อย่าร้องไห้ โหยหา อาลัยรัก ให้คนมัก ง่ายที่ ไม่มีค่า อย่าร้องให้ โศกเศร้า เคล้าน้ำตา ให้คนบ้า อสูรกาย ทำร้ายเธอ ฉันก็รู้ ว่าเจ็บ จนจับจิต ขอเธอนิด คิดใหม่ อย่าไปเผลอ ฉันก็รู้ ว่ายังจำ ย้ำใจเธอ ขอเสนอ อย่าไปแคร์ เหลียวแลเลย เริ่มต้นใหม่ วันนี้ ยังมีค่า สร้างขึ้นมา ความหวัง ตั้งใจเผย ให้กลับชื่น เบิกบาน สำราญเอย เหมือนอย่างเคย ให้เห็น เป็นตัวเรา จงเข้มแข็ง อย่าแพ้ อ่อนแอท้อ ยืนหยัดต่อ สู้ไป ไม่อายเขา จงเผชิญ ทุกสิ่ง ความจริงเอา ยืนหยัดเฝ้า ฝ่าฟัน ไม่หวั่นเกรง สักวันคง เจอะเจอ ที่เธอฝัน ใครคนนั้น มีใจ ไม่ข่มเหง สักวันคง ได้พบ ประสบเอง รักบรรเลง อีกครั้ง ดังตั้งใจ จะคอยปลอบ ตอบเธอ เสมออยู่ จะคอยดู แลเฝ้า เอาใจใส่ จะคอยเป็น แหล่งให้ กำลังใจ จะคอยใกล้ คลายเหงา ให้เบาบาง.
11 กันยายน 2547 08:10 น. - comment id 328877
เขียนได้ดี ในเส้นทางเดินของชีวิต ไม่มีคำว่าสาย คิดผิดคิดใหม่ได้ครับ ๚ะ๛ size>
11 กันยายน 2547 10:25 น. - comment id 328929
เขียนปลอบใจได้ดีจริงเจียว.. เธอคงหายเศร้าได้บ้างนะคะ.. สวัสดี่ค่ะ..
11 กันยายน 2547 11:48 น. - comment id 328961
คนที่เขียนถึงคงมีกำลังใจมากขึ้นเลยค่ะ และคงจะทราบซึ้งใจมากค่ะ
11 กันยายน 2547 12:23 น. - comment id 328970
:)
11 กันยายน 2547 16:42 น. - comment id 329201
ซึ้งมากค่ะเป็นการปลอบใจและให้กำลังได้ดีมากเลยนะคะแวะมาขอบคุณและทักทายพี่ชายนะคะ
11 กันยายน 2547 18:27 น. - comment id 329252
สมทบกำลังใจไปให้น้องเขาด้วยคนนะคะ.. เด๋วก้อหายจ้า.... อดทนอีกหน่อย...ชนะใจตัวเอง... เด๋วก้อเรียบร้อยจ้า....
11 กันยายน 2547 19:51 น. - comment id 329263
เขียนได้เยี่ยมยอดเลย..จ้า ^___^
11 กันยายน 2547 20:30 น. - comment id 329271
ความโศก ความร่ำไร ความทุกข์ อันมาก มายหลายอย่างนี้มีอยู่ในโลก ก็เพราะอาศัยสัตว์หรือสังขารอันเป็น ที่รัก เมื่อไม่มีสัตว์หรือสังขารอันเป็นที่รัก ความโศก ความร่ำไร ความ ทุกข์ เหล่านี้ย่อมไม่มี ผู้ใดไม่มีสัตว์หรือสังขารอันเป็นที่รักในโลกไหนๆ ผู้นั้นย่อมเป็นผู้มี ความสุข ปราศจากความโศก เพราะเหตุนั้น ผู้ใดปรารถนาความไม่โศก อันปราศจากกิเลสดุจธุลี แล้ว ไม่พึงทำสัตว์หรือสังขารใดในโลกไหนๆ ให้เป็นที่รักเลย ขุ. อุ. ๒๕/๑๗๖/๒๒๕-๒๒๖ +-*-+-*-+ +-*-+-*-+ปู้ชายอารมดี+-*-+-*-+ +-*-+-*-+
11 กันยายน 2547 22:14 น. - comment id 329314
ปลอบได้ดีค่ะ เวลาจะช่วยเยียวยาให้น้องคนนั้นได้ลุกขึ้นมาอีกครั้ง :)
12 กันยายน 2547 02:50 น. - comment id 329371
very nice
12 กันยายน 2547 03:20 น. - comment id 329380
แวะมาทักทายน่ะค่ะ ฮิๆๆๆๆ...กลอนเพราะจังเลยนะค่ะ โห๋ๆ....น้องคนไหนอ่ะ ทำไมถึงโชคดีจังเลย ฮิๆๆๆๆ ขอบคุณน่ะคร่าๆๆๆๆๆๆๆๆ ที่แวะไปทักทายกัน
12 กันยายน 2547 15:02 น. - comment id 329674
ซาบซึ้งแทนใครคนนั้นจริงๆค่ะ
12 กันยายน 2547 15:28 น. - comment id 329693
เขียนได้ดีค่ะ ชอบค่ะ แวะมาทักทายค่ะ จงเป็นดังที่หวังมุ่งมั่นไว้ สู้ด้วยใจไม่มีวันท้อถอย สู้ต่อไปข้างหน้าอย่ามัวคอย อย่าล่องลอยยืนหยัดด้วยกำลังใจ...
13 กันยายน 2547 01:21 น. - comment id 330052
หมูน้อย_อารมณ์ดี สวัสดีค่ะพี่มหันต์ ฮิๆๆๆๆๆ แวะมาทักทาย ให้กำลังใจน่ะค่ะ สู้ๆๆๆ สู้ต่อไปน่ะจ๊ะๆๆๆๆๆๆ
13 กันยายน 2547 05:50 น. - comment id 330120
หวัดดีคะ..พี่มหันส์ ชอบกลอนมากคะ เป็นกลอนปลอบใจได้ดีที่เดียว ขออนุญาตินำไปใช้บ้างนะคะ เผื่อวันข้างหน้าฟ้าจะอกหักจะได้หยิบมาใช้ได้ทันที ^__^
13 กันยายน 2547 20:27 น. - comment id 330571
หวัดดีคะ..พี่มหันต์ เป็นกลอนปลอบใจที่ไพเราะอีกบทนึงคะ ^__^ +-*-+-*-+ +-*-+-*-+ผู้คนนั้น..ที่ฉันไม่เคยเป็น...+-*-+-*-+ +-*-+-*-+