ฉันมันก็แค่คนเหงา ในคืนว่างเปล่าร้าวไหว ในคืนที่น้ำตาเอ่อใจ ในคืนที่หม่นไหม้ราวรอน ฉันยังอยู่ลำพังในคืนเงียบ ปล่อยความเย็นเยียบเว้าวอน ปราศจากความรักและอาทร มีเพียงคนเหงาร้าวรอนใต้เงาจันทร์ เฝ้าฝันถึงวันคืนที่ผ่าน คิดถึงวันวานดุจภาพฝัน เขาบอกลาฉันบอกลาพระจันทร์ ทิ้งฉันไว้อยู่กับความผูกผันของวันวาน ฉันมันก็แค่คนเหงา แต่พรุ่งนี้สัญญาจะก้าวอย่างห้าวหาญ ทิ้งน้ำตา ภาพฝัน กับวันวาน ลงถังขยะหน้าบ้าน แล้วก้าวเดิน
7 กันยายน 2547 03:58 น. - comment id 325746
สุดยอด ... ชอบว่ะผึ้ง
7 กันยายน 2547 04:32 น. - comment id 325755
เด็ดขาดดีจัง
7 กันยายน 2547 06:50 น. - comment id 325815
เก่งจังที่ทำได้ แต่เราทำไม่ได้ แย่จังเลย
7 กันยายน 2547 06:57 น. - comment id 325843
สวัสดีครับ มาอ่านกลอนเพื่อเป็นกำลังใจให้คนที่แสนดี และจะเป็นกำลังใจให้ต่อไปเรื่อยครับ
7 กันยายน 2547 08:20 น. - comment id 325861
อย่ากลัวถ้าคิดจะรัก อย่าพักหัวใจอยู่เฉยๆ อย่ากลัวที่จะอกหักเหมือนเคย อย่าคิดเลยปวดหัวถ้าไม่กล้าพอ +-*-+-*-+ +-*-+-*-+ ผู้ชายอารมณ์ดี +-*-+-*-+ +-*-+-*-+
7 กันยายน 2547 10:22 น. - comment id 325930
อ่านแล้ว ..............เหงาได้ที่ ลัลา เหงา ไม่แตกต่างกันคะ ความเหงา ...........เพชรฆาต ที่ไม่เคยปราณีใคร
7 กันยายน 2547 14:09 น. - comment id 326123
ใช้ภาษาเหงาได้เก่งมากครับ ๚ะ๛ size>