หลับเถิดดอกไม้..

หลับเถิดดอกไม้
พรุ่งนี้ฟ้าใหม่จะมา
เบ่งบานอย่างไร้เดียงสา
หลุดร่วงโรยราก่อนกาล
หลับเถิดดอกไม้
ฉันมอบให้ได้แค่เพลงหวาน
ตอบแทนวันคืนชื่นบาน
ที่เธอเหล่านั้นนำมา
หลับเถิดดอกไม้
จงตื่นขึ้น ณ ที่ใดที่ดีกว่า
อวยพรกล่อมเธอด้วยน้ำตา
หลับเถิดหนา..หลับเถิด เจ้าดอกไม้

ให้ดาว 0 ดาว

1 2 3 4 5

0 ดาวจาก 0 คน

หมอกจาง 6 ก.ย. 2547 15:24 น. - ID 60558

1494

URL แบบสั้น https://www.thaipoem.com/poem/60558 ที่มา: - , หมอกจาง

comments powered by Disqus

tiki

6 กันยายน 2547 18:43 น. - comment id 325517

โลกนี้ไร้ค่าไร้ราคาเกิดมาตายเปล่า

แม่มดน้อยค่ะ

6 กันยายน 2547 19:43 น. - comment id 325557
```
o/  ขอเป็นอีกหนึ่งเสียงค่ะ. . .
```

เมกกะ

7 กันยายน 2547 08:17 น. - comment id 325859

ปล่อยชีวิต .. ให้เป็นไปดังฝัน
ปล่อยชีวิต .. ให้มัน ไปกับสายฝน
ปล่อยชีวิต .. ให้มัน ผ่านไปกับสายลม
แล้วชีวิต .. จะปล่อย เราไปตามทาง


+-*-+-*-+  +-*-+-*-+ ผู้ชายอารมณ์ดี +-*-+-*-+  +-*-+-*-+

Robert TingNongNoi

7 กันยายน 2547 09:28 น. - comment id 325900

 
เขียนได้รันทดดีแท้ ๚ะ๛

size>

หมอกจาง

7 กันยายน 2547 10:21 น. - comment id 325928

ดอกไม้กลางคืน..
แว่วยินเสียงถอนสะอื้นอยู่แผ่วแผ่ว
ไม่ทันเช้าเจ้าก็โรยก็ร่วงแล้ว
ทอดตัวลงเป็นแนวทั่วผืนดิน..

ขอบคุณครับ ทิกิ แม่มดน้อย (หายไปนาน :)  เมกกะ และโรเบิร์ต ที่แวะเวียนมาทักทายและส่งเสียง..  :)

rain..

7 กันยายน 2547 20:45 น. - comment id 326420

..เจ้า ..ดอกไม้ ..ที่น่าสงสาร..
 ถูกมือมาร ..มาทำร้าย..
     ..ฉันเอง ..ก็ ..ไม่เข้าใจ..
 เพราะเหตุใด ..
        ..ฉัน จึงตาย ...

        เรน..เศร้า..  จัง..

+ comment แสดงความคิดเห็น