สี่: โอย ตั้งแต่เช้าแล้วความรัก ที่เมามายจมปลัก-ยอมเปิดเผย ปล่อยหัวใจดื่มด่ำจนร่ำเลย เอ่ยถ้อยคำยโสต่อผู้คน จนล่วงเลย วันที่เคยเคร่งครัดกลับสับสน เก็บกลั้นกับปวดร้าวทุรทน ปล่อยตัวตนร่ำเมรัย. เถิดดวงใจใดอย่าถือสา ฉันปวดร้าวขังขอบตา ขอบางภาวะเวลาปลดปล่อย.เอย . บางขณะอันเมามาย. ๘/๙/๔๗( ๒๑:๐๐น.) ............................ เรียนทุกดวงใจ ขออภัยในความเหลวไหลสักครั้งคราอย่าถือสาข้าน้อยเลย
9 กันยายน 2547 05:19 น. - comment id 327410
เข้าใจนะคนอกหักก็อย่างนี้แหละ แต่คงคิดไป คนเดียวมังคะ อีกฝ่ายเขารู้ด้วยหรือ
9 กันยายน 2547 12:32 น. - comment id 327626
ถ้าคิดว่ามันระบายทุกข์ได้หมดก็ทำไปครับ ๚ะ๛ size>
14 กันยายน 2547 08:43 น. - comment id 330866
เมามายชีวิตให้สิ้นสุด เถิดใจ ลืมเลือนถ้อยคำใดเอื้อนเอ่ย ปล่อยลอย ผ่านเลย นึกเสียว่าไม่เคยพร่ำบอก
15 กันยายน 2547 20:15 น. - comment id 332074
หวัดดีวาพราวดีใจที่เธอมา คิดถึงแทบบ้า แม้เธอมาเพื่อสมน้ำหน้า ก็ยังดี...