รักต้องห้าม

เรไร


ฟ้าขีดเส้น เกณฑ์ชะตา ของข้าไว้
มีหัวใจ ให้อยู่ คู่รักร้าว
เพียงคอยเก้อ ฝันร้าง กลางหมู่ดาว
ให้เหน็บหนาว เปล่าเปลี่ยว แค่เดียวดาย
กามเทพ แผลงศร ร้าวรอนนัก
มอบความรัก ภักดิ์ดี มีมากมาย
แต่ก็ให้ ใจทุข์ทน จนเจียนตาย
มอดมลาย วายวอด กอดช้ำตรม
รักต้องห้าม ตามเร้า เฝ้าเสนอ
ใยเป็นเธอ เผลอให้ ใจขื่นขม
ใยเป็นเรา ต้องรักร้าว คราวระทม
ใยพระพรมห จงใจคิด ขีดเส้นทาง
ทำไม่ได้ แม้ใจคิด ผิดมหันตร์
แม้ความฝัน ยังเศร้า เหงาเวิ้งว้าง
ลืมไม่ลง ปลงไม่ไหว ให้ครวญคราง
เพ้อลำพัง ใจเจ้ากรรม ทำเช่นไร

@@@@@@@@@@@@@@@@@@
    ทำได้ เพียงอย่างเดียว สิ่งเดียว ทำใจ 
    
    แด่ผู้มีหัวใจเปี่ยมไปด้วยรัก ...แต่มอบให้ใครไม่ได้
@@@@@@@@@@@@@@@@@@				
comments powered by Disqus
  • แอ็ปเปิ้ล

    10 กันยายน 2547 09:59 น. - comment id 328158

    ทำได้ เพียงอย่างเดียว สิ่งเดียว ทำใจ 
        
        แด่ผู้มีหัวใจเปี่ยมไปด้วยรัก ...แต่มอบให้ใครไม่ได้
    
    อ่านแล้ว เจ็บปวด จังเลยนะคะ
    เป็นบทกลอนที่ซุกซ่อนความรู้สึกมากมายในหัวใจ
    ที่ไม่อาจเอื้อนเอ่ยให้ใครรู้ ชอบจังเลยคะ
    
    
  • Robert TingNongNoi

    10 กันยายน 2547 10:24 น. - comment id 328170

     
    งดงามมากครับในลีลาเศร้า 
    ที่เผาใจให้ระทม     จนต้อง
    กลั่นอารมณ์ออกมาเป็นบท
    กลอนที่แสนวิจิตร     ๚ะ๛
    
    size> 
  • อัลมิตรา

    10 กันยายน 2547 11:12 น. - comment id 328204

    มีหัวใจแต่คงไร้ในความรัก
    เพราะอกหักมาก่อนเมื่อย้อนหลัง
    เคยกูลเกื้อปลูกหน่อก่อรักยัง
    กลับพลาดพลั้งรักสูญอาดูรเกิน
    
    จึงกำหนดตัวตนบนวิถี
    ขออยู่อย่างคนที่มิมีเขิน
    แม้เขาบอกรักใคร่หมายหยอกเอิน
    นั่งนิ่งเมินเหมือนไม่เห็นสิ่งเร้นนัย
    
    :) ทิวาสวัสดิ์ค่ะ ..
    
    
  • คนเมืองลิง

    10 กันยายน 2547 11:22 น. - comment id 328206

    รักต้องห้าม.....ใครห้ามขอถามหน่อย
    
    รักต้องคอย......คอยใครใจอยากรู้
    ั
    รักต้องห้าม.......ห้ามทำไมใจขอดู
    
    รักเธออยู่........คู่ใจถามห้ามทำไม
    
    งง แฮะ ไปดีกว่า แว๊บ
  • ตะแหง่ว

    10 กันยายน 2547 11:47 น. - comment id 328215

    แล้วห้ามทำไมล่ะคะ ..ปล่อยใจไปเถอะ คงไม่เจ็บมากหรอกค่ะ...^_^...
  • keekie

    10 กันยายน 2547 12:38 น. - comment id 328275

    สิ่งต้องห้าม ตามโบราณ เคยว่าไว้
    
    หนึ่งห้ามไฟ ขืนไว้ ห้ามมีควัน
    
    อีกยังห้าม ดวงอาทิตย์ ห้ามดวงจันทร์
    
    หากห้ามได้ ดังนั้น จึงคิดปราม ห้ามดวงใจ
    
  • ยามเย็น

    10 กันยายน 2547 13:27 น. - comment id 328323

    อ่านแล้วรู้สึกชอบแต่ผมว่าตรง
    
                       ทำไม่ได้ แม้ใจคิด มหันตร์    
    น่าจะเป็น    ทำไม่ได้ แม้ใจคิด ผิดมหันตร์         
    
  • ฟุ้ง

    10 กันยายน 2547 14:45 น. - comment id 328383

    ผู้เปี่ยม..หัวใจ..ไปด้วยความรัก
    แต่มัก..มอบไว้..ให้ใครไม่ได้
    มีคำถาม..หนึ่งคำ..ย้ำหน่อยเป็นไร
    อยากรู้ว่า..พ่อเรไร..ทำไมเป็นอย่างนี้ 
    ........................................................
    เอ่อนะ  หัวใจ  มอบให้ใครไม่ได้
    แต่.... แบบฝาก-ถอน ได้ป่ะท่าน
    ........................................................
    มีคนเค้าฝากมาถาม....หลายคน
    ........................................................
    
    
  • น้ำตาอาบแก้ม

    10 กันยายน 2547 17:19 น. - comment id 328545

    5555 อันนี้มีที่มาที่ไปอ่ะจ๊ะ
    ******************************
    แบบว่า.....เอ่อ....
    ให้หัวใจมะได้...แต่ว่า...แต่...เอ่อ
    ตัวอ่ะ...ตัว...มะได้ห้ามอ่ะจ้า
    
    อิอิ....ล้อเล่น...อ่ะ
    
  • กอกก

    10 กันยายน 2547 17:30 น. - comment id 328556

    *รักต้องห้าม* และ *รักต้องหาม* เอาแบบไหนดี.. เฮีย..
    
    รักต้องห้าม..
    ไฟรักลามเกินดับห้ามไม่ไหว
    วิดจนบ่อน้ำตาแห้งแทบขาดใจ
    จึงปล่อยให้ไฟรักลุกลามไป
    
    สวัสดีค่ะอาเฮีย..อิ้ อิ้
    
    
    
  • ชมอักษร

    12 กันยายน 2547 07:32 น. - comment id 329420

    อ่า .. มาแต่งตอบนะคะ ..
    ถือเป็นการไถ่โทษคjะ .. ที่ไม่ได้ร่วมแต่งกลอนตามคำชวน ..
    
    
    ช่างปวดร้าว .. หนาวในอก
    แสนสะทก .. สะท้านไหว
    มีชีวิต .. มีจิตใจ
    ต้องเก็บไว้ .. ไม่ให้รัก
    
    เพราะชะตา .. ฟ้ากำหนด
    ช่างรันทด .. อดสูหนัก
    ได้พบเจอ .. เผลอทายทัก
    เริ่มฟูมฟัก .. ปักดวงใจ
    
    เนิ่นนานวัน .. กลับฝันค้าง
    แค่กลางทาง .. ถูกขวางไว้
    ใครลิขิต .. ขีดทางไป
    ต้องร้าวไหว .. ในอกตรม
    
    พอเห็นแวว .. จะแหววหวาน
    เพียงไม่นาน .. พาลขื่นขม
    ต้องหักใจ .. ไม่ให้จม
    จึงระทม .. ยากข่มกลืน
    
    กอดความเศร้า .. ที่เร้าใส่
    เจ็บแค่ไหน .. ใจต้องฝืน
    ความร้าวราน .. ผ่านวันคืน
    ล้นตีตื้น .. ขื่นในคอ
    
    สิ่งเผชิญ .. เกินคาดหมาย
    โอ้ความตาย .. มิวายขอ
    อยูไม่ไหว .. หัวใจฝ่อ
    กายก็ท้อ .. ไม่ขอทน
    
    ต้องกลืนกล้ำ .. ช้ำฝังจิต
    มิเคยคิด .. ผิดต้องสน
    รักไม่ได้ .. ไร้ตัวตน
    แขวนอยู่บน .. ความชั่วดี
    
    หักใจร้าง .. เปลี่ยนทางแล้ว
    คิดแน่แน่ว .. รีบแจวหนี
    รักต้องห้าม .. ถามใจที
    กี่เดือนปี .. ไม่มีทาง
    
    แต่ยิ่งหนี .. ลี้แค่ไหน
    เหมือนฟ้าไซร้ .. ไม่เข้าข้าง
    แกล้งให้ช้ำ .. ย้ำครวญคราง
    สำนึกบาง .. จืดจางลง
    
    ผิดก็รู้ .. อยู่เพราะรัก
    มิห้ามหัก .. ชักลุ่มหลง
    จะตีจาก .. ยากปลดปลง
    กลับมั่นคง .. เหมือนจงใจ
    
    สับสนนัก .. รักต้องเก็บ
    ทนหน่วงเหน็บ ..  เจ็บแค่ไหน
    ผิดไม่สน .. ทนหมองไหม้
    จึงปล่อยไว้ .. ให้ลุกลาม
    
    เลือกทางไหน .. ใครช่วยตอบ
    เมื่อความชอบ .. มีกรอบห้าม
    ต้องทนช้ำ .. กรรมติดตาม
    รักแล้วทราม .. ต้องห้ามใจ
    
    ........................................ 
    
    
    
    
  • ผู้หญิงไร้เงา

    12 กันยายน 2547 21:03 น. - comment id 329867

    รักต้องห้ามหากชายหนึ่งและหญิงสอง
    เข้าทำนองใฝ่ครองความหมองหม่น
    แต่หากหญิงหนึ่งนั้นไปไกลจากตน
    ความรักคงสุขล้นในจิตใจ
    
    *-*ข้อห้ามมีหลายแบบ แต่สิ่งหนึ่ง  หากห้ามได้คงต้องห้ามใจตัวเองก่อนแล้วหละงานนี้ อิอิ*-*
  • เรไร

    13 กันยายน 2547 13:49 น. - comment id 330279

    เขียนให้น้องคนนึฃครับที่มีรัก แบบแอบก็ไม่ได้
    ขอบคุณครับที่เข้ามาชม

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน