแท้ ทำเถิดบุญ ถ้าได้นับเวลาด้วยแบบนี้แสดงว่าเหงามากครับ
13 กันยายน 2547 06:49 น. - comment id 330142
สวัสดีครับ............. เข้ามาอ่ากลอนเพื่อเป็นกำลังใจให้คนดี ตื่นแต่เช้าลืมตาขึ้นมาแจม เช้าวันนี้หน้าชะแล่มจิตแจ่มใส เข้ามาอ่านข้อความจากข้างใน ส่งดวงใจและคำเป็นกำลัง
13 กันยายน 2547 10:27 น. - comment id 330212
คุณมัทอย่าเหงานะคะ.. มาเป็นเพื่อนกันค่ะ.. และเป็นกำลังใจให้ด้วย.. สวัสดีค่ะ..
14 กันยายน 2547 16:06 น. - comment id 331274
ขอบคุณท่านโรเบิร์ต ขอบคุณน้องคนเมืองลิง ขอบคุณคุณลอยไปในสายลม ขอบคุณพี่ชัยชนะ ขอบคุณคุณผลิใบ ขอบพระคุณพี่กอกกค่ะ อุ่นใจ ในสาย สัมพันธ์ อ่านกัน คอมเม้นท์ มาให้ บางสิ่ง บางอย่าง ติดไว้ ว่างแล้ว จะได้ ไปเยี่ยมเยือน
14 กันยายน 2547 21:24 น. - comment id 331549
เพิ่งมีเวลามาอ่านค่ะ