ดุจหุบเขา....... ดุจเมฆา ดุจม่านหมอก........... ดุจท้องทะเลไกล ใจฉัน ยังมีใจ.................... อยู่เพียงเธอ เพียงผู้เดียว
11 กันยายน 2547 01:54 น. - comment id 328831
ดุจหุบเขา ทอดเงา ทาบพิภพ ให้เงากลบ กระจาย เพื่อคลายร้อน ดวงตะวัน ประกายแสด ทอแดดอ่อน เหมือนเธออ้อน ร่ำไร วันไกลกัน คิดถึงมาก บอกไม่ถูก มากเท่าไหน จะเปรียบใจ กับอะไร ได้ทั้งนั้น ขอให้รู้ ระหว่างเรา ยังผูกพัน คิดถึงกัน กี่มากน้อย .. ยังคอยฟัง -- แหะ แหะ กระท่อนกระแท่นไปหน่อยนะ มาอ่านและทักทายค่ะ
11 กันยายน 2547 14:04 น. - comment id 329052
๚ะ๛ size>
12 กันยายน 2547 17:10 น. - comment id 329742
ขอบคุณเพื่อนๆที่เข้ามาทักทายน่ะคะ งานนี้เป็นงานกลอนเปล่า มารน้อยก็แต่งตามอารมณ์ ตามเพลงที่พาไป หุบเขา ม่านหมอก เมฆา และท้องทะเล ความสวยงามและความยิ่งใหญ่ของธรรมชาติ แม้จะโอบกอดเรา ไว้ด้วยสายใยที่อ่อนโยนที่สุด แต่ที่ใดก็ตาม หากมีเธอ ที่รัก อยู่ข้างกาย ใจฉันก็คงผ่อนคลาย.... อิ่มเอมเต็มใจทุกวินาที ......
9 ตุลาคม 2547 21:58 น. - comment id 347590
ดูกว้างขวาง...ดูเวิ้งว้าง...เปลี่ยวเหงา ดูล่องลอย...ดูแผ่วเบา...โหยหา ดูแน่วนิ่ง...ดูใจจริง...ศรัทธา ดุจหุบเขา...ดุจเมฆา...เพียงรักเดียว
30 ตุลาคม 2547 11:03 น. - comment id 360085
ดุจ..ดุจ..ดุจ..ดุจ..ดุจ..มารน้อย
7 ธันวาคม 2547 20:00 น. - comment id 384526
ดุจหุบเขา ทอดเงา ทาบพิภพ ดุจเมฆา ทาทบ จบแผ่นพื้น ดุจม่านหมอก หนอกหนาว พราวกายกลืน ดุจท้องทะเลไกล ไหวคลื่น ตื่นเพียงใจ เพียงใจ มารลักษมณ์