บนเส้นทางของชีวิตมีจุดหมาย สุดปลายทางแห่งชีวิตที่คิดถึง มีเส้นทางหลากหลายให้เลือกเดิน ประตูซึ่งทุกคนหวังและตั้งใจ แต่จะมีสักกี่คนได้พานพบ เส้นทางฝันบรรจบทุกคนได้ ทั้งคนต่างวาระต่างก้าวไป สิ่งหวังไว้แต่ละคนแตกต่างกัน พรหมลิขิตท่านขีดเขียนหรือกำหนด หนทางคดและลดเลี้ยวเที่ยวหาฝัน ต่างมุ่งหน้าก้าวเดินไปตามทางกัน ต่างไม่เคยลืมปันน้ำใจให้เพื่อนกัน เอ่อ น้ำใจเราเป็นจอกเหล้า เอาไปก่อนได้ไหม แก้ขวยเขิน บางทีอาจกระฉอก หกกระเดิน เอาไปเหอะนะ อย่าเมินหนี อย่าลี้กัน เอ่อ น้ำใจจากคนแปลกหน้า ทำให้เธอเหว่ว้าน้อยลงได้ไหมนั่น น้ำใจจากคนสิ้นคิด มีสิทธิ์ไหม ให้ความผูกพัน รับฉันไว้เป็นเพื่อนน้ำใจสักคนได้ไหม.. เธอ
9 กันยายน 2547 12:43 น. - comment id 327645
กำลังใจจากใครหนอ... ขอเป็นทานให้ฉันได้ไหม ให้ชีวิตได้มีแรงใจ ให้ดวงใจลุกโชนความหวัง เป็นบทกลอนที่อบอุ่น สร้างกำลังใจให้คนอ่อนแรง ได้ดีทีเดียวคะ...แวะมาแบ่งปันน้ำใจคะ
9 กันยายน 2547 12:56 น. - comment id 327669
เขียนได้ระทมดีแท้ ๚ะ๛ size>
9 กันยายน 2547 13:27 น. - comment id 327711
แวะมาทักทายค่ะ กลอนเพราะค่ะ อิ อิ
9 กันยายน 2547 21:16 น. - comment id 327939
เอาน้ำใจมาฝากค่ะ
11 กันยายน 2547 00:47 น. - comment id 328812
น้ำใจ..ไม่เคยไร้ค่าเลยสักครั้ง มาเยี่ยมเยียนค่ะ