สีทองเรื่อริมขอบฟ้า วันใหม่กำลังมาเยือนอีกหน แต่ความคิดในใจใครบางคน ยังเวียนวน.. ไม่สว่างเหมือนอย่างฟ้า คิดถึงอะไรมากมาย แผลที่เขาทำร้ายยังเจ็บนักหนา รินรดไปกี่หยดน้ำตา ยังเหว่ว้าอย่างเดียวดาย ตะวันส่องฟ้า..เริ่มวันใหม่ หักใจให้เปลี่ยนที่หมาย แต่ความผูกพันยังตามรังควานเจียนตาย ในร่างกายเหลือแต่ลมหายใจเบาบาง สักวันเถิดนะสักวัน จะกลับมาเป็นฉัน คนแกร่งกร่าง ตอนนี้ขอเจ็บ ขอพัก ไป พลาง พลาง ขอให้ลมหายใจเลี้ยงร่างเพื่อแก้ตัว สีทองเรื่อเรืองขอบฟ้า ต่อเวลาให้คนหัวใจมืดสลัว วันหนึ่งคงหายเจ็บ หายกลัว กลับมาเป็นตัวของตัวเองอีกครา หวังว่าฟ้าจะเห็นใจ ส่งใครสักคนมาเคียงข้างอีกครา
..สีน้ำฟ้า.. 7 ก.ย. 2547 04:51 น. - ID 60630 
686
9
0
7 กันยายน 2547 04:56 น. - comment id 325759
ไม่ค่อยอยากเขียนก็เพราะอย่างนี้แหละ มันค่อนข้างจะออกมาเป็นกลอนเศร้าซะจนชิน ซึ่งถามว่า มันเป็นความรู้สึกจริงมั้ย อืมม.. ก็ไม่เชิงนะ.. ชินกับภาษาเศร้า ๆ ซะมากกว่า ตอนนี้ยังดี ๆ อยู่ค่ะ.. แม้ไม่ถึงกะอินเลิฟ แต่ก็เรียกว่า รู้สึกดี มีเพื่อนประจำ อยู่เหมือนกัน.. เอ๊ะ.. เพื่อนประจำ ๆ นะ ไม่ใช่อย่างอื่น คริ คริ
7 กันยายน 2547 05:16 น. - comment id 325765
หน้าส่วนตัว
หากว่าวันนี้สับสน วุ่นวายและวกวนไปทุกที่
ลองมองลองเปลี่ยนมุมจากที่ยืนอยู่ตรงนี้
เปลี่ยนจนเจอที่ที่ถูกใจ
แค่เพียงเธอนั้นจะกล้าเปิด
เปิดตา และเปิดหู และเปิดใจ
มองโลกด้วยมุมมองด้านใหม่
ไม่ว่าจะร้ายหรือจะดี
หากเธอเหนื่อยล้าผิดหวัง
ชีวิตไม่เป็นเหมือนดังฝันใฝ่
จะมีสุขหรือทุกข์เท่าไหร่
ขึ้นอยู่กับใจก็เท่านี้
จำไว้สุขทุกข์สักแค่ไหน ขึ้นอยู่กับใจของเรานี้
+-*-+-*-+ +-*-+-*-+ ผู้ชายอารมณ์ดี +-*-+-*-+ +-*-+-*-+
7 กันยายน 2547 05:39 น. - comment id 325778
เจ็บช้ำกลืนกล้ำอด แสนรัดทดทุกข์ถามหา รอคอยใครเมตตา มาปัดเป่าความเศร้าไป
7 กันยายน 2547 06:43 น. - comment id 325793
ตอนนี้รู้สึกเศร้า ถูกคนรักบอกว่าตอนนี้อยากอยู่คนเดียว เลยไม่รูว่าเขาจะรักหรือเขาจะเลิกกันแน่ ใครตอบได้ช่วยเราหน่อยนะ
7 กันยายน 2547 06:58 น. - comment id 325846
สวัสดีครับ มาอ่านกลอนเพื่อเป็นกำลังใจให้คนที่แสนดี และจะเป็นกำลังใจให้ต่อไปเรื่อยครับ
7 กันยายน 2547 08:26 น. - comment id 325866
คิดถึงบ้านคิดถึงน้ำสีฟ้า ทะเลเหว่ว้ารอรับขวัญวันเศร้าหมอง ทะเลเอ๋ยไม่ลาเลยใจร่ำร้อง ไปกู่ก้องริมฝั่งฝันวันกลับมา ไปทอดกายเคลียทรายให้โอบกอด ฟังเสียงสอดส่ายไหวใบมะพร้าวเฝ้าห่วงหา ฟังเสียงคลื่นระรินหลั่งราวน้ำตา นอนมองฟ้าดายเดียวไร้ใครเหลียวมาเข้าใจ ไปดูดาวเดียวดายในยามดึก ให้รู้สึกลึกล้ำน้ำตาไหล ให้อกแผ่นดินทะเลงามปลอบดวงใจ ซบหน้าใจกินดินทรายจนวายชนม์!
7 กันยายน 2547 09:29 น. - comment id 325902
มาเป็นกำลังใจให้คนดีอย่ามีทุกข์เลย
7 กันยายน 2547 10:25 น. - comment id 325932
อินเลิฟ...ก็อินไป...จะไปมีใครว่าอะไรเล่า ๐รอนรอนสุริยะอ้อม อัสดง โรยรัตตะภาคผจง จูบฟ้า แก่ก่ำดุจแก้มอนงค์ อุธัจลูบ โลมแม่ อกเพราะอวลวุ่นว้า หวั่นชม้อยเรียมหรือ ๐แลจันทร์ดั้นมืดด้วย ดาริกา เผยสุระภพอาภา ผ่องแผ้ว สุวภาคสุวลักขณา เนาเนตร เผยแม่ เผยเพื่อพิมพภาพแพร้ว ผ่านให้คะนึงหา ๐รวยรินระหว่างเวิ้ง วิญญาณ เฟื้อยฝ่าสุบินธาร เที่ยวค้น ละอองทิพย์เอ่อผสาน ซอนอก พี่แม่ คลื่นถวิลหลากเชี่ยวล้น ลากคว้างกลางกระแส ๐ลออหอมละล่องเลี้ยว ชโลมลน ตรึกแต่สร้อยเสาวคนธ์ คลับคล้าย สร้อยศรีกมลาศพิมล เสมอสู่ สุบินพี่ กรึงกลิ่นละเมียดละม้าย แม่แม้นพันธนา.
7 กันยายน 2547 12:33 น. - comment id 326024
เฮ้อออ...... นึกว่าโพสไม่ติดซะแล้ว แบบว่า พิมพ์หน้าจอตามเคย.. ** สวัสดีค่ะ พี่สดายุ ขอบคุณมากค่ะ ที่แวะมา ยินดีจริง ๆ ** คุณทิกิ ขอบคุณที่แวะมาให้กำลังใจเสมอ ๆ ** พี่พุด คนดี .. เมื่อไหร่แจมจะพรรณนาได้เก่งเหมือนพี่ก็ไม่รู้สิ.. เฮ้อออ.. (ถอนใจอีกทีเถอะ) ** สวัสดีค่ะ ผลิใบสู่วัยกล้า เป็นไงแระ รอยินดีกะทายาทใหม่อยู่นะ ** อยู่ว่าง ๆ คะ บางทีการรอก็ทำให้เราคิดอะไรได้หลายอย่างนะ ลองมองโลกในมุมที่เปลี่ยนไปสิค่ะ เผื่อจะอารมณ์ดีขึ้นกว่าเดิม เป็นกำลังใจให้นะคะ ** ขอบคุณค่ะ ชัยชนะ ที่แวะมาร่วมแจม ** เมกกะ เป็นสัญลักษณ์ของผู้ชายอารมณ์ดีที่น่ารัก จริง ๆ ขอบคุณทุกคนนะคะ แล้วอย่าลืมแวะมากันอีกนะ
7 กันยายน 2547 13:19 น. - comment id 326072
เจ้าตัวดีที่คิดถึง... เฮ้อ ฮ้า ทำไม...งานเขียนก็ส่วนงานเขียนใจคนก็ส่วนใจคน... ดีเสียอีกที่คนอื่นอ่านแล้วรู้สึกตามแสดงว่ามีฝีมือไง... พักผ่อนมากๆหน่อยนะคะน้องแจม
7 กันยายน 2547 13:53 น. - comment id 326109
เขียนออกมาได้อย่างเศร้าโศกสลด ไปเพื่มดีกรีความรันทดให้เต็มหัวใจ ๚ะ๛ size>
7 กันยายน 2547 14:13 น. - comment id 326128
น้องแจมเขียนกลอนได้เศร้าระอาจัง..ระอาใจน่ะ แต่เหมือนยังไม่เข็ดนะไอ้เจ้าความรักน่ะ..ยังคอยเจ้าชายมาดามหัวใจอีก อิ้ อิ้ เขียนได้ดีมากค่ะ อ้อ..อย่ามัวอกหักจนลืมดูแลเจ้าโกปิโก้ล่ะ.. สวัสดีค่ะ
7 กันยายน 2547 20:36 น. - comment id 326408
แจมมี่ เศราไรจ๊ะ หนึ่งยังอยู่ตรงนี้อีกคนนะ คิดถึง คิดถึง ^______^
10 กันยายน 2547 12:45 น. - comment id 328289
** 1 ขอบคุณค่ะ ภาษาพาไปล่ะมากกว่า เป็นห่วงหนึ่งด้วยเหมือนกันนะจ้ะ พักบ้างนะ อย่าทำงานหนัก ** ได้ค่ะพี่ปราย ขอบคุณค่ะ ** ขอบคุณพี่ดอกแก้ว กับโรเบิร์ตนะคะ ที่แวะมาเสมอ ๆ พี่ดอกแก้ว ตอนนี้แจมก็.. พอได้พักล่ะค่ะ.. เลิกงานเที่ยงคืนโดยประมาณ แล้วก็พักโดยการเล่นเน็ตถึงประมาณ ตีสี่ ตีห้า.. อิอิ นะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
