ระยิบดาว บนห้วง สรวงสวรรค์ สุกสกาว พราวแสงจันทร์ อร่ามเหลือง เดือนเคียงคู่ ดาวน้อย ที่ร้อยเรียง โอบล้อมเคียง เดือนอยู่ คู่ราตรี เอนอิงกาย หนุนตัก คนรักมั่น หยอกเย้ากัน ดูดาว พราวแสงสี อธิษฐาน ขอพร จันทร์เทวี ให้รักนี้ คงมั่น นิรันดร ลมหนาวพริ้ว พรมกาย ไม่ไหวหวั่น เพราะใจนั้น อยู่ใกล้ ดวงสมร ร้อยลมหนาว หรือคิด เข้าริดรอน ความอบอุ่น ไม่เคยจร ออกจากกาย แว่วสำเนียง เสียงไก่ขัน พลันผวา แสงทองเริ่ม ทาบทา น่าใจหาย ตื่นจากฝัน กลับพบวัน อันเดียวดาย มองข้างกาย ไร้เงา เจ้าแอบอิง อยากหยุดคืน แห่งฝัน อันแสนหวาน อยากหยุดกาล แห่งราตรี และทุกสิ่ง เพื่อเก็บเกี่ยว ความสุข เข้าซุกพิง ให้แนบนิ่ง ในใจ ไปชั่วกาล
8 กันยายน 2547 16:36 น. - comment id 327055
เป็นฝันที่งดงาม สุดแสนจะบรรเจิด กลอนจึงเลอเลิศเต็มไปด้วยชีวิตชีวา ๚ะ๛ size>
8 กันยายน 2547 16:37 น. - comment id 327057
เป็นฝันที่งดงาม สุดแสนจะบรรเจิด กลอนจึงเลอเลิศเต็มไปด้วยชีวิตชีวา ๚ะ๛ size>
8 กันยายน 2547 17:28 น. - comment id 327094
แม้เป็นเพียงความฝันอันน้อยนิด หากดวงจิตร้อยเรียงเคียงคู่ขวัญ อยู่แห่งไหนสื่อสายใยไปถึงกัน ดั่งสวรรค์เพียรขอรอเพียงเธอ.....ฯ บทกลอนสื่อถึงความมั่นคงในรัก..และคนรักได้เยี่ยม...ชื่นชมค่ะ...
8 กันยายน 2547 18:44 น. - comment id 327147
^_^ ฝันหวานจนไม่อยากตื่นเลยเนอะ หุหุ
8 กันยายน 2547 22:05 น. - comment id 327274
พระจันทร์เอยเคยชมภิรมย์อยู่ คงพลัดคู่เดียวดายคล้ายกลัดหนอง ริมสายน้ำยามคืนฝืนใจมอง ศศิจ้องเฉกเรา...นั่งเฝ้ารอ...
9 กันยายน 2547 05:39 น. - comment id 327413
เขียนได้น่ารักค่ะ
9 กันยายน 2547 18:31 น. - comment id 327863
ไพเราะมาก... อยากหยุดคืนหยุดวัน...