ขอกำลังใจให้ฉันก็พอ ไม่ขออะไรมากมายกี่หน อยากให้มีกำลังใจในตน เท่านั้นจะอดทนทำไปให้ถึงปลายทาง ผ่านไปแล้วอะไรก็ไม่มีประโยชน์ จะไปโทษใครที่ไหนเล่าเฝ้าสาง เจ็บก็ตัวเราเองรักเขาเข้าแล้วไม่จืดจาง คงไม่มีทางจะเกลียด คงหมดรักก็ ตอนหมดลม.......หายใจ สุดเหงา ไม่มีใครเฝ้ามานั่งคุยให้ กำลังที่ออกมาจากใจ ไม่มีอะไรจะยอใครเป็น ไม่เลียไม่หลอกไม่ปลอกปลิ้นปล้อน สุขเหมือนสิ่งไหนทีมาให้เห็น สุขที่แท้มองตาเธอเย็นเย็น เพราะเธอเป้นคน น่ารักในใจฉัน มากกว่า คำว่า พี่ชาย
5 กันยายน 2547 14:18 น. - comment id 324556
ทำไมลงหน้าแรกช้า
5 กันยายน 2547 14:19 น. - comment id 324561
ผ่านไปแล้วผ่านไปอะไร อะไรคงดีขึ้นนะ อย่าวิตกจริตเกินไป ทำใจให้สบายนะครับ
5 กันยายน 2547 14:29 น. - comment id 324578
ฉันนี้หมดลมจึงหมดรัก รอลมดั่งรอรักปักศร โอ้ด้วยรักฉันรอลมสัญจร เมื่อหมดลมฉันมิหมดรักนิรันดรจากใจให้เธอ.. ..................................................... :)
5 กันยายน 2547 14:56 น. - comment id 324615
กลอนเพราะมากเลย จะคอยเป็นกำลังใจให้นะ
5 กันยายน 2547 16:02 น. - comment id 324669
love u
5 กันยายน 2547 18:49 น. - comment id 324786
บรรยายความคิดได้ดีจังใช้คำก็ตรงไปตรงมาดีครับ
5 กันยายน 2547 23:46 น. - comment id 324972
good
6 กันยายน 2547 11:51 น. - comment id 325227
กลอนเพราะครับ แวะมาเป็นกำลังใจ ให้ครับ