ฉันเอง

จอมงก

เดินตามฝันบนทางเหว่ว้า
เมื่อมีนํ้าตาซบลงกับแขนฉัน
ไม่เคยอยากมีใครไม่อยากผูกพัน
เดียวดายอยู่แบบนั้นเรื่อยมา
     ไม่เห็นว่ามันจะดีตรงไหน
กับการที่มีใครคอยห่วงหา
สักวันเขาทิ้งไปก็คงต้องมีนํ้าตา
ทุ่มเวลาให้ตัวเองดีกว่าให้ใครๆ
       ไม่ต้องแคร์ไม่ต้องสน
บนทางมืดมนเดินคนเดียวได้ไม่หวั่นไหว
ไม่มีใครอย่างน้อยมีตัวเราที่ห่วงใย
ไม่เห็นจำเป็นต้องมีใครก็อยู่ได้คนเดียว....				
comments powered by Disqus
  • )))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((

    5 กันยายน 2547 07:01 น. - comment id 324343

    เข้ามาอ่านเป็นกำลังใจให้นะครับ
    
    เขียนได้ดีจริงๆๆๆๆๆๆๆ...
    
    
       
  • Robert TingNongNoi

    5 กันยายน 2547 10:43 น. - comment id 324429

     
    บรรยาย.....อารม์ืเปล่าเปลี่ยว
    เดียวดายได้อย่างลงตัว๚ะ๛
    
    size> 
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน