วันโดดเดี่ยวเดียวดายวันจิตเศร้า วันเงียบเหงามีเพียงเงาเป็นเพื่อนฉัน เสียงหรีดร้องวังเวงก้องในโสตพลัน แสงแห่งจันทร์ส่องสว่างดูน่ากลัว เพราะยามนี้ในภวังค์สับสนหนัก จิตล่วงลับหายไปกับความฝัน คิดถึงเพื่อนคนหนึ่งซึ่งห่างกัน สายสัมพันธ์เริ่มชืดดูจืดจาง
ภากร 4 ก.ย. 2547 14:11 น. - ID 60410 
1121
4
0
4 กันยายน 2547 14:40 น. - comment id 323867
วาดอารมณ์รักสลายออกมาได้น่ากลัว มากเลยครับ เก่งจริงขอชื่นชม ๚ะ๛ size>
4 กันยายน 2547 14:55 น. - comment id 323880
ขอบคุณครับคุณ Robert TingNongNoi ที่ติชม
4 กันยายน 2547 21:50 น. - comment id 324154
................................................. :) คุณภากรเหงาไหม..
5 กันยายน 2547 06:50 น. - comment id 324317
เข้ามาอ่านเป็นกำลังใจให้นะครับ เขียนได้เพราะจริงๆๆๆๆๆๆๆ...
5 กันยายน 2547 10:55 น. - comment id 324433
แม้นอยู่ห่างสักเท่าใดสายใยเพื่อน ไม่เคยเลือนร้างงลาเมื่อคราเหงา เพื่อนยังเป็นเพื่อนทุกยามตามเป็นเงา อย่าคิดเหงาหากเพื่อนห่างเลือนร้างไกล
9 กันยายน 2547 16:09 น. - comment id 327812
เพื่อนจาเปงแฟนได้ปะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
