เสียงที่ไม่ได้ยิน
การะบุหนิง
ฉันมันคนอ่อนไหว
หัวใจฉันไม่เข้มแข็ง
แค่สะกิดไม่ต้องแรง
ใจมันก็แหว่งหมดแรงต้านทาน
คนหลายใจอย่างเธอไม่รู้หรอก
ว่าคนโดนหลอกมันเจ็บแค่ไหน
คงไม่รู้สินะว่าฉันเสียใจ
เมื่อไม่มีเยื่อใยทำไมไม่บอกกัน
ก็ไหนบอกว่ารักฉันนักหนา
จะมีฉันคนเดียวในสายตา
ทำไมวันนี้เธอกลับมา
บอกฉันว่าเราเลิกกัน
ฉันคงไม่ฉุดรั้ง ยั้งเธอไว้
คนจะไปพูดยังไงคงไม่สน
ไร้ประโยชน์จะดึงไว้คงไม่ทน
ถ้าเขารัก เขาสน คงไม่ไป
เสียงของฉันมันไม่ดังเช่นวันก่อน
มันคงอ่อนตามแรงแข่งไม่ไหว
เร่งโวลุ่มยังไงก็ไม่เข้าถึงหัวใจ
ก็เธอปิดไว้ดังแค่ไหนก็ไม่มีวันได้ยิน