หลายคร้งที่เรามีความรักและทุกครั้งที่เราพบเจอกับมันนั้น... เราจาไม่กล้าที่จาเปิดเผยมัน ฉันชอบที่จาเก็บความรู้สึกนี้ไว้คนเดียวมากกว่า... การที่เราได้แอบมองคนที่เราประทับใจเขาอยู่นั้นมันมีความสุขที่บอกไม่ถูกเลย ฉันเชื่อว่าหลายๆคนคงจาเป็นแบบที่ฉันกำลังเป็นอยู่เช่นกัน ถ้าใครลองที่จาสัมผัสกับสิ่งนี้แล้วจารู้สึกว่าชีวิตของตัวเองดูมีค่ามากกว่าที่เป็นอยู่ และสิ่งที่ฉันกำลังสัมผัสอยู่นั้นมันเป็นสิ่งที่มันตราตรึงอยู่ในใจของฉัน ฉันก้าวเข้าไปในชีวิตของเขาโดยที่เขาไม่รู้เลยว่าฉันเป็นใครหรือว่าฉันมีตัวตนหรือเปล่า และเขาก็เข้ามาในชีวิตของฉันตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้...ฉันรู้เพียงว่าเขายังคงจาอยู่ในใจของฉัน ฉันเป็นผู้หญิงที่ธรรมดาที่ไม่มีอาไรน่าสนใจเลยมีชีวิตอยู่เพื่อเป็นความหวังของพ่อและแม่ที่รักฉันเท่านั้น การดำเนินชีวิตของฉันนั้นเป็นสิ่งที่เรียบง่ายตามที่ครอบครัวอบรมมา คนภายนอกจึงดูว่าฉันเป็นผ้หญิงที่เรียบร้อย และแน่นอนฉันชอบที่จาอยู่ในโลกความฝันของตัวเองมีความฝันที่ทุกๆคนต่างก็ต้องมีเป็นของตัวเอง ทุกครั้งที่ฉันมีความรู้สึกที่ฉันเรียกว่าความรักนั้น ฉันจะเก็บความรู้สึกนี้ไว้คนเดียวและเก็บเอามันมาเป็นกำลังใจในการดำเนินชีวิตของฉัน นอกจากที่ฉันได้รับจากพ่อและแม่ของฉัน และทุกครั้งเช่นกันที่ความลับของฉันถูกเปิดเผยฉันจาต้องมีน้ำตาเสมอ... คำปฏิเสธที่ออกจากปากคนที่ฉันแอบรู้สึกดี และแน่นอนฉันจึงกลัวที่จาสัมผัสความรู้สึกนี้ฉันบอกกับตัวเองว่าฉันเหนื่อยเหลือเกิน... แล้ววันเวลาก็หมุนไปเรื่อยๆทำให้ความรู้สึกเจ็บปวดจางหายไปความกลัวที่จาสัมผัสความรู้สึกนี้ก็จางหายไปพร้อมกัน ฉันชอบอยู่กับเพื่อนๆในกลุ่มของฉัน...ฉันจึงไม่ได้เป็นที่สนใจของใครและก็ไม่ค่อยที่จารู้จักใคร วันหนึ่งฉันเจอเขาโดยบังเอิญเขาก็อยู่ชั้นเดียวกับฉันนั่นแหละแต่ว่าฉันไม่เคยที่จะสังเกต เขาเป็นช่างภาพของโรงเรียนที่ฉันเรียนอยู่...ฉันจะเห็นเขาตอนที่โรงเรียนมีงาน จากวันนั้นฉันก็เฝ้ามองเขามาตลอด... แต่ว่าเราไม่ค่อยมีโอกาสที่จาได้เจอกันบางครั้งฉันก็ลืมเขาไปบ้างเพราะต่างคนก็ต่างเรียนและเราก็ไม่รู้จักกัน แต่ทุกครั้งที่ฉันเจอเขาฉันมีความสุขและรู้สึกว่ามีกำลังใจแบบว่าบอกไม่ถูกฉันเป็นแบบนี้เป็นเวลานอนจนฉันไม่รู้ว่าตั้งแต่เมื่อไหร่ เวลาผ่านไปทำให้ฉันอยากที่จะรู้จักกับเขาและแล้วฉันก็ได้คุยกับเขาแต่ว่าเราเล่นMSNกัน ฉันเข้าไปคุยกับเขาโดยที่เขาไม่รู้เลยว่าฉันเป็นใครเขารู้เพียงแต่ว่าฉันเป็นคนที่แอบประทับใจในตัวเขา เขามีอาไรหลายอย่างที่คนภายนอกอาจจะไม่รู้เลย เขาและฉันไม่มีอะไรที่เหมือนกันแต่ฉันก็รู้สึกดีที่ได้คุยกับเขา แต่มีสิ่งหนึ่งที่ฉันคิดว่าเหมือนกันคือฉันชอบดูดาวและพระจันทร์มากเพราะฉันคิดว่าควมรู้สึกที่ฉันมีให้กับใคร จะส่งผ่านไปถึงคนนั้นโดยที่ฉันก็ไม่เคยรู้เลยว่าเขาก็ชอบดูเหมือนกัน ฉันสังเกตตัวเองว่าฉันตั้งใจเรียนมากขึ้นแต่ว่าฉันไม่ได้เปลี่ยนตัวเอง ช่วงเวลานี้เป็นเวลาที่ฉันมีความสุขมาก ตอนนั้นฉันบอกกับตัวเองว่าฉันจะเก็บเรื่องนี้ไว้เป็นความลับ เพราะว่าฉันไม่อยากจะเสียเขาไปเหมือนกับใครๆที่เข้ามาในชีวิตของฉัน และเขาก็ไม่เหมือนกับคนอื่นๆที่ฉันเคยรู้จักเลย ฉันบอกกับตัวเองว่าฉันจาแอบเก็บเขามาเป็นกำลังใจเล็กๆ โดยที่ฉันไม่ได้หวังความรู้สึกดีๆที่เขาจามอบให้ฉันเลย ฉันและเขาคุยกันทุกวันทำให้ฉันรู้สึกผูกพันธ์กับเขามากขึ้นทุกวันและแน่นอนฉันก็รู้จักในตัวเขามากขึ้น เขาเป็นคนที่สุภาพ...เรียบร้อย...ขี้อาย...ไม่เจ้าชู้เหมือนกับผู้ชายทั่วไป...ที่สำคัญที่สุดเขาก็เป็นคนดีด้วย รอยยิ้มของเขาที่ไม่เหมือนใครยังคงตราตรึงอยู่ในใจของฉันเสมอ ทุกครั้งที่เขายิ้มฉันคิดว่าโลกนี้ช่างสดใสเหลือเกิน และฉันเชื่อว่าทุกคนที่อยู่รอบข้างเขาหรือได้เห็นรอยยิ้มของเขาคงจะรู้สึกเหมือนฉันเช่นกัน ในขณะที่เขาก็ยังคงไม่รู้ว่าฉันเป็นใครและเขาก็ยังคงตามหาฉันอยู่เช่นกัน ในตอนนั้นความรู้สึกของฉันที่มีให้กับเขาก็มากขึ้นทุกวัน ฉันพยายามที่จะหยุดมันแล้วแต่ว่าฉันก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าทำไมมันหยุดไม่ได้ ในตอนนั้นฉันเริ่มที่จะคิดมากเรื่องความสัมพันธ์ระหว่างฉันกันเขา...เขาเริ่มที่จะรู้แล้วว่าฉันเป็นใคร ฉันพยายามที่จะจบมันนะเพราะฉันรู้ตัวเองดีว่ามันจะเป็นยังไงต่อไป แต่เขาก็ยังเป็นคนดีบอกกับฉันว่าไม่เป็นไรให้มันอยู่อย่างนี้ไปเรื่อยๆก็ดีอยู่แล้ว ฉันยังคงแอบมองเขาอยู่เหมือนทุกวัน ทุกครั้งที่ฉันเห็นหน้าเขาฉันต้องหันหน้ากลับมายิ้มกับเพื่อนสนิทฉันเสมอ ในสายตาของคนอื่นๆอาจจะมองว่าเขาเป็นคนที่ไม่มีอะไรที่น่าสนใจ แต่เขาก็ยังคงเป็นสิ่งสำคัญสำหรับชีวิตฉัน ในขณะนั้นฉันสามารถที่จาบอกอาไรกับเขาก็ได้ ทุกครั้งที่ฉันคุยกับเขาฉันไม่เคยที่จะโกหกเขาเลย มีเรื่องเดียวที่ฉันไม่ได้บอกเขาก็คือฉันเป็นใคร มันเป็นเรื่องน่าอายมากเลยใช่ไหมที่ฉันจะบอกว่า... ทุกครั้งที่ฉันคุยกับเขาฉันจะบอกว่าฉันคิดถึงเขาและรู้สึกดีกับเขามากแค่ไหน เพราะฉันรู้ว่าฉันคงจะมีโอกาสอีกไม่นานนักที่จะบอกความรู้สึกนี้กับเขา แล้ววันหนึ่งเขาก็รู้ความจริง... ฉันเลยตัดสินใจที่จะบอกกับเขาด้วยตัวของฉันเองเพราะว่าฉันไม่อยากให้เขารู้สึกว่าฉันมาหลอกลวงเขา แล้วความลับของฉันก็ถูกเปิดเผย...ฉันก็ไม่กล้าที่จะเจอเขาเลย ฉันลืมตัวไปว่าฉันไม่มีสิทธิ์ทีจามาเรียกร้องอาไรในตัวเขา ฉันเข้ามายุ่งวุ่นวายกับเรื่องส่วนตัวของเธอมากเกินไป ฉันเสียใจนะที่ห้ามใจตัวเองไม่ได้ สิ่งที่ฉันกลัวที่สุดก็เกิดขึ้นฉันต้องเสียเขาไปจริงๆหลอเนี่ย ฉันต้องเสียเธอไปจริงๆหลอ... เขาบอกกับเพื่อนของเขาว่าเขาไม่กล้าที่จะบอกกับฉันว่า... เขาไม่ได้รู้สึกเหมือนกับที่ฉันรู้สึกกับเขาเลย ฉันไม่รู้ว่าทำไมฉันต้องร้องไห้ด้วย น้ำตาของฉันมันไหลไม่หยุดเลย ฉันเผลอหลับไปในขณะที่ฉันกำลังร้องไห้ ฉันพึ่งรู้ว่าหลับทั้งนำตาหนะเป็นยังไง ในขณะที่เพื่อนๆก็ถามฉันว่าไปทำอะไรมาทำไมซูบลง ฉันจาบอกเขาได้ยังไง...ฉันไม่อยากให้พวกเขามาเป็นห่วงฉันเพราะใกล้สอบแล้ว ฉันคงจะบอกเขาไม่ได้หลอกว่าฉันหนะกินไม่ได้นอนไม่หลับเพราะเรื่องไร้สาระของฉัน ฉันพยายามยิ้มให้กับปัญหาที่เกิดขึ้นและควรขอบคุณปัญหาที่ทำให้ฉันได้รู้ว่า ฉันควรจะใช้ความรักที่ฉันให้กับเขามากมายในทางที่ถูกมากกว่านี้ ฉันจะใช้มันเป็นกำลังใจในการเรียนของฉัน เขาไม่จำเป็นที่จะต้องฉันอยู่ในความคิดหรือความรู้สึกของเขา แต่ฉันจะมีเขาอยู่ในความคิด ความรู้สึก และในหัวใจของฉัน แต่เขาก็ไม่ได้เป็นทุกสิ่งทุกอย่างในชีวิตของฉัน ฉันไม่ได้มีเขาทุกลมหายใจเข้าออกของฉัน แต่ฉันมีเขาไว้ต่อลมหายใจของฉันต่างหากหละ มันเป็นเรื่องยากนะที่จะให้เราลืมคนที่เราบอกกับตัวเองว่าฉันรักเขามากเหลือเกิน ฉันเชื่อว่าสักวันเขาจะรับรู้ความหวังดีและความรู้สึกดีๆที่ฉันมีให้กับเขา...มากมาย
4 กันยายน 2547 19:48 น. - comment id 324058
สวัสดีค่ะ แวะมาเยี่ยมน่ะค่ะ เศร้าจังเลยค่ะ คิดๆไปแล้วก็อยากจะร้องไห้ เพราะตัวหมูน้อยก็ก็เจอเรื่องเศร้ามาเหมือนกันค่ะ พระจันทร์สวย พูดถูดน่ะค่ะ มันยากที่จะลืม คนที่เราบอกว่ารักเขาเหลือเกิน เพราะมันยากจริงๆ กับเรื่องแบบนี้ มาเป็นกำลังใจให้น่ะค่ะ ~°^°~... หมูน้อยตกถังน้ำตา... ~°^°~
5 กันยายน 2547 06:56 น. - comment id 324334
เข้ามาอ่านเป็นกำลังใจให้นะครับ เขียนได้ดีจริงๆๆๆๆๆๆๆ...
5 กันยายน 2547 11:09 น. - comment id 324442
อ่านแล้วได้อารมณ์ดี มีฝัมือมากครับ ๚ะ๛ size>