ซาบซึ้งซุกซ่อนซ่อมชีวิต ห่างหายหัวใจช้ำร่ำให้หา จากจรจำใจให้จากลา เวลาช่างเหว่ว้าน่าเศร้าใจ คิดคนึงถึงคนนั้นที่ไกลห่าง น้องนวลนางน้องนั้นนี้อยู่ไหน ทอดทิ้งทุกสิ่งสรรพกลับหัวใจ เจ้าจิตใจต้องจำเจ็บเหน็บอุรา นังเหงาเงียบงันในวันห่าง ช่างชอกช้ำทำชีวิตให้อ่อนล้า นั่งริมหนองน้ำไม่สิ้นรินสองตา น้ำในตาช่างหน้าเศร้าเขาไม่มอง
8 กันยายน 2547 11:28 น. - comment id 326833
ก็พาไปได้ในทางที่ดีและงดงามครับ ๚ะ๛ size>
8 กันยายน 2547 14:44 น. - comment id 326979
อื่ม เหงา ได้ ที่เลย เทียวค่ะ เป้นกำลังใจค่ะ
8 กันยายน 2547 21:09 น. - comment id 327239
สัมผัสในได้พริ้วไหวมากกกก
17 กันยายน 2547 16:25 น. - comment id 333298
ถ้าสิ้นแล้วคนจะซับน้ำตาให้ ก็จะยื่นมือไปที่ตรงนั้น จะซับให้จนแห้งเหือดพลัน เพื่อคุณนั้นมองทุกวันได้ชัดเจน
23 กันยายน 2547 15:51 น. - comment id 336794
น้ำตาที่รินไหล อาจเกิดจากใจเธอที่เหงา ขอให้เธอคิดถึงเรา คนที่เฝ้าคอยห่วงใย คงไม่ได้ไปคอยซับน้ำตาให้ เพราะว่าไกลเกินเอื้มถึง แต่มีเพียงความรู้สึกหนึ่ง ที่จะยังส่งถึงเธอ... ว่าคิดถึงนะ หายเศร้าได้แล้ว เราเป็นห่วงนะ