คึ ก ดื่ น. . . . ค่ อ น คื น

ดาหลา & ปะการัง

 
 
          
 
คึ ก ดื่ น. . . . ค่ อ น คื น 
--------------------------------------------------------------------------------
 
 
   
ค่ำคืนที่เหน็บหนาว.....ที่เงียบสงัด
นอนผ่อนลมหายใจ เบาๆ 
มองไปข้างหน้าที่.ปลายฟ้า
เห็นดาวระยิบระยับ.......เต็มฟ้า
มองหาดาวดวงเดียว ที่สวยที่สุด
ที่ กำลังทอแสงอ่อน ข้างดาวกลุ่ม ใหญ่นั้น
อยาก เอื้อมมือ คว้าเอาดาวนั้นมาแนบหัวใจ
พลันจินตนาการ ไป ว่า
ฉันเป็นลูกโป่งที่กำลังถูกเป่า ให้ พองออก ๆ
ยืด ออกไป ในอากาศ
แล้วลอยล่องไป ยังดาวดวงนั้น 
ระหว่างทางนั้นๆๆ ฉันรู้สึกว่า 
มีความเป็นธรรมชาติ.......นุ่มนวล 
เหมือนฉันคือ อากาศ อย่างไรอย่างนั้น
มีคนถามฉันว่า คิดอะไร เมื่อ ดูดาว ..........
ตอบไป เบาๆ ว่า คิดว่าตัวฉันเล็ก แล้วก้อเล็กมาก 
จนไม่มีค่า และราคา เมื่อเทียบ ดวงดาว
แต่ ผู้ที่ถามกลับบอกฉันว่า
เวลาที่เรามองดาว เรา มองอกไป
ไกลจากตัวจะรู้สึกว่าเราเล็ก แต่ลอง ก้มลง ดู เบื้องล่างซิ 
เธอจะรู้สึกว่าเธอ ตัว ใหญ่ กว่า ต้นหญ้า อีก หลายแสนเท่า
ฉันทำตาม และ ได้รับรู้ว่า 
คำอธิบายนั้น เป็นจริง.........
และผู้ที่ถาม ก็บอก ฉันว่า ...........
ตราบใด ที่เธอยังคิดว่าเธอด้อยค่า
ก็ยังไม่มีใคร มองเธอเป็น ...ดวงดาวที่ อยู่สูงกว่าเป็นแน่ แท้
จงหันมา ดูตัวตนที่แท้จริงของตัวเอง และ 
ปรับหัวใจ มองตัวเอง ให้มีค่า 
เหมือน ...........อากาศที่มนุษย์ 
ต้องการ ใช้หายใจ................. 
-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-
คนแรกของหัวใจ.......ขอเป็นคนสุดท้ายของชีวิต
รัก คือ ความเข้าใจ รู้กฎ-กติกา ไม่ก้าวก่าย ให้ความไว้วางใจ มีความรู้สึกที่ดี ๆ มีสุข-ทุกข์คอยเป็นกำลังใจให้กัน 
 
 
ดาหลา & ปะการัง